με ένα πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει  μήτε καν τις ημερομηνίες των εκθέσεων στα κρατικά μουσεία, μήτε φυσικά των παραστάσεων κρατικών θεάτρων που επαναλαμβάνουν, το καθένα για λογαριασμό του, τους «Πέρσες» του Αισχύλου, η «διεθνοποίηση» που ονειρεύονται δεν ευσταθεί. Πώς θα πληροφορηθεί κανείς, ακόμη κι οι εντός Ελλάδας, το πνεύμα και τους στόχους αυτή της ιστορικής κληρονομιάς, σήμερα, όταν η παγκοσμιοποίηση έχει διαμορφώσει τη ζωή μας και η επικοινωνία απαιτεί άλλες μορφές συνεχούς γραφής και συνύπαρξης τεχνικών μέσων πέραν εκείνων του προφορικού ή γραπτού λόγου.

Διαβάζοντας το πρόγραμμα έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στη δεκαετία του ‘80 στα χρόνια που υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη, τότε που τρεφόμασταν με ψευδαισθήσεις ότι « η Ελλάδα ανήκει στους  Έλληνες» αν και γνωρίζαμε ότι  «ο τόπος  μας είναι κλειστός». Μία επίμονη εσωστρέφεια, ένας κλειστός κύκλος που συνεχώς διαιωνίζει την ύπαρξή του, επαναλαμβάνεται και επιβάλει την αισθητική του – τη δημοσιοϋπαλληλική αισθητική του- συχνά αναχρονιστική  και μακριά  πάντα από τα κελεύσματα του παρόντος  χρόνου.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό, διεύθυνση του υπουργείου Πολιτισμού « θα σχεδιάσει δράσεις με άξονα τις έννοιες της Αρετής, της Ανδρείας, της Ελευθερίας και της Θυσίας», εφορεία αρχαιοτήτων  «δίνει έμφαση στην εκπαιδευτική διάσταση, προγραμματίζοντας: Έναν (όχι δύο) παιδικό οδηγό για το Μουσείο Σαλαμίνας,  Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη Σαλαμίνα, Ημερίδα που θα απευθύνεται στους εκπαιδευτικούς». (θέμα δε λέει)

Λέει, όμως ότι σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θα πραγματοποιήσει (η Εφορεία)  ξεναγήσεις εν πλω», στον φυσικό χώρο της ναυμαχίας, όπου θα παρουσιάζονται αποσπάσματα από το κείμενο του Αισχύλου, καθώς και ένα τρίμηνο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά.

Σε  άλλο σημείο διαβάζω ότι «σε ειδική εκδήλωση θα παρουσιαστούν παραδοσιακοί πολεμικοί χοροί και μοιρολόγια» κι αναρωτιέμαι γιατί παρέλειψαν κι ένα μνημόσυνο για τις χήρες και τα ορφανά των πολεμικών επιχειρήσεων στις Θερμοπύλες και τη Σαλαμίνα…

Το πρόγραμμα αναλυτικά, εδώ:

Φωτογραφία εξωφύλλου: Ζακ-Λουί Νταβίντ,  Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, 1814

Πηγή:  anyteart.com