Να πω κατ' άρχήν το δικό μου. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ( Αλεξάνδρεια, 1863 - 1933) είναι ο μόνος ποιητής που μ'αρέσει συνεχώς από τότε που ήμουν έφηβος και τον πρωτοδιάβασα. Παρόλο που κατά περιόδους μου άρεσε κι άλλων η ποίηση, ο Καβάφης παρέμεινε σταθερή αξία και τον διαβάζω ακόμα. Φέτος η χώρα μας γιόρτασε τα 150 χρόνια από τη γέννησή του και τα 80 από τον θάνατό του. Πάλι καλά.Τελευταίες μέρες του χρόνου και γίνεται ένα ακόμα αφιέρωμα στον Καβάφη, ίσως το τελευταίο, από τη Θεατρική Ομάδα του Δήμου Κορυδαλλού. Το πρόγραμμα έχει δύο άξονες. Ο ένας έχει να κάνει με τα ποιήματα του Καβάφη που έχουν μελοποιηθεί και που θα εκτελεστούν επί σκηνής, σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Κλαλιώτη. Στο πιάνο θα παίζει ο Οδυσσέας Κουμάτος και θα τραγουδήσει η Δέσποινα Ξένου. Ο άλλος άξονας έχει να κάνει με την απαγγελία ποιημάτων του καθώς και με κάποιες αφηγήσεις που έχουν να κάνουν με τη ζωή του. Αυτά όλα τα έχουν αναλάβει 18 ηθοποιοί, ενώ την επιμέλεια του βιογραφικού και του βίντεο την έχει ο Γιώργος Χριστοδουλίδης. Ένα πουλάκι μας είπε, ότι κάποια αρθρογράφος μας θα είναι κι αυτή πάνω στη σκηνή. Ως εκ τούτου η Σταγόνα εύχεται εις διπλούν καλή καλή επιτυχία. Το αφιέρωμα θα γίνει την Κυριακή 29/12/13 στην αίθουσα "Πλειάδες" του Πνευματικού Κέντρου, Γρ. Λαμπράκη και Καρυταίνης, 3ος όροφος. Παραλίγο θα ξεχνούσαμε την ώρα. Στις 8μ.μ. ακριβώς.
Υπάρχει και κάτι ακόμα Καβαφικό που υπέπεσε στην αντίληψή μας. Είναι μία εικαστική έκθεση που τη διοργανώνει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, αλλά όχι στη Συγγρού. Τη διοργανώνει στο Πάρκο Αναψυχής της Ακαδημίας Πλάτωνα - κοντά στη Λένορμαν και τη λεωφόρο Αθηνών. Η έκθεση αυτή είναι ενταγμένη στον κύκλο "Εικαστικοί Διάλογοι 2013" και την επιμέλεια την έχει η Μαριλένα Καρρά. Δύο ξένοι και οχτώ Έλληνες καλλιτέχνες μέσω νέων τους έργων πραγματεύονται την παρουσία της αρχαιοελληνικής σκέψης στην ποίηση του Καβάφη. Τα έργα αυτά δημιουργήθηκαν μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών ( προβολές βίντεο, ηλεκτρονικές εικόνες, φωτογραφίες, animasion), παρουσιάζονται μέσα σε ειδικές αρχιτεκτονικές κατασκευές οι οποίες γίνονται πυξίδα για έναν αλλιώτικο περίπατο μέσα στο πάρκο. Τελευταία μέρα λειτουργίας αυτής της έκθεσης - ανοιχτή κάθε μέρα από τις 12μ.μ έως στις 6μ.μ. - είναι η 7η Ιανουαρίου.
Λίστα Καλλιτεχνών
Joana Hadjithomas – Khalil Joreige, Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα…, 2013
Θοδωρής Προδρομίδης, Προς την Τράπεζα του Μέλλοντος, 2013
Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Αντιόχεια, 2013
Έρικα Σκούρτη, Aπ’ τον καιρό, 2013
Μαρία Βαρελά, Και τόση έντασις σ’ ελληνική φρασιολογία, 2013
Rick Myers, Μία Ανασκαφή / Μία Ανάγνωση (Ενώπιον του Αγάλματος του Ενδυμίωνος), 2013
Αθανάσιος Αργιανάς, Πίννα, 2013
Βασίλης Ψαρράς, Αστικό Φωτοστέφανο, 2013
Γιώργος Ταξιαρχόπουλος, Χρησμός, 2013
Μαριάννα Χριστοφίδου, Εδώ ας σταθώ, 2013
Ευκαιρία βρήκα για να αντιγράψω εδώ, ένα από τα όχι και τόσο γνωστά ποιήματά του, αλλά απ'αυτά που μ' αρέσουν πιο πολύ.
ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ
Η ώρα μία την νύχτα θά'τανε
η μιάμισυ.
Σε μια γωνιά του καπηλειού
πίσω από το ξύλινο το χώρισμα.
Εκτός ημών των δύο το μαγαζί όλως διόλου άδειο.
Μία λάμπα πετρελαίου μόλις το φώτιζε.
Κοιμούντανε, στην πόρτα, ο αγρυπνισμένος υπηρέτης.
Δεν μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας
είχαμε εξαφθεί τόσο πολύ,
που γίναμε ακατάληλλοι για προφυλάξεις.
Τα ενδύματα μισοανοίχτηκαν - πολλά δεν ήταν
γιατί επύρωνε θείος Ιούλιος μήνας.
Σάρκας απόλαυσις ανάμεσα
στα μισοανοιγμένα ενδύματα,
γρήγορο σάρκας γύμνωμα - που το ίνδαλμά του
εικοσιέξι χρόνους διάβηκε, και τώρα ήλθε
να μείνει μες την ποίηση αυτή.
(1918, 1919).
...αλλά και το "Εκόμισα εις την Τέχνην" που το δημοσίευσε το 1921.
Κάθομαι και ρεμβάζω. Επιθυμίες και αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην - κάτι μισοειδωμένα ,
πρόσωπα ή γραμμές ερώτων ατελών
κάτι αβέβαιες μνήμες. Ας αφεθώ σ'αυτήν.
Ξέρει να σχηματίσει Μορφήν της Καλλονής,
σχεδόν ανεπαισθήτως τον βίον συμπληρούσα,
συνδυάζουσα εντυπώσεις, συνδυάζουσα τες μέρες.
