Αρμάντ Ντ' Αντζούρ,Απόσπασμα από την συνέντευξή του που υπάρχει και στο βίντεο ( στα αγγλικά) που ακολουθεί.
Ως κλασικιστής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία, γνωρίζω ότι το μεγαλύτερο μέρος της ποίησης από τον Όμηρο ως τον Ευριπίδη τραγουδιόταν ή συμπεριλάμβανε μουσική συνοδεία. Η μουσική ήταν μια τόσο σημαντική διάσταση της αρχαίας ελληνικής εμπειρίας και έμαθα ότι είχε χαθεί. Αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν λάθος, καθώς σώζονται όχι μόνο πολλά γραπτά τεκμήρια γύρω από τη μουσική θεωρία, αλλά και κάποια κείμενα με αρχαία μουσική σημειογραφία. Από νέος είχα πάντα το όνειρο να ανακαλύψω πώς ακουγόταν αυτή η μουσική.
Η ανασύσταση του κομματιού του «Ορέστη», που διατηρήθηκε σε πάπυρο, ήταν καταλυτική για το πρόγραμμα. Η μουσική σημειογραφία που διασώθηκε έδειξε ότι υπήρχαν χρονικά διαστήματα μικρότερα του ημιτονίου, κάτι ξένο για τα σύγχρονα αυτιά. Αναλύοντας το 2016 πώς λειτουργούσαν αυτά τα μικροδιαστήματα, αποκατέστησα μια αρχική τονικότητα στο κομμάτι, που επέτρεψε την αναδημιουργία μιας εκτέλεσης, συνοδευόμενης από αυλό. Ήταν επίσης σημαντικό να ανακτηθεί η αίσθηση και ο ρυθμός της μουσικής. Το κείμενο είναι γραμμένο σ' ένα μέτρο που λέγεται δόχμιος, το οποίο είχε «νεύρο» και ζωηράδα.
Αρμάντ Ντ' Αντζούρ: Η αρχαία ελληνική μουσική δεν έχει χαθεί , ολόκληρη η συνέντευξη όπως δημοσιεύτηκε στο zougla στις 12.11.18
