Τον Απρίλιο του 1974 έγινε η "Επανάσταση των γαρύφαλλων", ένα πραξικόπημα δηλαδή νεαρών αξιωματικών που έριξε τη δικτατορία και οδήγησε τη χώρα στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τότε η Πορτογαλία απέδωσε και την ανεξαρτησία σε όλες τις αποικίες που της είχαν μείνει. Το 1986 η Πορτογαλία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το 1999 μπήκε στη ζώνη του ευρώ.

Είναι φανερό ότι έχουμε πολλά κοινά σημεία. Αυτοί όμως βγάζουν πολύ καλύτερους ποδοσφαιριστές από εμάς. Το αποτέλεσμα είναι πως τρεις Πορτογάλοι ποδοσφαιριστές έχουν βραβευτεί με την χρυσή μπάλα. Πολλοί δε ποδοσφαιριστές της παίζουν σε ομάδες που πρωταγωνιστούν στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Υπάρχουν και καλοί Πορτογάλοι προπονητές, που πέρα από την χώρα τους, δουλεύουν και σε άλλες χώρες. Ο πιο γνωστός απ'αυτούς είναι ο πολύς Μουρίνιο. Αλλά και ο προπονητής της Εθνικής μας ομάδας Πορτογάλος είναι. Πως γίνεται αυτό; Ποιοι είναι οι λόγοι που αυτή η χώρα, που πάνω κάτω είναι σαν κι εμάς, αναδεικνύει καλύτερους μπαλαδόρους; Μια άλλη καλή ερώτηση είναι πως με όλα αυτά υπέρ της, εμείς πήραμε το 2004 το Ευρωπαϊκό κύπελλο στη Λισσαβόνα  κερδίζοντάς της δυο φορές μάλιστα, που η μία ήταν στο τελικό.

Παρακολουθώ το ποδόσφαιρο πια από την τηλεόραση και τις εφημερίδες και με συγκινεί λιγότερο από παλιά. Απ'αυτή τη θέση μου φαίνεται δίκαιο που η χρυσή μπάλα πήγε στον Ρονάλντο, που μου αρέσει, όχι πολύ όμως. Αυτό όμως που μου φαίνεται περίεργο είναι ότι η ομάδα του η Ρεάλ δεν κέρδισε κανένα τίτλο. Ενώ η Μπάγιερν του Ριμπερί τους πήρε όλους και ο Ριμπερί είχε σημαντικότατη συνεισφορά στις κατακτήσεις της Μπάγιερν. Ποιο είναι λοιπόν, το κριτήριο που υπερίσχυσε κι ο Ριμπερί βγήκε τρίτος στην ψηφοφορία;

Στην εκδήλωση των απονομών στην Ζυρίχη βράβευσαν και τον Πελέ για τη συνολική προσφορά του στο ποδόσφαιρο. Μεγάλος μπαλαδόρος. Αν τον έχεις δει να παίζει μπάλα δεν τον ξεχνάς. Eκείνο το Μουντιάλ στο Μεξικό το '70,  όπου πέταγε η Βραζιλία και κεντούσε ο Πελέ, αξέχαστο μου έχει μείνει. Ήταν και το πρώτο που είδαμε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση. Τον είχα δει όμως και ζωντανά. Ήταν τότε που η Σάντος είχε έρθει στην Ελλάδα κι είχε παίξει με ΑΕΚ, ΠΑΟ και Ολυμπιακό. Στη Λεωφόρο έγιναν όλα τα ματς και μόνο ο Ολυμπιακός την κέρδισε με 2-1. Τι ατμόσφαιρα ήταν εκείνη, ανεπανάληπτη! Τατουάζ έγινε στη μνήμη ενός οκτάχρονου παιδιού από τη Δραπετσώνα. Και έκανα μέρες να το χωνέψω. Σ'αυτό το μάτς όμως ο Πελέ δεν έλαμψε, εγώ όμως για καιρό ακόμα Πελέ ήθελα να γίνω όταν θα μεγάλωνα. Θυμάμαι επίσης πως το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού το είχε πετύχει κάποιος Ποσειδών μετά από πάσα του Σιδέρη.

Το ρεπορτάζ από την απονομή της Χρυσής μπάλας 2013, το πήραμε από το sport 24. Περιέχει και τις υπόλοιπες βραβεύσεις , τα καλύτερα γκολ σε βίντεο, κλπ, και θα σας εμφανιστούν πατώντας   εδώ