Για μας πρώτη καλή είδηση - όχι βεβαίως με αξιολογική σειρά αλλά ευλογώντας τα γένια μας - είναι η λειτουργία του fshare στα άρθρα της σταγόνας. Αυτό έχει σημασία για όσους έχουν σελίδα στο fb. Στο τέλος κάθε άρθρου μας λοιπόν, θα εμφανίζεται από τούδε και στο εξής αυτό το μπλε κουμπάκι fshare.  Για όσους δεν το γνωρίζουν λέμε πως στην περίπτωση που για κάποιους δικούς του λόγους επιθυμεί ο αναγνώστης να εμφανιστεί αυτό το άρθρο στο χρονολόγιό του, απλά κάνει κλικ πάνω στο κουμπάκι. Αυτό που δεν υπήρχε στα έτοιμα του λειτουργικού της ιστοσελίδας μας και όπως καταλαβαίνετε είναι μια ακόμα επιτυχία του Σάκη μας. Για όσους έχουν λογαριασμό στο tweet εξακολουθεί να υπάρχει στο τέλος και το κουμπάκι του tweet.

Aυτή που εμείς οι ντόπιοι την λέμε παραλιακή το σαχλοκούδουνο κράτος του ΠΑΣΟΚ την βάπτισε λεωφόρο Ανδρέα Παπανδρέου, και είναι η ίδια που κάποιοι διαδικτυακοί χάρτες την ονόμασαν Ακτή Ηετιώνεια. Μιλάμε για τη λεωφόρο με τις δύο σήραγγες που ενώνει τον σιδηροδρομικό σταθμό του Πειραιά στον Άη Διονύση με την Ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι, αναπτύσσεται δηλαδή περιμετρικά του λιμανιού. Κάποτε είχε ακουστεί μια γνώμη που ζητούσε να μετονομαστεί η Παπανδρέου σε Θόδωρου Αγγελόπουλου, διότι σ'ενα σημείο της λεωφόρου αυτής σκοτώθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 2012 ο σκηνοθέτης Θοδωρής Αγγελόπουλος, ένας από τους πλέον σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής μας. Αυτό δεν μας φαίνεται ότι μπορεί να συμβεί, αλλά με κάποιο τρόπο δε θα πρέπει κάποτε να υπάρξει μία αναφορά στην περιοχή μας στον Θόδωρο Αγγελόπουλο; Άσχετα μ' αυτό, το θέμα μας είναι τι πρόκειται να γίνει από την δραστήρια Περιφέρεια του Πειραιά σ'αυτήν την εγκαταλελειμμένη λεωφόρο.  

Έργα καθαρισμού και αναβάθμισης της λεωφόρου Ανδρέα Παπανδρέου: Έργα, προϋπολογισμού 1.980.000 ευρώ, για τη συντήρηση, τον καθαρισμό και την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας της λεωφόρου Αν. Παπανδρέου ξεκινάει η Περιφέρεια Αττικής. Στο πλαίσιο του προγράμματος, που το κόστος τους θα καλυφθεί από πόρους της Περιφέρειας, θα πραγματοποιηθούν εργασίες για τον καθαρισμό της κεντρικής οδικής αρτηρίας και παράλληλων αξόνων, των διαχωριστικών νησίδων καθώς και των ερεισμάτων. 

Παράλληλα, θα γίνουν, μεταξύ άλλων, εργασίες για:
• Αποκατάσταση βλαβών στο οδόστρωμα και κατασκευή νέου αντιολισθητικού ασφαλτοτάπητα.
• Στο δίκτυο συλλογής όμβριων, 
• Τη βελτίωση του ηλεκτροφωτισμού και γενικά τη συντήρηση των σηράγγων στη Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι.
• Γενικότερα για την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας σε όλο το μήκος του οδικού άξονα, που εξυπηρετεί το κύριο όγκο της κίνησης οχημάτων του εμπορικού λιμανιού.                                                                                                                      

Ιδιαίτερα, σημαντικό είναι ότι το πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής δίνει, για πρώτη φορά, τη δυνατότητα να υπάρχουν διαθέσιμα συνεργεία σε τακτά χρονικά διαστήματα και όποτε άλλοτε παραστεί ανάγκη (π.χ. μετά από έντονες βροχοπτώσεις), μετά από εντολή των υπηρεσιών της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά, να απομακρύνονται άμεσα από τον οδικό άξονα φερτά υλικά, όπως χαλίκια, αμμοχάλικο, χώματα κ.λπ. 

Η νέα στην εμφάνιση και τη λειτουργία ιστοσελίδα του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας. Πατώντας  εδώ  θα βγείτε σ'αυτήν. Η γενική μας εντύπωση είναι πως από την προηγούμενη μας φάνηκε καλύτερη, αλλά για τα γούστα μας κατώτερη των στάνταρ της εποχής. Πάνω πάνω εμφανίζονται κάποιες εικόνες από την πόλη μας. Πιο κάτω κι αριστερά υπάρχουν οι εκδηλώσεις και θέματα του δήμου που έχουν σχέση με τις δημοτικές υπηρεσίες και οργανισμούς και δεξιά θέματα με διάφορους διαγωνισμούς και προκηρύξεις, για θέσεις εργασίας. Στο μέσον εμφανίζονται τα πιο σημαντικά νέα του δήμου μας.  Σε ότι αφορά για προηγούμενες αποφάσεις του δημ.συμβουλίου και την ημερήσια διάταξη των κάθε φορά νέων δημοτικών συμβουλίων πως θα τα εντοπίσει κάποιος που έχει αφιερώσει λίγες ώρες στο διαδίκτυο και στις ιστοσελίδες; Νομίζουμε ότι είναι ένα θέμα που θα πρέπει να βρεθεί μία ικανοποιητική λύση που η πρόσβαση σ'αυτές τις πληροφορίες να είναι στα όρια του αυτονόητου.. Ευχόμαστε σταδιακές βελτιώσεις ώστε η επίσημη ιστοσελίδα του δήμου μας να γίνει πιο εύχρηστη και πιο όμορφη. 

Η παραίτηση του Παναγιώτη Δούρου - αδελφός της Περιφερειάρχου Αττικής - από τη θέση του διευθυντού του γραφείου του υπουργού πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά. Ότι ο Δούρος ήταν το δεξί χέρι του υπουργού ήταν γνωστό σε όλους όσους έχουν ένα ενδιαφέρον για την πολιτιστική ζωή της χώρας μας, όχι όμως και ότι πριν ΣΥΡΙΖΑ ήταν βοηθός του γραμματέα του Λούκου στο Ελληνικό φεστιβάλ. Το θέμα που αποτέλεσε την αιτία της αποπομπής του Δούρου ήταν το φιάσκο της ιστορίας με τον Γιαν Φαμπρ, μια ιστορία που έπληξε τη βιτρίνα του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και το κύρος του υπουργείου. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν παραιτείται και ο Μπαλτάς, αφού δικές του επιλογές είναι τα πρόσωπα που χειρίστηκαν με άθλιο τρόπο τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν σ'αυτήν την υπόθεση. Τα όσα έγιναν με την ιστορία του διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ, στην περίπτωση που ως μισού αιώνα αριστερός προσδοκούσες μια αριστερή αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων, μόνο μεγάλη θλίψη μπορεί να σου προκαλέσουν. Πρόκειται για καραγκιόζηδες που είνα ανίκανοι να πράξουν το καλύτερο δυνατόν στις δεδομένες συνθήκες. Εκπαραθύρωσαν με τον χειρότερο τρόπο τον πολύ πετυχημένο Λούκο, έναν άνθρωπο που δε θα τους έκανε τα χατίρια και δε θα υπέκυπτε στις κομματικές τους επιλογές και τις εκδουλεύσεις που σίγουρα θα του ζητούσαν. Τον έδιωξαν τέλος του '15 με προσχηματικούς λόγους δίχως όμως να έχουν έτοιμη τη διάδοχη λύση. Και επειδή αυτοί οι αριστεροί του κώλου επέτρεψαν να είναι θέμα απόφασης του υπουργού Πολιτισμού η τοποθέτηση του διευθυντή και όχι αποτέλεσμα διεθνούς διαγωνισμού, ενάμιση μήνα μετά την παύση του Λούκου, τοποθέτησαν στη θέση του τον σημαντικό ως καλλιτέχνη Γιαν Φαμπρ. Από εκεί και πέρα έδρασαν οι φορείς της αποπνικτικής κομματίλας του ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατούντος του κ. Δούρου και φτάσαμε στο σημείο της παραίτησης του Φαμπρ. Μαζί του παραιτήθηκε και η Ιωάννα Μπλάτσου, υπεύθυνη του γραφείου τύπου του υπουργείου, επιλογή του Δούρου, η οποία ήταν υπεύθυνη της απερίγραπτης συνέντευξης τύπου του Φαμπρ που έγινε ενάμιση μήνα μετά το διορισμό του, και που όντως θύμισε σε όλους άλλες σκοτεινές εποχές. Υπάρχουν δυο ακόμα θετικές εξελίξεις από τον χώρο της πολιτικής. Η μία έχει να κάνει με τον χώρο της υγείας και με τη δυνατότητα που προσφέρει μια πρόσφατη υπουργική απόφαση στο να εξυπηρετεί το δημόσιο σύστημα υγείας όλους τους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ανεξάρτητα από την ασφαλιστική τους κάλυψη. Και η άλλη έχει να κάνει με τον χώρο του ποδοσφαίρου όπου δεκαετίες τώρα αλωνίζουν άλλοι συμπολίτες μας που όταν ήταν μικροί ήθελαν μεγαλώνοντας να γίνουν μαφιόζοι. Σ'αυτά τα δύο θέματα θα αναφερθούμε λίγο πιο αναλυτικά σε ξεχωριστό άρθρο.  

Ευρωπαϊκή διάκριση για το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας, όπου βραβεύτηκε με την «ύψιστη αναγνώριση για εξέχοντα επιτεύγματα» από την Κριτική Επιτροπή του European Museum Forum στο Σαν Σεμπαστιάν της Ισπανίας. Οι κριτές εντυπωσιάστηκαν από το μουσείο, το οποίο προβάλλει ως κεντρική ιδέα τη γένεση και εξέλιξη της Πόλεως (πόλις - κράτος), εξερευνώντας τη σημασία της Τεγέας και του εξέχοντος αρχαιολογικού χώρου του ιερού της Αλέας Αθηνάς. Το μουσείο, στην καρδιά της αρχαίας Αρκαδίας, μυεί τον επισκέπτη στο επίκεντρο της μουσειολογικής του προσέγγισης, ενσωματώνοντας καινοτόμες τεχνολογίες υψηλής αισθητικής. Εισάγει με αυτόν τον τρόπο μια συνεκτική ερμηνευτική στρατηγική. Η δε αφήγηση χαρακτηρίζεται από τη σαφήνεια της δομής της, αναφέρεται στο κείμενο της βράβευσης.

Piree: Η Ακτή Κονδύλη είναι η πλατειά λεωφόρος δίπλα στο λιμάνι που ενώνει τον σταθμό του προαστιακού με τον Άη

Διονύση και είναι η συνέχεια της Αγίου Διονυσίου όπως ερχόμαστε από το Τζάμπο, που η νέα του διαφήμισή με την Λέιντι

θα πρέπει να αποτελεί τον ορισμό του κιτς. Σ'ένα σημείο της Κονδύλη, δεξιά όπως κινούμαστε προς τη Δραπετσώνα

υπάρχει ένα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος. Η παράλληλος της Κονδύλη λέγεται Κάστορος και ακριβώς πίσω από του

Βασιλόπουλου λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό ένα καινούργιο, ας το πούμε μαγαζί ή καλύτερα υβριδικό πολυχώρο. Στην

περιοχή αυτή υπάρχουν αρκετά λαμαρινάδικα. Ένα απ'αυτά διάλεξε ο Κοσμάς Καραβάς, του αρχιτεκτονικού γραφείου Lab

71, και τον μεταμόρφωσε σε ένα all day cafe bar όπως τον λένε οι προχωρημένοι, το PIREE, ένα μπαρ με βιομηχανική

αισθητική και ντιζάιν οινοπωλείoυ. Περάσαμε ένα μεσημέρι και διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι πως ο χώρος είναι φωτεινός

και ευρύχωρος και ένα βράδυ και πειστήκαμε για την ατμοσφαρικότητά του και την καλόγουστη αισθητική του, παρόλο

που δεν είναι ακριβώς του γούστου μας. Το σημαντικό για την περιοχή μας είναι πως ο χώρος αυτός θα λειτουργεί και ως γκαλερί. Ήδη από τις 18 Μαρτίου έως και σήμερα λειτούργησε η έκθεση ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, όπου 15 καλλιτέχνες παρουσιάσαν τα έργα τους που πραγματεύονται την έννοια του παραδείσου. Θα μείνουμε συντονισμένοι λοιπόν  με το PIREE, διότι η διαίσθησή μας μας λέει  ότι θα συμβούν ενδιαφέροντα πράματα περισσότερα στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής έκφρασης που συναντά τη χαλαρή διάθεση που δημιουργεί ένα πολύ καλό κρασί σε συνδυασμό με μια σαλάτα ένα ένα κρύο μεσογειακό πιάτο, ή ένα γευστικό κοκτέιλ. Γι'αυτό όταν πληροφορηθούμε για την επόμενη έκθεση θα την αναρτήσουμε στο θέμα "Εκδηλώσεις" της Σταγόνας. 

Στοιχεία: Τα παιδιά που εργάζονται με πλήρη απασχόληση σε όλον τον κόσμο είναι 168 εκ. , ενώ πεντέμισι εκατομύρια απ'αυτά είναι σε καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας, σκλάβοι δηλαδή. Την ίδια στιγμή οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι ανέρχονται παγκοσμίως στα 200 εκ. Υπάρχουν επίσης τα χιλιάδες παιδιά που εξαφανίζονται κάθε χρόνο και η Europol υποψιάζεται πως πέφτουν θύματα από κυκλώματα δουλεμπόρων. Παράλληλα δρουν πολλοί άνθρωποι και οργανώσεις που έχουν στο κέντρο τους το ζήτημα της παιδικής εργασίας και τα αποτελέσματα της δράσης τους δεν είναι αμελητέα. Μάλιστα το 2014 το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης δόθηκε σε μία εμβληματική μορφή του χώρου αυτού, στον Ινδό Κάιλα Σατιάρτι. Απευθυνόμενος στις κοινωνίες και στους νέους ανθρώπους που θέλουν α κάνουν κάτι παραπάνω για τις κοινότητές τους, διαρκώς τους υπενθυμίζει πως εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο στερούνται την παιδική τους ηλικία, την ελευθερία, την μόρφωση, τη φροντίδα υγείας και το φαγητό. Τα ρούχα της αξιοπρέπειας: Μια πρωτοβουλία που εντάσσεται σ'αυτόν τον αγώνα προήλθε από την Αργεντινή. Εκεί λοιπόν, κυκλοφορούν είκοσι μάρκες ενδυμάτων που εγγυώνται ότι τα προϊόντα τους παράγονται από εργαζόμενους που δουλεύουν κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες. Πρώτο ρόλο σ'αυτήν την ενέργεια έπαιξε το δίχτυο "Clean Clothes", που δημιουργήθηκε το 2015 από καταστήματα ρούχων, εργοστάσια και καταναλωτές με στόχο να βοηθήσει στον τερματισμό της καταναγκαστικής και παιδικής εργασίας στη βιομηχανία του ενδύματος και που απασχολεί παράνομα γύρω στα 30χιλ ανθρώπους σε κάτεργα σε όλη την Αργεντινή. Ένα συνηθισμένο ωράριο πριν ήταν από τις 7 το πρωί ως τις 9 το βράδυ. Τώρα τα μέλη του συνεταιρισμού "20 του Δεκέμβρη" δουλεύουν 7 ώρες την ημέρα , με διάλειμμα για γεύμα και μπορούν να παίρνουν τα παιδιά τους από τα σχολεία και έχουν και χρόνο για να ασχοληθούν μαζί τους.   

Ένας νέος ιστότοπος, αριστερών και ριζοσπαστικών ιδεών ονόματι commonality ξεκίνησε το διαδικτυακό του ταξίδι. Οι συμπολίτες μας που τρέχουν αυτή την ιστοσελίδα λένε ότι είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν την έννοια της κοινότητας και έχουν επιλέξει να γράφουν απλά και κατανοητά. Όπως αναφέρουν τους ενδιαφέρουν εξ ίσου τα τοπικά θέματα αλλά και τα παγκόσμια, τα καθημερινά αλλά και τα πολύπλοκα. Πατώντας   εδώ  θα σας εμφανιστεί η αρχική σελίδα του commonality, όπου μπορείτε να διαβάσετε και το editorial. Τους ευχόμαστε τα καλύτερα. 

Το Αντί, του οποίου υπήρξαμε τακτικοί αναγνώστες για πολλά χρόνια, ήταν ελληνικό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό

της Αριστεράς, το οποίο κυκλοφορούσε ανά δεκαπενθήμερο από το 1974 έως το 2008. Ιδρυτής, ιδιοκτήτης και διευθυντής

του περιοδικού ήταν ο δημοσιογράφος Αντώνης Καρκαγιάννης και ο αρχιτέκτονας Χρήστος Γ. Παπουτσάκης τον Μάιο του

1972, και από το 1974 ο δεύτερος. 

Το πρώτο Αντί κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1972 και περιείχε συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη, άρθρο του

Γεωργίου-Αλέξανδου Μαγκάκη για την δημοκρατία, σκίτσα του Μποστ με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και από πάνω να

γράφει «υπέρ Δικτατορίας», μια διαφήμιση με αφίσα του Τσε Γκεβάρα, μια άλλη για βιβλίο του Παντελή Πουλιόπουλου,

κ.λπ. Οι αρχές της Χούντας συνέλαβαν τον εκδότη του περιοδικού και δεν επέτρεψαν την έκδοση άλλων τευχών. Το

περιοδικό επανακυκλοφόρησε στις 7 Σεπτεμβρίου 1974, αμέσως μετά την κατάρρευση της Δικτατορίας. Γι' αυτό και στο

εξώφυλλο όλων των επόμενων τευχών υπήρχε η ένδειξη «Περίοδος Β΄». Αυτές τις μέρες υπάρχει στο διαδίκτυο

ψηφιοποιημένο το Αντί κι αυτό συνέβη από την Πάντειο. Πατώντας  εδώ  θα βρεθείτε στην σελίδα όπου εμφανίζονται τα

τεύχη του Αντί.