Συντονιζόμασταν λοιπόν με το κρατικό ράδιο και τα ιδιωτικά πικάπ για την αγγλόφωνη ποπ και ροκ, χορεύαμε με τα σέικ και τα μπλουζ, λιώναμε τις καρδιές μας στα αρώματα των συναισθηματικών Ιταλών και Γάλλων τραγουδιστών, ψέλναμε από μέσα μας τα άυλα σλόου και σπιρίτσουαλ των νέγρων, φτιαχνόμασταν ως πολιτικοποιημένοι με τα φολκ, αφεθήκαμε πολλάκις στην καλοκαιρινή αθωότητα που απέπνεαν οι οικουμενικές μπαλάντες, ύστερα διαστέλλοντας τον χρόνο μας περάσαμε μετά προσοχής στην τζαζ και κάπου προς στο τέλος μας κτύπησε φουριόζα την πόρτα και η ντίσκο με τις ολόφωτες αστραφτερές πίστες της. Όσα ξένα χαρήκαμε στις επόμενες δεκαετίες, τότε που οι περισσότεροι μουσικοί βολεύτηκαν στην αγκαλιά της ανθηρής καταναλωτικής βιομηχανίας, αυτό που τα χαρακτήριζε πια ήταν οι δημιουργοί τους και όχι σε ποιο είδος το είχαν κατατάξει τα ΜΜΕ για να κάνουν πιο εύκολη τη δουλειά τους.
Από τότε φαίνεται πως προέκυψαν χιλιάδες υβρίδια. Γι'αυτό διαβάζοντας τις μουσικές κατατάξεις σε ένα άρθρο του Γιώργου Χαρωνίτη με τον τίτλο Jazz in 'n' out μου φάνηκαν κάπως σαν κινέζικες. Φαίνεται ότι όπως η εξειδίκευση δίνει τα ρέστα της σε όλους τους κλάδους το ίδιο συμβαίνει και στις τέχνες. Αντιγράψαμε κάποια κομμάτια απ'αυτά που έγραψε ο Χαρωνίτης στο περιοδικό Αθηνόραμα, αλλά πιο πολύ για να προβάλλουμε τις επισκέψεις στην χώρα μας τριών ξεχωριστών μουσικών της τζαζ.
Με τη λέξη "Jazz" να προσδιορίζει, εδώ και πολλά χρόνια, μια αισθητική μουσική γκάμα που εκτείνεται από την trad και το swing ως την noisy πρωτοπορία και από το κλασσικό blues ως το "ύποπτο" rock εντάσσοντας μέσα της όψεις της electronica και όλες τις διαθέσιμες word εκφάνσεις, στο μόνο που μπορούμε με βεβαιότητα να αναφερόμαστε είναι η καλλιτεχνική ταυτότητα και ιδιαιτερότητα.
Και συνεχίζει το άρθρο του κάνοντας μια παρουσίαση σε τρεις σπουδαίους τζαζίστες που θα παίξουν στην Αθήνα τις επόμενες μέρες.
Οι Lumen Drones είναι το όνομα ενός γκρουπ που ενώνει και ενοποιεί σαν αποτέλεσμα τις μουσικές εμπειρίες του Νορβηγού βιολιστή Nils Okland, του κιθαρίστα Per Stainar και του ντάμερ Orjazn Haaland. Οι μουσικοί χαρακτηρίζουν τη δουλειά τους ως psychedelic drone".
Πατώντας εδώ θα σας εμφανιστεί το 12:21 βίντεο του τραγουδιού τους Ira Furore που υπάρχει στο πρώτο άλμπουμ τους "Lumen Drones" που κυκλοφόρησε το 2014. Και πατώντας εδώ θα ακούσετε ένα ακόμα κομμάτι απ'αυτό το άλμπουμ, το τετράλεπτο Dark Sea. ( Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 28.1)
Ο Harold Mabern, Jr είναι ένας από τους στυλοβάτες του jazz mainstream που ξεκίνησε από το Μέμφις, πήγε στο Σικάγο και κατέληξε στη Νέα Υόρκη. Πιανίστας που προέρχεται από την στιλιστική καθαρότητα της σχολής του hard pop και της soul jazz κλείνει σε λίγους μήνες τα 80. Το 2014 κυκλοφόρησε το τελευταίο του άλμπουμ, το "Afro - Blue".
Πατώντας εδώ θα ακούσετε ένα 4:35 τραγούδι από το Afro - Blue από την Νόρα Τζόουνς κι εδώ όλο το Afro - Blue ( 1: 00:02 ) όπως παίχτηκε το 2015 στα γραφεία της Coogle της Νέας Υόρκης. ( Στο Half Note Jazz, 29.1 - 1.2)
Ο τρίτος επισκέπτης είναι ο 45 χρονος Vijay Iyer (στη φωτό), που είχε εμφανιστεί με το τρίο του πριν τρία χρόνια στη Στέγη. Αυτοδίδακτος, πιανίστας κι αυτός ο ινδικής καταγωγής Αμερικανός, που έχει σπουδάσει κλασσικό βιολί. Το 2012 ήταν η χρονιά του Iyer που σάρωσε τα βραβεία σε όλες τις κατηγορίες του έγκυρου jazz περιοδικού "Down beat". O Iyer χρησιμοποιεί επωφελώς και δημιουργικά τις ανέσεις που προσφέρει η γενική electronica και τα τεχνολογικά επιτεύγματα.
Πατώντας εδώ θα ακούσετε το 5:46 κομμάτι του "The star of story" από το άλμπουμ Accelerando που ηχογραφήθηκε το 2012,κι εδώ το 7:50 βίντεο του 2009 Historicity.
Τέλος έχουμε σε βίντεο 2:53 την ηχογράφηση το 2009 του κομματιού " Galang". (Στο Gazarte, 29.1)
