Οι περισσότεροι από εσάς, με βρήκατε τυχαία στο κωλοκινητό σας , την ώρα που ακούσατε ότι είναι του Αγίου Τάδε. Μεγάλη η χάρη του.
Δεν ξέρετε τι και πως έχω ζήσει από το προηγούμενο σας τηλέφωνο (στη περσινή γιορτή μου). Κι όμως! Έχετε το θράσος να με καλείτε. Είστε σίγουροι ότι δεν έχω πεθάνει; Ξεδιάντροποι!
Μερικοί από εσάς έχουν το θράσος να λένε: Σε πήρα τηλέφωνο στη γιορτή σου αλλά έχεις αλλάξει κινητό… (το προηγούμενο συμβόλαιο μου είναι πριν τρία χρόνια). Ρε! Δεν έχω ανάγκη να με θυμηθείτε. Αντιθέτως θέλω να με ξεχάσετε. Πάρτε άλλους μαλάκες που σας παίρνουν και αυτοί .
Μάθετε επιτέλους ότι η ευχή, το δώρο ακόμη και η καλημέρα δεν είναι κοινωνικό εργαλείο ούτε κοινωνική υποχρέωση. Είναι, ή δεν είναι συναισθηματική ανάγκη. Σταματήστε λοιπόν να τα υποβιβάζεται!
Παρατήστε με, ή πλησιάστε με όπως αξίζει κι αν μου αξίζει.
Σχόλια
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.