Σάββατο, 20 Ιουλίου 2019 17:44

Εδώ έζησε.... κι εγώ στη θέση σου, δύο ποιήματα του Χουάν Βιθέντε Πικέρας

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

piquerasΈζησα στην Αθήνα.

 Πήγα στη φυλακή του Σωκράτη,

και στην Ακαδημία Πλάτωνος.

Είδα τραγωδίες στη Σοφοκλέους

και γυμνή δυστυχία στην Αριστοτέλους.

 Μύρισα τις νεραντζιές του Απριλίου.

Πήρα το τρένο, από το Θησείο, για τη θάλασσα.

 

Έζησα στην Αθήνα.

 

Φωτογράφισα τις συκιές

που φυτρώνουν στον τάφο του Οιδίποδα,

τις παπαρούνες στην Ελευσίνα,

τις πέρδικες στο Σούνιο.

Έκλαψα στις διαδηλώσεις

όχι μόνον από δακρυγόνα

και γέλασα μαζί σου στον τάφο του Ατρέα.

 

Έζησα στην Αθήνα.

 

Είδα να καίγονται κτίρια,

περίπτερα, αυτοκίνητα, δέντρα.

Είδα το χιόνι να πέφτει στον Λυκαβηττό

και τους απογόνους του Αισχύλου

να παρακολουθούν ανήμποροι την τραγωδία τους

 

Έζησα στην Αθήνα.

 

Την αγάπησα

όπως αγαπάς ένα αδέσποτο σκυλί,

έναν ζητιάνο, έναν άγριο,

κάποιον που έχει ανάγκη, μα δεν το ξέρει, να τον αγαπούν.

 

Εγώ στη θέση σου

Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα,
θα τηλεφωνούσα,
δεν θα έχανα χρόνο,
θα μου έλεγα ναι.
Δεν θα είχα ενδοιασμούς,
θα δραπέτευα.
Θα έδινα αυτό που έχεις,
αυτό που έχω,
για να έχω αυτό που δίνεις,
αυτό που θα μου έδινες.
Θα τραβούσα τα μαλλιά μου,
θα έκλαιγα από ηδονή,
θα τραγουδούσα ξυπόλυτη,
θα χόρευα,
θα έβαζα στον Φλεβάρη ένα ήλιο Αυγούστου,
θα πέθαινα από ευχαρίστηση,
δεν θα μπορούσα κανέναν αλλά αυτόν τον έρωτα,
θα εφεύρισκα ονόματα και ρήματα καινούρια,
θα έτρεμα από φόβο μπρος στην αμφιβολία
πως υπήρξε μόνο ένα όνειρο,
θα έφευγα για πάντα από σένα,
από εκεί,
μαζί μου.
Εγώ στη θέση σου θα με αγαπούσα.
Θα μου έλεγα ναι,
θα μου έλειπε χρόνος για να τρέξω μέχρι τα χέρια μου,
ή τουλάχιστον, ξέρω εγώ,
θα απαντούσα στα μηνύματά μου,
στις απόπειρές μου να μάθω τι τρέχει με σένα,
θα μου τηλεφωνούσα,
τι θα γίνει με μας,
θα μου έδινα ένα σημείο ζωής,
εγώ στη θέση σου.

Το πρώτο είναι ανέκδοτο ποίημα από τη συλλογή Αθήνα (βραβείο Ιδρύματος Loewe, 2012). Μετάφραση: Μαρίλια Παπαθανασίου.

Ο Χουάν Βιθέντε Πικέρας (Ντούκες ντε Ρεκένα, 1960) είναι ένας Ισπανός, κοσμοπολίτης, βραβευμένος ποιητής και φιλόλογος, είναι μία ξεχωριστή περίπτωση στα ισπανικά γράμματα. Πρόκειται για έναν Ισπανό ποιητή που ζει και εργάζεται τα τελευταία 35 χρόνια μακριά από την Ισπανία - ο πιο πρόσφατος σταθμός του είναι η Λισαβόνα. Ανάμεσα στις άλλες πόλεις έζησε και στην Αθήνα όπου εργάστηκε στο Iνστιτούτο Θερβάντες από το 2007 ώς το 2012. Βιβλία του που έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά: 

(2019) Πατέρας, Γαβριηλίδης
(2014) Αθήνα, Γαβριηλίδης
(2012) Τι κάνω εγώ εδώ, Γαβριηλίδης
(2008) Ιστορία της δίψας, Instituto Cervantes
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 22 Ιουλίου 2019 17:01
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση