Όσοι πιτσιρικάδες το ένστιχτό τους τους οδηγήσει σ'αυτόν και τον ανακαλύψουν και τους κτυπήσει το ρεύμα των τραγουδιών του κατακούτελα, σίγουρα κάτι θα γιατρέψουν και μια ξεχωριστή ευχαρίστηση θα νιώσουν από εκείνες που ρέουν όταν άνθρωποι στήνουν γέφυρες με τον κόσμο και τους άλλους. Οπωσδήποτε θα τον έβαζα σε μια από τις πρώτες θέσεις της λίστας με τους 10 τραγουδοποιούς που μου αρέσουν πιο πολύ από τότε που άρχισα ν'ακούω ξένα. Μαζί με τους Μπητλς, τους Ρόλλινγκ Στόουνς, τους Κινκς, τον Φράνκ Ζάππα, τον Νικ Γκέιβ, τον Πρίσλεϊ, τον Τομ Γουέιτς, τον Μπρους Σπρίνγκστιν και δυο τρεις ακόμα που δεν μου έρχονται αυτήν την στιγμή.

Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, ο κατά κόσμον 73χρονος Μπόμπ Ντύλαν ( Ρόμπερτ Ζίμερμαν το αληθινό του όνομα) γεννήθηκε σε μια μικρή πόλη της Μινεσσότα. Στην εφηβεία του λάτρεψε τα μπλουζ και ροκ τραγούδια μαύρων δημιουργών. Όταν φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Μινεάπολης ανακάλυψε έναν θρύλο της φόλκ μουσικής διαμαρτυρίας, τον θρυλικό Γούντι Γκάρθυ. Αυτό ήταν. Τα παράτησε όλα και πήγε στην Νέα Υόρκη για να τον συναντήσει. Τον βρήκε άρρωστο σε ένα νοσοκομείο. Δέθηκε μαζί του και ένα από τα πιο λαμπερά άστρα που έχει στην καρδιά του όπως λέει,  είναι αυτό του Γκάρθυ. Ο Μπομπ Ντύλαν έχει επηρεάσει την πλειονότητα των ξεχωριστών τραγουδοποιών της μοντέρνας λαϊκής μουσικής του δεύτερου μισού του 20 αιώνα και έχει πουλήσει εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Τομ Γουέτς είπε γι'αυτόν : «Ο Μπομπ Ντίλαν είναι ένας πλανήτης προς εξερεύνηση. Είναι δάσκαλος, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος, αν θέλεις να γράψεις τραγούδια, από το να τον ακούσεις. Είναι η πηγή αστείρευτων πραγμάτων, κουβαλάει μεγάλη ιστορία στους ώμους του. Πολλές φορές, νιώθεις πως εισαι εκτεθειμένος απέναντι του, έχεις την αλλόκοτη αίσθηση, ότι υπάρχει πολύ παρελθόν μέσα του αλλά επίσης και πολύ μέλλον».

Είναι η τέταρτη φορά που έρχεται στη χώρα μας και δε νομίζω ότι θα ξαναέρθει. Κι έτσι δεν θα ακούσω ποτέ μου ζωντανά έναν από τους πιο αγαπημένους μου τραγουδοποιούς. Το ίδιο έπαθα και με τον Τσιτσάνη. Όλο θα πήγαινα, όλο το κανόνιζα, κάτι τύχαινε, δεν πειράζει έλεγα, μια άλλη φορά, κοντά μας είναι εξ άλλου, ένα βράδυ θα πεταχτούμε. Κι αυτό το βράδυ δεν ερχόταν ποτέ. Είδε κι αποείδε ο άνθρωπος ώσπου στο τέλος πέθανε.

Τρία τραγούδια του Μπόμπ Ντύλαν, περισσότερο δικές του επιλογές. Το "Things have changed", τραγούδι του 2000, που βραβεύτηκε με Όσκαρ από την ταινία "Wonder Boys", Μ'αυτό το τραγούδι ξεκινάει φέτος τις συναυλίες του σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Τι μας λέει; Ότι βεβαίως τα πράγματα έχουν αλλάξει. ....Κανείς μπροστά του και τίποτα πίσω του, μόνο μια γυναίκα στην αγκαλιά του πίνει σαμπάνια, μια γυναίκα με άσπρο δέρμα και μάτια δολοφόνου.... Μόνιμα κάτω από μια αγχόνη, με το κεφάλι του στη θηλειά και κάθε λεπτό που περνάει, περιμένει να ξεσπάσει η κόλαση.... Κι άλλα που μπορείτε να τα ακούσετε πατώντας  εδώ   

H συναυλία στο Terrra Vibe έκλεισε με το κοινό να τραγουδάει μαζί του το «All Along The Watchtower», για έναν τζόκερ δηλαδή που απευθύνεται σε έναν κλέφτη και του λέει ότι παρόλο που υπάρχει μεγάλη σύγχυση, κάποια διέξοδος θα υπάρχει. Κι αν υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η ζωή δεν είναι παρά ένα αστείο, εσείς κι εγώ που έχουμε περάσει πολλά, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε αληθινά.  Πατώντας   εδώ   θα το ακούσετε όπως το τραγούδησε στο Γούντστοκ το 1994. Και κάπου στο μέσον της εκδήλωσης έπαιξε και μία διασκευή του θαυμάσιου Balland of a thin man, τραγούδι της δεκαετίας του '60. Το βίντεο που ακολουθεί είναι από μία συναυλία που έδωσε στο Λονδίνο τα χρόνια εκείνα.