Όταν στις αρχές του 21ου μ.Χ πρωτοδιάβασα Τζόρτζ Στάινερ (Παρίσι, 1929 - Κέμπριτζ, 4.2.Ο Τζόρτζ Στάινερ με κέρδισε όχι τόσο εξ αιτίας της ολοφάνερης ευρυμάθειας και πολυμάθειάς του, αλλά με την ικανότητά του να διεισδύει σε περιοχές της γνώσης και της τέχνης που δεν ήταν ορατές δια γυμνού οφθαλμού και ήταν το φως της σκέψης του που φανέρωνε πράματα και θάματα ακόμα και στους υποψιασμένους. Ο τρόπος του όμως ήταν τόσο καλός και απαλός που σ'έκανε να αισθάνεσαι πως κι εσύ θα το κατάφερνες αν στ'αλήθεια προσπαθούσες κι αυτό σε χαροποιούσε.
Τα τρία βιβλία του Στάινερ που με ξεμυάλισαν ήταν "Οι Αντιγόνες", "Δέκα ( πιθανοί) λόγοι για την μελαγχολία της σκέψης" και το "Περί λόγου, τέχνης και ζωής". Βιβλία που μου μετάγγισαν ένα βλέμμα για να συναντώ τον κόσμο με ταπεινότητα, ευγένεια και περιέργεια. Όπως επίσης μου ενίσχυσαν μια προδιάθεση να αντιμετωπίζω τη ζωή όσο γίνεται πιο ανοιχτά προπάντων σε ότι διαφέρει από τα δικά μου πιστεύω, από την δική μου νοοτροπία και παιδεία, από το δικό μου τρόπο ζωής. Μιλώ για απολαυστικά γραπτά που πιστεύω ότι μου πρόσφεραν εφόδια για να εντοπίζω πίσω από τα τρέχοντα του βίου την ενδιαφέρουσα πολυπλοκότητα των φαινομένων, το απίστευτο πολύριζο των καταστάσεων και στο δια ταύτα τη σοφία για να αναμετρηθώ με το εντός μου αχαρτογράφητο χάος. Αγαπητέ κύριε Τζορτζ Στάνιερ για ακόμα μια φορά σ'ευχαριστώ πολύ.
efsyn.gr: Πέθανε ο σπουδαίος κριτικός και ακαδημαϊκός Τζορτζ Στάινερ
Τζορτζ Στάινερ (1929-2020): Ένας ανένδοτος εραστής της λογοτεχνίας της Τίνας Μανδηλαρά.Ο σπουδαίος αυτός κριτικός λογοτεχνίας, που πέθανε χθες, μπορούσε να σε πείσει για το καθετί – όχι γιατί δόξαζε την αρχή της επιχειρηματολογίας αλλά γιατί ευελπιστούσε ότι ο κόσμος μπορούσε να αλλάξει μέσω της δύναμης της μεταφοράς (των λέξεων).
Τζορτζ Στάινερ, ένας «πλατωνιστής αναρχικός» , του Ανδρέα Παναγόπουλου, 2006.
Μέγας «δάσκαλος της ανάγνωσης» του Ηλία Μαγκλίνη
