Το εντυπωσιακό είναι πως μετά από πολλές επιθέσεις σε μετανάστες – στη Νίκαια- ήταν η πρώτη φορά που επιτέθηκαν σε …Έλληνες -προφανώς γι αυτούς… «ανθέλληνες». Στη σύσκεψη που προηγήθηκε της πορείας ακούστηκαν πολλές θεωρητικές αλλά χρήσιμες απόψεις για την άνοδο του φασισμού στην εποχή μας. Στη σύσκεψη παρευρέθη και ο δήμαρχος Νικαίας- Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης, ο οποίος έκανε καλή εντύπωση και δήλωσε ότι θα συμμετάσχει και ο Δήμος στην κινητοποίηση. Πάντως προσωπικά προβληματίστηκα περισσότερο με την εμβέλεια της Χρυσής Αυγής στη νεολαία και στα σχολεία, όπως και η διασύνδεση όπως ακούγεται κάποιων συνδέσμων του Ολυμπιακού με την οργάνωση.

Σάββατο μεσημέρι, μέρα ηλιόλουστη κι αρκετός κόσμος μαζεύτηκε από νωρίς στο Περιβολάκι, στην πλατεία της Νίκαιας, όπου συζητούσε στα διάφορα πηγαδάκια, μοίραξε προκηρύξεις στους περαστικούς και διακινούσε διάφορα πολιτικά έντυπα. Μετά ακολούθησαν κάποιες ομιλίες που δήλωναν την ιδιαίτερη  οπτική της κάθε συλλογικότητας που συμμετείχε, και κατόπιν ξεκίνησε η μεγάλη η πορεία που διέσχισε ένα πολύ μεγάλο μέρος της Νίκαιας. Η πορεία κατέβηκε την Κονδύλη, με τα πολλά κλειστά καταστήματα, έστριψε δεξιά προς τον Άγιο Νικόλα (οι περισσότερες επιθέσεις της Χ.Α. γίνονται κάτω από την Πέτρου Ράλλη, όχι μόνον επειδή ζουν πολλοί μετανάστες αλλά γιατί εκεί βρίσκονται και τα γραφεία της Χρυσής Αυγής). Ανεβήκαμε την Κύπρου και περάσαμε μπροστά από την πλατεία του μπλόκου της Κοκκινιάς. « Εσύ που τώρα ψηφίζεις Χρυσή Αυγή, να ξέρεις τι κάνανε οι φασίστες σε Κοκκινιά- Καισαριανή» Αυθόρμητο σύνθημα, δε ξέρω αν είναι πολίτικαλ κορέκτ αλλά ‘με έπιασε’. Γιατί εκτός από αυτούς που είναι μέλη - στελέχη - μπράβοι, μερικές φορές κάνουμε πως ξεχνάμε ότι οι ψηφοφόροι της Χ.Α. είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ανεβήκαμε την  Κύπρου, οι άνθρωποι από τα μπαλκόνια είχαν χαρούμενα πρόσωπα, κανένας δεν έδινε σημασία στα ΜΑΤ που ακλουθούσαν την πορεία. Κάτι ωραίο συμβαίνει εδώ και οι συμμετέχοντες ένιωθαν μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση που συμμετείχαν σε αυτή την πορεία, ένιωθες ότι δεν το έκαναν από υποχρέωση, αλλά από ένα γαμώτο. Κάποιες γιαγιάδες έβγαιναν με τη ρόμπα τους και ξανάκουγαν ‘ Η Νίκαια γνωρίζει από προσφυγιά’. Η γιαγιά ναι, ο εγγονός όμως  που το προηγούμενο βράδυ ίσως φώναξε στο ΣΕΦ ‘σκατά- σκατά στο τάφο του Κεμάλ’(στον αγώνα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΕΦΕΣ); Ανεβήκαμε την Π. Τσαλδάρη, ένας κύριος από μακριά έστριψε απότομα για να πιει καφέ ήσυχος στην πλατεία Ελευθερίας, επιδεικνύοντας τα μπράτσα του. Ας μην είμαστε όμως φυσιογνωμιστές … Κουρασμένοι καταλήξαμε στην πλατεία Κρήνης.

Όσοι έχουν τα αυτοκίνητά τους ή μένουν στο Περιβολάκι να πάνε συντεταγμένα είπε ένας στη ντουντούκα. Μας κυνηγάνε φαντάσματα ή είναι αλήθεια αναρωτήθηκα και αποχώρησα κι εγώ με παρέα. Τα φαντάσματα πάντως είχαν εξαφανιστεί απο τη Νίκαια αυτό το Σάββατο και γι αυτό ήταν τόσο όμορφη η πόλη. Υπάρχουν όμως… μου το θύμισε μια σημαία στην πλατεία Σπάθας που έγραφε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ…