Τρίτη, 01 Απριλίου 2014 05:13

Γαλακτερά

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ. Το ψυγείο με τα γάλατα είναι τίγκα. Λες, θα ψωνίσω όλα τ' άλλα που έχω στη λίστα και στο γυρισμό, τελευταίο, θα πάρω το γάλα, όσο πιο λίγο μείνει εκτός ψυγείου, τόσο το καλύτερο. Αφέλεια; Απλώνεις το χέρι και πιάνεις ένα μπουκάλι . Είναι το τελευταίο που απόμεινε. Ευτυχώς πρόλαβες. Τώρα το ψυγείο  χάσκει άδειο.

Η πλάτη του έρημη και ιδρωμένη, μετατρέπεται σ' οθόνη που προβάλει απέραντα λιβάδια, ευτυχισμένες αγελάδες και γάλα να ρέει άφθονο και κατάλευκο σε όλες του τις εκφάνσεις. Δεν μπορεί, θα είναι οφθαλμαπάτη, σκέφτεσαι. Το μυαλό σου αρχίζει να μετράει, πόσες πληγές έχουν ανοίξει και πόσες απορίες έχουν μείνει αναπάντητες, αραδιασμένες πάνω στο άδειο ράφι, πίσω από τις δεκάδες μπουκάλια, που εξαφανίστηκαν στο πι και φι.

Ξαφνικά, ας πούμε, χάνεις την έννοια του φρέσκου. Υπάρχουν διάφορα γάλατα, διαφόρων εταιρειών, με διαφορετικές ημερομηνίες λήξεως. Γάλατα  με ζωή πέντε ημερών, δέκα ημερών, δεκαπέντε ημερών ενός μήνα και πάει λέγοντας κι όλα είναι φρέσκα. Μην έχεις καμία αμφιβολία γι' αυτό, το γράφει πάνω στη συσκευασία, φρέσκα κανονικά και με το νόμο.

Τώρα, εσύ ο αφελής, που είχες την εντύπωση ότι φρέσκο γάλα έχεις πιεί μόνο στο χωριό, εκεί που έβλεπες τη θεία σου, την Αρσινόη, ν' αρμέγει τα γελάδια της και τις γίδες της και το γάλα έτρεχε αχνιστό, λαχταριστό και πηχτό στο κάδο, λίγο πριν στο βάλει στο ποτήρι να το πιείς, μάθε και τούτο: Φρέσκο γάλα ονομάζεται κι αυτό, που κάνει τη μια διαδρομή πίσω απ' την άλλη, (κτηνοτρόφοι-γαλακτοβιομηχανίες-αποθήκευση-παστερίωση-θερμική επεξεργασία-αποστείρωση-ομογενοποίηση-τυποποίηση-μεταφορά-ξανά αποθήκευση-διανομή-παράδοση-ξανά αποθήκευση-ψυγεία σούπερ μάρκετ). Εδώ στα ψυγεία, θα μείνει κάμποσες μέρες, όσες επιτρέπει ο κώδικας τροφίμων και ποτών, φρέσκο-φρέσκο και με τη βούλα. Θα πας στο σπίτι και θα βάλεις στο ποτήρι σου ετούτο το νερόπλυμα και θα νομίζεις ότι πίνεις ολόφρεσκο γάλα! Αφού το γράφει η συσκευασία! Κάτσε καλά! 

Κάπου εδώ, ο Παστέρ θα έσκιζε όλα τα βραβεία και τις διακρίσεις του και θα έπινε ένα ποτηράκι γάλα καρύδας ή σόγιας, για να χει το κεφάλι του ήσυχο. Θ' αναπολούσε πως έφαγε χρόνια και χρόνια ερευνών, για να ανακαλύψει ότι σε μια ήπια θερμοκρασία βρασμού, κοντά στους 60° σκοτώνονται όλα τα μικρόβια που περιέχει το γάλα, διατηρώντας όμως όλα τα θρεπτικά του στοιχεία. Μετά όμως ,κάτι άλλοι  κανάγηδες, έφτασαν τις θερμοκρασίες βρασμού μέχρι τους 140°, σκοτώνοντας όλα τα μικρόβια και τους μικροοργανισμούς που έχει το γάλα, καταστρέφοντας συγχρόνως το 80%των θρεπτικών του στοιχείων και κάνοντάς το μακρύτερης διάρκειας, αλλά θρεπτικά για πέταμα. Πού να φανταστεί ότι μετά θα το πάρουν οι έμποροι, θα του τραβήξουν  και μια ομογενοποίηση, για να αφαιρέσουν αυτή την παχιά κρούστα, που φυσιολογικά δημιουργείται στη επιφάνειά του, θα το ντύσουν με διάφορες συσκευασίες από χαρτί, πλαστικό και ό,τι άλλο βάζει ο νους σου, για να είναι ελκυστικό, λες και είναι υποψήφιο για καλλιστεία, θα του βάλουνε και πρακτικά καπάκια για να καταφέρουμε τον κανακάρη μας να πιεί αυτό το πράμα, που όταν ξεκίνησε από τον κτηνοτρόφο ήταν θείο δώρο και τελικά κατάληξε στο ποτήρι του νερόμπλούτς.

Πριν, όταν δεν γινότανε όλη αυτή η δαιδαλώδης διαδρομή, είχαμε τεράστια προβλήματα.

-Μαμά δεν ανοίγει το καπάκι, και κοίτα, βγάλε μου και την πέτσα!

-Ναι αγοράκι μου.

Αν την έχεις δει λίγο οικολογικά και είσαι και της υγιεινής διατροφής, θα ξέρεις καλά ότι τα νήπια διαθέτουν ένα ένζυμο για την ιδανική αφομοίωση του μητρικού γάλακτος. Στους περισσότερους ενήλικες  αυτό το ένζυμο απουσιάζει. Μήπως αυτό είναι μία ισχυρή ένδειξη ότι το γάλα είναι απαραίτητο στα δύο τρία πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου, αλλά περιττό έως απαγορευτικό στους ενήλικες; Τώρα, αν το γάλα είναι απ' το βυζί της μάνας σου, δε θα υπάρχει καμία μα καμία ένσταση . Όταν θα καταλάβεις, ότι οι οργανισμοί των γελαδιών και των γιδιών παράγουν γάλα για να θρέψουν τα μικρά τους  κι όχι για να το φάει ο Αντωνάκης μας, τότε οι  ενστάσεις θα πληθύνονται, αλλά ας περιοριστώ μόνο σ' αυτό γιατί θα πάει μακριά η βαλίτσα. Ξέροντας λοιπόν, θα ενημέρωνες και τον παππού σου, τον Βρασίδα, που ογδόντα χρονώ άνθρωπος, στα γενέθλια της εβδομηνταπεντάχρονης γιαγιάς σου, της πήρε δώρο δύο μπολάκια με ντεκόρ τον σούπερμαν, για να τρώνε παρέα τα βράδια το γάλα τους με κορν-φλέικς δημητριακών και θα τον προειδοποιούσες:

 Παππού! Φτού κακά!

Αν αριστερίζεις, θ' αρχίσεις να ψάχνεσαι πώς έφυγε από τον κτηνοτρόφο σ' αυτήν την τιμή και πώς βρέθηκε στις" αλυσίδες", με τιμή κοντά στις πύλες του Παραδείσου. Ελάχιστα πιο φθηνά θα το βρεις λίγο παρακάτω ,στα καζάνια της Κόλασης. Στον ουρανό που έχουν φτάσει οι τιμές ,οι όποιες μικροδιαφορές δεν έχουν καμία σημασία.

Αν απορείς, τι κάνουν οι Τροϊκανοί τόσο καιρό στην Ελλάδα, πρέπει να σου αποκαλύψω ότι ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους το αναλώνουν αντιμαχόμενοι την Κυβέρνηση, για το πως πρέπει να χαρακτηρίζεται το γαλατάκι του Θεού και τι ημερομηνίες λήξης θα έχει. Όταν αναρωτηθείς, ποια συμφέροντα εξυπηρετούν ένθεν κακείθεν και δεν μπορούν να συνεννοηθούν, τότε σε πιάνει τρόμος και αναρωτιέσαι ποιός προστατεύει ποιόν από ποιούς, από πού και γιατί, αλλά δεν θα το μάθεις ποτέ. Για ποια συμφέροντα κονταροχτυπιούνται, ποιους πάνε να προστατεύσουν και τι υποσχέσεις έχουν δώσει και έχουν πάρει για όλη αυτή την αιματοχυσία, σ' ένα διμέτωπο αγώνα μέχρις εσχάτων, δίπλα σ' ένα μπουκάλι γάλα.

Τέλος, για σένα που είσαι κουλτουριάρης, αλλά θέλεις ντε και καλά το γάλα στη ζωή σου, έχω να σου προτείνω πέντε-έξι ωραιότατες ποικιλίες  γάλακτος, που πιστεύω να σε συγκινήσουν.

"Το γάλα", ωραιότατο θεατρικό έργο του συγγραφέα Βασίλη Κατσικονούρη . Παίχτηκε στο θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Το έκανε και ταινία ο Γιώργος Σιούγας. Το είδα στον κινηματογράφο. Λίγο μαύρο, αλλά πολύ μου άρεσε.

"Όλη η αλήθεια για το γάλα", βιβλίο με αλήθειες για το γάλα, του φυσίατρου Κωνσταντίνου Μουρούτη. Μια απ' τις αλήθειες που διάβασα, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου λέει: Πριν 3000 χρόνια οι αγελάδες παρήγαγαν 90 κιλά γάλα το χρόνο που έφτανε για τα νεογέννητα δαμάλια , για να κάνουν μια καλή αρχή. Σήμερα μία αγελάδα παράγει 6750 κιλά ετησίως! Δηλαδή 75 φορές παραπάνω! Η ανθρωπότητα έχει μετατρέψει τις αγελάδες σ'  ένα μοντέρνο εργοστάσιο, μια αέναη μηχανή γάλακτος!  Είπατε τίποτα;

"Το γάλα", εξαιρετικότατο πεζογράφημα του Γιώργου Ιωάννου. Δε χρειάζονται συστάσεις.

"Η αλήθεια για το γάλα", άρθρο του Κίμωνα Ανδρέα Καρατζά επίκουρου καθηγητή μικροβιολογίας τροφίμων, στο πανεπιστήμιο Ρέντινγκ της Αγγλίας. Μιλάει για το πόσο βρώμικο είναι το ελληνικό γάλα και με ποια κόλπα καθορίζεται η ζωή του γάλακτος,(  εδώ  ).

"No milk today", με τους Χέρμαντς- Χέρμιντς, γλυκό τραγουδάκι από την δεκαετία του '60. Το διασκεύασε και ο  δικός μας Βασιλικός κι έκανε και ένα υπέροχο βιντεοκλιπάκι μ' αυτό το τραγούδι (  εδώ )και το ακούς σα να γράφτηκε τώρα.

"Τραγουδάκια γάλακτος",ωραίος δίσκος με παιδικά τραγούδια, σε μουσική Μέλπως Χαλκουτσάκη και στίχους Άλκηστης Χαλικιά.

Αν πάλι όλα αυτά τα γαλακτερά που σας προτείνω παραπάνω δεν σας καλύπτουν, επιμένετε να θέλετε γάλα και να δίνετε γάλα στα μικρά παιδιά όχι απ' το στήθος της μάνας τους αλλά από το εμπόριο  κι αν ο παππούς Βρασίδας επιμένει ότι το θέλει, γιατί νομίζει ότι του κάνει καλό και δεν τον μεταπείθεις με τίποτα, το καλύτερο γάλα, είναι αυτό που θα φάμε από ζώα, που τα αρμέγει κάποιος που τον ξέρουμε πολύ καλά και που ελέγχει ότι τα ζώα του είναι υγιή. Αν πάλι  ο φόβος ή η αμφιβολία μας κάνει επιφυλακτικούς, η κατσαρόλα στο σπίτι με ένα βράσιμο  στους 60° θα μας κάνει την καλύτερη παστερίωση, διώχνοντας συγχρόνως την αμφιβολία και τον φόβο του μελιταίου πυρετού που δεν είναι παίξε- γέλασε.

Υ.Γ. Στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την Κυριακή 30/3, τι ήταν αυτό που αφορούσε το γάλα; Θα το δούμε σύντομα, όταν θα διαπιστώσουμε πως δεν θα υπάρχει πάνω σε όλα τα μπουκάλια γάλακτος ημερομηνία παστερίωσης. Διότι από εδώ και στο εξής θα μπορούν οι εταιρείες να χρησιμοποιούν γάλα που έχει παστεριωθεί και έχει μείνει στην ψύξη αρκετές μέρες πριν από την ημερομηνία κυκλοφορίας του.

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 02 Ιουνίου 2014 16:59
Οδυσσέας

Οδυσσέας

Σχόλια   

0 # marianna 16-04-2015 20:27
αν και αργοπορημένα ενθουσιάστηκα με τις γαλακτοπροτασεις σου.Όσο για τα υπόλοιπα ΑΧ ΚΑΙ ΝΑΤΑΝΕ ΤΑ ΜΟΝΑ ΣΚΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ ΟΙ ΠΡΟΥΧΟΝΤΕΣ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ
Παράθεση
0 # Θανάσης 07-04-2014 19:49
Πριν από πολλά χρόνια έκανα μια σοβαρή εγχείρηση στα οστά και έπρεπε να φτιάξει, ο οργανισμός μου, οστά για να συμπληρώσει αυτά που φύγανε. Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να πίνω γάλα ή καλό κόκκινο κρασί. Προτίμησα το δεύτερο.(Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, που λένε και στα έργα)
Παράθεση
+1 # Νίκος 04-04-2014 12:41
Εξαιρετικό το κείμενο. Ουσιαστικό επίσης. Ελπίζω να εισακουστεί. Να προσθέσω μια ερώτηση: ΠΩΣ το ΓΑΛΑ μιας εταιρίας (κάθε εταιρίας) έχει κάθε ημέρα την ΙΔΙΑ γεύση ? Το γιαούρτι της, η φέτα της, το κασέρι της ?
Παράθεση
+2 # Αριάδνη 02-04-2014 14:34
Ο άνθρωπος, σε αντίθεση με όλα τ' άλλα θηλαστικά του πλανήτη, που σταματάνε να πίνουνε γάλα μόλις τα νήπια βγάλουν δόντια, αυτός συνεχίζει να πίνει, όχι της μάνας του φυσικά, αλλά το γάλα κάποιων άλλων ζώων, για όλη του τη ζωή μέχρι να έρθει η ώρα του.Αδιανόητο και παλαβό, αλλά έτσι είναι. Με τη σύμπραξη τεραστίων διαφημιστικών εκστρατειών, ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πλέον αυτό το τυποποιημένο διατροφικό προϊόν, το κατ' ευφημισμόν ΓΑΛΑ, ως θρησκευόμενος.Πιστεύει εις το γάλα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, που όλα τα προστατεύει κι όλα τα εξαγνίζει.Και όταν κάτι γίνεται πίστη, η λογική πάει περίπατο. Πριν σαράντα περίπου χρόνια αποφάσισα και παίζω, βέβαιη για την αποτυχία, ένα παιχνίδι, μπορείς να το πεις και έρευνα: Στους γαλακτομανείς φίλους, γνωστούς , συγγενείς αλλά και αγνώστους, δηλώνω ότι αναλαμβάνω την ευθύνη να προμηθεύω ανελλιπώς χίλια άτομα τη μέρα με το ιδανικό γάλα,το ασύγκριτο, το πολύτιμο, το αναντικατάστατο, το δώρο του θεού γάλα της γυναίκας μάνας, το ανθρώπινο γάλα.Αν έχεις το γάλα του γένους σου, τα ξένα τι τα θες; Μετά από τα τόσα πλεονεκτήματα θα περίμενε κανείς να γίνει το "δώσε και μένα μπάρμπα".Αμ δε! Οι περισσότεροι, μόλις το άκουσαν, έκαναν μια γκριμάτσα που μαρτυρούσε αηδία. Άλλοι μου είπανε: μα τι μαλακίες μας λες τώρα! Άλλοι γελάσανε μέχρι δακρύων και κάποιοι μου κόψανε την καλημέρα.Ούτε ένας δεν είπε: εμένα να μου φέρνεις.Ούτε ένας! Δεν πειράζει·στα επόμενα τριάντα χρόνια που μου μένουν, θα είμαι ευτυχισμένη αν βρεθεί έστω κι ένας, να μου πει: έχετε δίκιο κυρία Αριάδνη... εμένα να μου φέρνετε.Έστω κι ένας μωρέ! Έστω κι ένας.
Παράθεση

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση