Βαριές γυναίκες, παραμελημένες, από έναν άντρα, ένα παιδί, μια ιστορία. Που θα τις καταπιεί, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Αν κάποιος κάπως, κάποτε, τις αγάπησε. Αν ευτύχησαν στιγμές σε μια ζεστή αγκαλιά, αν παραδόθηκαν σε αρσενικά που έλαμψαν από το φως που έκρυβαν τα μάτια τους. Αν λέω, αν συνέβη κάτι από αυτά, θα ήταν μια παρηγορία. Για κείνες πρώτα και για μένα, αμέσως μετά.