Ένας άλλος "πειραγμένος" είναι ο Λάκης, που το 'μαθε τυχαία και το 'πε και σε μένα. Μαζί πήγαμε.
Παραδόξως πως, είχε αρκετό κόσμο. Έκανε ο Δήμαρχος την τοποθέτηση της δημοτικής αρχής και μετά απ' αυτό, το προεδρείο αποφάσισε να δώσει το λόγο στους δημότες. Δημότες που δεν είχαν ταπεινά ελατήρια του στυλ "ο κάδος απορριμμάτων είναι έξω απ' το σπίτι μου και πρέπει να πάει στο διπλανό" ή "το δέντρο της δημοσιάς φτάνει στο παράθυρο μου και το σπίτι γεμίζει έντομα, οπότε να κοπεί" ή "γιατί πήρατε το παιδί αυτουνού στον παιδικό σταθμό και όχι το δικό μου;".
Έτσι άρχισε ένα ενδιαφέρον κουβεντολόι, που για λίγο είδα το Δημαρχείο σαν τον λόφο της Πνύκας ή την Αγορά και το δημοτικό συμβούλιο σαν την εκκλησία του Δήμου. Τόσο καλά!
Υπήρχε η ισότητα του λόγου και δεν ήταν ένα βήμα μόνο για αυτούς που είχαν θώκους και ρητορικές ικανότητες. Αντίθετα, κέρδισαν τις εντυπώσεις απλές συνδημότισσες και απλοί συνδημότες που το πάθος, το ενδιαφέρον και η αγάπη τους για την πόλη και για τον χώρο της ανάπλασης, δεν άφηνε περιθώρια να διακρίνεις κάποια απουσία ρητορικής δεινότητας.
Σαν τη μύγα μες στο γάλα ξεχώριζαν οι αγωνίες της "Πρωτοβουλίας για την δική μας ανάπλαση", του "Τερψηχώρου" της "Εργατικής λέσχης Κερατσινίου", του Νίκου, του Θανάση, της Πόπης.
Πέρα απ' την τοποθέτηση της διοίκησης που έτσι κι αλλιώς, σαν μια μεγάλη ομπρέλα, κάλυπτε πολλών μας τις επιθυμίες, έτσι και η παρευρισκόμενη αντιπολίτευση έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στην άμεση, ταχεία και συλλογική αντίδραση στα σχέδια των επιχειρηματιών, σ' ένα χώρο που δεν υπάρχει ομορφότερος, στην ευρύτερη περιοχή. Λέω παρευρισκόμενη γιατί απ' το συμβούλιο απουσίαζαν ο κύριος Μελάς και η αδελφή του, η κα. Μελά Ψαρρού Αγγελική, (η σύμβουλος με τις περισσότερες ψήφους στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, γιατρός), ενώ ο άλλος σύμβουλός του, ο κ.Κούβαρης έχει πάρει μηνιαία άδεια, ο κύριος Σαλαλές, που αν και παραιτηθείς έπρεπε να παρευρίσκεται, όπως και ο κ. Κωνσταντινίδης που ήρθε και σε πέντε λεπτά έφυγε, ο δεύτερος του συνδυασμού του κύριος Τσούτσας - άλλος πολυψηφοσυλλέκτης - γιατρός κι αυτός, άνθρωποι δηλαδή που διοίκησαν ή ζήτησαν να διοικήσουν το Δήμο κι όμως έλειπαν απ' την συζήτηση γι' αυτό το μείζον θέμα της πόλης μας.
Θλιβερή παραφωνία ο κύριος Τζανής που υπεραμυνόμενος της επιλογής του για την κατασκευή πίστας φόρμουλα 1, με άλλοθι τις θέσεις εργασίας, το μόνο που δεν μας είπε είναι να ξανανοίξουν τα Λιπάσματα και το Τσιμεντάδικο κι έτσι να λυθεί και το πρόβλημα της ανεργίας στην πόλη μας!
Απ' αυτούς που τοποθετήθηκαν ήξερα πολλές φατσούλες, αλλά όχι όλα τα ονόματα. Ευτυχώς είχα δίπλα μου την Βαρβάρα που με κατατόπιζε:
- Αυτός είναι ο Παναγιώτης, είναι ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Με τον Παναγιώτη στο μικρόφωνο πήγε να χαλάσει το καλό κλίμα, όταν από το προεδρείο η κυρία Δαβγιώτη του ζήτησε να συντομεύει, μετά από δύο λεπτά ομιλίας. Γκέλα, που δεν ξέρω αν προέρχονταν από ηλιθιότητα ή σκοπιμότητα. Είχε κι ένα απαξιωτικό ύφος που έτσι μου 'ρθε να σηκωθώ και να την πνίξω!
- Αυτό το ψηλό παλικαράκι είναι χημικός μηχανικός, δε θυμάμαι τ' όνομά του. ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α είναι κι αυτός.
- Η Φιλίτσα και η Χρυσάνθη του "Τερψηχώρου".
Όταν έφθασε η σειρά της να τοποθετηθεί μαζί με την Εύη, γυρίζει και μου λέει: η Καρακώστα. Μαζί θα μιλήσουμε.
- Κάτσε ρε Βαρβάρα, της λέω, δε θα μου λες κι αυτούς που ξέρω!
Απ' αυτούς που ξέρω λοιπόν, τους αναγνωρίσιμους δηλαδή, τοποθετήθηκαν ο Μάνος Γλαμπεδάκης από την '"Πρωτοβουλία", ο Νίκος Μπεάζογλου, ο Ηλίας Πατίδης, ο Ζαχαρίας Ζούπης, ο Κώστας Χρονόπουλος, ο Λάλος Κανέλος, ο Αλέκος Χρυσός, ο Κώστας Αλεξίου και ο Γιώργος Ανδρεαδάκης.
Και για να τα 'χει όλα, ξαφνικά το δημοτικό συμβούλιο έγινε κόλαση. Σε μία δευτερολογία του, ο Τζανής ζήτησε απ' την διοίκηση να κάνει αίτημα ανάκλησης της άδειας λειτουργίας των εγκαταστάσεων του Μελισσανίδη. Η διοίκηση υποστήριξε ότι η περιφέρεια επί Σγουρού δεν είχε δώσει άδεια αλλά έχει κάνει θετική γνωμοδότηση, άρα οποιοδήποτε αίτημα για ανάκληση δεν έχει νόημα. Εκεί ο Τζανής τους κατηγόρησε για αργυρώνητους και το δημοτικό συμβούλιο έγινε μπουρδέλο. Και όλα αυτά την ώρα που η Oil One, επεκτείνεται και εδραιώνεται στην περιοχή.
Με λίγα λόγια, ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συμβούλια που παρακολούθησα. Ελπίζω να γίνει μπούσουλας και για το μέλλον. Να συνεχίσει η διοίκηση να πιστεύει ότι τα δημοτικά συμβούλια δεν είναι δικά της, αλλά των δημοτών. Να υιοθετήσει αυτήν την πρόοδο και η αντιπολίτευση. Να γίνεται επαρκής, συστηματική ενημέρωση των δημοτών σ' εμφανή σημεία, στον τοίχο ή στα ηλεκτρονικά μέσα, οπωσδήποτε στην ιστοσελίδα του δήμου για τις ημέρες που συγκαλούνται τα δημοτικά συμβούλια, για να μην τα "παίρνει" κι ο Λάκης και να λέει "τυχαία το 'μαθα".
Για να έχουνε να λένε όλοι οι δημότες, αν αποφασίσουν να συμμετέχουν, ό,τι είπα και εγώ προχθές το βράδυ: Πολύ μου άρεσε!
Σχόλια
Προσωπικά πάντως όταν ακούω για επιτροπές, το μυαλό μου πάει στις επονομαζόμενες ΕΔΕ και κρατάω μικρό καλάθι...Και φίλε και συναγωνιστή Οδυσσέα, εμένα θα μου άρεσε να ήταν κατάμεστη η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και να ήταν γεμάτη από αγνώστους. Κι αυτό έχει να κάνει με το όραμα μου να γίνει η υπόθεση της Ανάπλασης στη Δραπετσώνα, υπόθεση ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας, του κάθε...ανώνυμου πολίτη. Και κάτι τελευταίο. Καθόλου δε με έπεισαν τα επιχειρήματα του Χρήστου Βρεττάκου για τη μη αποδοχή του αιτήματος ανάκλησης της άδειας των εγκαταστάσεων του Μελισσανίδη. Κι ας προήλθε απ τον ανεκδιήγητο Τζανή...Μόνο με έργα πείθομαι πια. Από λόγια και διακηρύξεις χορτάσαμε.
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.