Είναι περιπτώσεις που οι διοικήσεις, οι γιατροί, οι νοσηλευτές αυτών των ιδρυμάτων δεν θέλουν ούτε δημοσιότητα ούτε διαφάνεια. Όσα λιγότερα βγαίνουν στην επιφάνεια, όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν την ησυχία τους και μετέρχονται μεθόδων ανάλογα με την βολή τους.

Μιλάμε για ψυχικές ασθένειες οι οποίες είναι ιδιαίτερα δύσκολο  να τις διαχειριστείς. Γιατί πρόκειται για περιστατικά με αυτοτραυματισμούς και ακούσια βιαιότητα. Αναγκαστικά καταφεύγουν οι υπεύθυνοι στο δέσιμο των ασθενών και εναλλακτικά  δημιουργούνται σοφτ ρουμς, για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Αρρώστιες του νου που ούτε τις καταλαβαίνει, ούτε τις χωράει το μυαλό ενός υγιούς ατόμου από ψυχικά νοσήματα. Συνέπεια αυτού είναι τις περισσότερες φορές να μην κατανοείς και να μη δικαιολογείς  την οδύνη του ασθενούς και να παραξενεύεσαι με τις αντιδράσεις του, όταν η αρρώστια βρίσκεται σε έξαρση. Ας αφήσουμε το μυαλό να σκεφτεί και να κατανοήσει,  γιατί σε αντίθετη περίπτωση υφέρπει οδυνηρότατη εμπειρία για να ...καταλάβεις.

Ποιά;

Άμα σου λάχει να νοσήσεις, εσύ ο ίδιος! Τότε θα καταλάβεις και μάλιστα πολύ καλά! Αλλά ας θεωρηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο απευκταίο.

Με αφορμή αυτά τα περιστατικά ας ρίξουμε μια ματιά τι γίνεται στα υπόλοιπα νοσοκομεία μας που δεν αφορούν ψυχικές νόσους και μάλιστα συμβαίνουν στο προσκήνιο και κάτω από το φως του ήλιου.

Για αρχή να τονίσουμε ότι σε όλα τα νοσοκομεία μας υπάρχουν πλέον υπηρεσίες Σεκιούριτι. Κάτι το οποίο είναι της μόδας και δεν το είχαμε ανάγκη στο παρελθόν.

Για να δούμε λοιπόν τι εξυπηρετούν οι υπηρεσίες Σεκιούριτι.

 Όπου οι αντιπαραθέσεις και οι διαφορές περισσεύουν, ακριβώς  δίπλα καραδοκεί και μια εταιρεία Σεκιούριτι. Υπάρχει μεγάλο εύρος εταιρειών Σεκιούριτι που καλύπτουν την αδυναμία των διάφορων δημοσίων  υπηρεσιών να μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα τους εσωτερικά. Η δημόσια διοίκηση δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει τις αντιπαραθέσεις με το κοινό. Η πρόσληψη Σεκιούριτι πετυχαίνει  τα προβλήματα να λύνονται ή να μειώνονται με το αζημίωτο. Μα το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από το καθεστώς αστυνόμευσης και πιο συγκεκριμένα, πληρωμένης ιδιωτικής αστυνόμευσης.

Μάλιστα τους νόμους και τις πρακτικές τις ορίζει το κάθε ίδρυμα  με γνώμονα το "έτσι θέλω". Αλλού λίγο, αλλού πολύ.

Συναντάς μεγάλες διαφορές αντιμετώπισης προβλημάτων  άλλες στο Τ.Ε.Β.Ε. άλλες στις Τράπεζες, άλλες στα γήπεδα κλπ. Με την παρέμβαση των Σεκιούριτι ένα είναι βέβαιο: Η τάξη θα αποκατασταθεί με σφοδρότητα και το δίκιο θα το έχει ( το έχει, δεν το έχει ) ο ισχυρότερος. Αυτός που θεωρείται  σύννομος. Και έκνομος θα θεωρείται ο πολίτης που για να  διεκδικήσει τα δικαιώματά του από την  πολιτεία,  θα πρέπει να αντικρούσει μια εταιρεία καταστολής με την δαμόκλεια σπάθη να επικρέμαται επί της κεφαλής του και να τον έχει, από χέρι, "ριγμένο".

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στα νοσοκομεία μας.  Τώρα αν οι πρακτικές των κλινικών που αφορούν στις ψυχικές παθήσεις παραπέμπουν σε πρακτικές Μεσαίωνα,  δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να συμβαίνει το ίδιο  και στα υπόλοιπα νοσοκομεία μας.

Μικρό κλασικό παράδειγμα σχεδόν ανώδυνο.

Ρατσιστικό αλλά ανώδυνο.

Οι ασθενείς καταχωρούνται σε διάφορες ομάδες και αναφωνούνται ανάλογα της ασθενείας τους της ηλικίας τους κλπ. Παραδείγματος χάριν μέσα στα νοσοκομεία ο Πέτρος γίνεται ο  καρκινοπαθής, η Μαρία γίνεται η ελκοπαθής, ο Μιχάλης γίνεται ο οροθετικός. Μια άλλη ανθούσα συνομοταξία είναι οι τριαντάχρονοι, οι ογδονταπεντάχρονοι, οι σαραντάχρονες κλπ.

Μαντέψτε ποιά και ποιός έχουν την μεγαλύτερη τύχη για ευμενή αντιμετώπιση!

Θεμιτό; Θα σας γελάσω.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να καταθέσουμε την ευγνωμοσύνη μας και την εκτίμηση μας στη μεγάλη πλειοψηφία των γιατρών και νοσηλευτών. Όχι γιατί τους έχουμε ανάγκη, που τους έχουμε, αλλά γιατί οι συνθήκες μέσα στις οποίες εξασκούν αυτό που άλλοι θεωρούν λειτούργημα και άλλοι επάγγελμα είναι από αντίξοες μέχρι απάνθρωπες. Χρέος και υποχρέωσή μας είναι  η δουλειά τους να θεωρείται λειτούργημα,  κάτι που δεν πρέπει να αμφισβητείται από κανέναν.

Εξαιρούνται φυσικά οι αργυρώνητοι γιατροί οι οποίοι είναι  μια ξεχωριστή βδελυρή μειοψηφία που παραπέμπει σε υπόκοσμο.

Αυτά ας είναι δεδομένα για ότι ακουστεί από εδώ και μπρος.

Όταν τα  πράγματα σοβαρεύουν οι ασθενείς για να την βγάλουν καθαρή,  θα πρέπει να μην έχουν καμία αντίρρηση για ότι μέλλει γενέσθαι επί του σώματος τους.

Και δεν μιλάμε γι' αυτούς που είναι σε χειρουργείο οπότε, εν τοις πράγμασι, η ζωή τους είναι στα χέρια των ιατρών και αυτοί ξένοιαστοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου,  έχοντας εναποθέσει τις ελπίδες τους πρώτα στους γιατρούς και έπειτα στον Ύψιστο.

Μιλάμε για τις περιπτώσεις που έχουν τις αισθήσεις τους και ευτυχώς ή δυστυχώς σώας τας φρένας .

Σ' αυτή την περίπτωση απαγορεύεται να έχεις άποψη. Αν σε ενοχλεί ένα σωληνάκι που μπαίνει από τη μύτη σου, περνάει από τον λάρυγγά σου, κάνει όλη τη διαδρομή από τον οισοφάγο μέχρι το στομάχι σου κι εσύ ενοχλείσαι και διαμαρτύρεσαι δεν είσαι συνεργάσιμος ασθενής. Για το... καλό σου λοιπόν καλείται η εταιρεία Σεκιούριτι και σε δένει χειροπόδαρα κι εσύ βράζεις στο ζουμί σου. Τώρα η επιστήμη μπορεί με την ησυχία της να επιτελέσει το θεάρεστον έργο της.

Αν έχεις τους λακέδες σου και περιμένεις να σε απελευθερώσουν όταν θα απομακρυνθούν οι σεκιουριτάδες, τότε διαπιστώνεις ότι το δέσιμο δεν ήταν απλό. Έγινε με χοντρούς ιμάντες που στις άκρες τους είχε και κλειδαριά, οπότε κάθε προσπάθεια απελευθέρωσης θα αποβεί μάταια.

Αν είσαι θιασώτης της εναλλακτικής ιατρικής ( ομοιοπαθητική, αφάρμακος ιατρική, αντιμετώπιση των ασθενειών με φυσική υγιεινή διατροφή και υγιεινό τρόπο ζωής, δηλαδή πολύ κοντά στην Ιπποκράτειο ιατρική ) και η ανάγκη σε 'φερε στο νοσοκομείο,  ή σε 'φεραν σηκωτό, τα υπαρξιακά σου θα αρχίσουν να συστέλλονται,  να διαστέλλονται μέχρι να φτάσεις στα όρια νευρικής κρίσης.

Ε, δεν πιστεύω τώρα να θες να γλυτώσεις το δέσιμο;

Τώρα τι να πεις στο Νότη που δυο μέρες πριν πεθάνει τριγύρναγε, όσο είχε ακόμα δυνάμεις, προσπαθώντας  να ρουφήξει λίγες τζούρες ζωή ακόμα, μέχρι που τον παρέλαβε η Σεκιούριτι και τακτοποίησε την ανωμαλία. Πώς να ξεχάσεις αυτά τα μάτια τα γεμάτα απορία που ικετευτικά και με νοήματα σου έδειχνε τα δεμένα χέρια και τα δεμένα πόδια με λειψή αναπνοή και εκλιπαρούσε: "Κάνε κάτι".

Μέχρι πότε αυτό το βλέμμα θα σε κυνηγάει στον ύπνο σου και στον ξύπνιο σου. Γιατί ουσιαστικά το Νοτάκι πέθανε δεμένο. Όταν τον έλυσαν τα καρακόλια, ο Νότης ήτανε σε καταστολή. Μέχρι να πεθάνει!

Στα γραφεία των ιατρών και στα γραφεία της νοσηλείας είσαι,  φακελωμένος! Αν όχι γραπτά τουλάχιστον προφορικά. Μετά την πρώτη επαφή έχεις ήδη χαρακτηριστεί. Όλοι όσοι θα ασχοληθούν μαζί σου ξέρουν πλέον  αν είσαι ζόρικος, ήρεμος, μετριοπαθής, υπομονετικός, ανθεκτικός, συνεργάσιμος.

Αν δεν έχεις τις προδιαγραφές τους την έχεις βάψει!

Η Σεκιούριτι καραδοκεί!

Τέλος όταν θα αστειευόμαστε ας αποφεύγουμε εκφράσεις όπως:

Θέλεις ζουρλομανδύα!

Είσαι έτοιμος για ίδρυμα!

Και προ πάντων:

Είσαι για δέσιμο!

Όχι για τίποτα άλλο, αλλά γιατί αυτό μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες!

Κι άλλωστε αν δεν είμαι υπερβολικός, αυτό μπορεί να συμβεί και στα καλά καθούμενα!