Παραμονές των εκλογών του Μαΐου του 2012 κι όλα τα κανάλια μας είχαν γανώσει το μυαλό γι'αυτές τις απαίσιες που σκορπούσαν τον θάνατο σε ανύποπτους πολίτες. Τι είχε συμβεί; Οι υπουργοί Υγείας και Προστασίας του πολίτη, Λομβέρδος και Χρυσοχοϊδης, αποφάσισαν να παίξουν τα ρέστα τους. Το ΠΑΣΟΚ έψαχνε με το φανάρι για ψήφους, το ίδιο και αυτοί. Και προχώρησαν εν ψυχρώ σε μία καραμπινάτη περίπτωση διαπόμπευσης. Έβγαλαν στις οθόνες τις φωτογραφίες και τα ονόματα οροθετικών και εκδιδομένων γυναικών. Μετά απ'αυτό εγώ πάντως τους έβαλα άριστα με τόνο στην ικανότητα να εξευτιλίζουν ανθρώπους και μάλιστα απ'αυτούς που δεν είναι σε θέση να προστατέψουν τους εαυτούς τους και που ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες.
Η Ζωή Μαυρουδή τα πήρε στο κρανίο και γύρισε ένα ντοκιμαντέρ με βάση την άθλια αυτήν ιστορία. Τίτλος του "Ruins/ Ερείπια". Η πρώτη του δημόσια προβολή έγινε το Σεπτέμβρη του 2013 στο Μουσείο Μπενάκη.
Το ντοκιμαντέρ αυτό την Τετάρτη 11/12/13, στις 9μ.μ, στον Πειραιά, στο Καφέ μπαρ "Nuevo Mundo" - Υψηλάντους 181. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Πατώντας εδώ θα σας εμφανιστεί το ντοκιμαντέρ αυτό. Φυσικά μπορείτε να το δείτε και στην ζεστασιά του σπιτιού σας. Άλλη όμως χάρη έχει αν βλέπεις οτιδήποτε μαζί με άλλους φίλους, γνωστούς και ξένους. Πλουτίζει η ματιά, έτσι όπως διασταυρώνονται τα σώματα με άλλα και μπλέκονται οι ανάσες. Κι όταν μάλιστα αυτό το άλλο είναι το Nuevo Mundo, τότε δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης. Ο Νέος Κόσμος μας περιμένει με ανοιχτές τις αγκάλες.
Ακολουθούν κάποια στοιχεία σχετικά με το γεγονός της διαπόμπευσης και δηλώσεις της κας. Μαυρουδή σχετικά με την ταινία της Riens - Ερείπια.
Αυτό που καταγγέλθηκε από την πρώτη στιγμή ήταν ότι «ποινικοποιήθηκαν ανθρώπινες ζωές. Παραμονές εκλογών, όλα τα τηλεοπτικά μέσα ανακοίνωναν ότι επιτέλους ελέγχεται η πορνεία σε δρόμους και παράνομους οίκους. Οι ίδιοι οι υπουργοί τις κατηγορούσαν ότι εκδίδονταν χωρίς προφυλάξεις. Αλλά αυτές οι γυναίκες δεν ήταν ιερόδουλες.
" Ξεκίνησα να κάνω αυτήν την ταινία γιατί ήμουν εξοργισμένη με αυτό που έγινε. Πίστευα ότι έπρεπε να γίνει μια καταγραφή της υπόθεσης αυτής. Ήταν μία υπόθεση που έδειξε ένα κομβικό σημείο. Έδειξε ότι κάτι έχει αλλάξει στην Ελλάδα. Επρόκειτο για μία υπόθεση στην οποία το ίδιο το ελληνικό κράτος, γιατροί και πολιτικοί, επιτέθηκαν σε ευάλωτες ομάδες και τις διέσυραν. Το κράτος, οι θεσμοί χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους για να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ηθικές, ψυχολογικές και σωματικές βλάβες σε αυτές τις γυναίκες. Διαπόμπευσαν αυτές και τις οικογένειές τους, εγκαινιάζοντας την πρακτική της πλήρους παραβίασης των προσωπικών τους δεδομένων. Τις χρησιμοποίησαν ως αποδιοπομπαίους τράγους για τις δικές τους πολιτικές αποτυχίες, δηλαδή την ουσιαστική αποτυχία του συστήματος το οποίο εκπροσωπούν. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνέβη ήταν ότι ένα σύστημα υγείας, «νοσηρό» από μόνο του, στράφηκε κατά αρρώστων ανθρώπων.
Η υπόθεση των οροθετικών ακολούθησε μια περίοδο κατά την οποία η κάλυψη της κρίσης είχε κλιμακωθεί από τους αρχικούς ευφημισμούς και ωραιοποιήσεις, σε ανεύθυνα σλόγκαν και σε μια γενικευμένη υστερία. Δημοσιογράφοι και πολιτικοί μιλούσαν για νοικοκυραίους και θυσίες ενώ μας έλεγαν ότι οι εκλογές μπορεί να οδηγούσαν σε διεθνή απομόνωση της χώρας και έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε αυτό το κλίμα, έχουμε μια αιφνίδια διαπόμπευση ταλαιπωρημένων γυναικών που δήθεν απειλούσαν την ελληνική οικογένεια και συνοδεύονταν από τρομολαγνικούς τίτλους ειδήσεων περί πανικού και τρόμου στην Αθήνα. Ήταν σαν το πολιτικό σύστημα και οι μιντιακοί υπερασπιστές του να εκτονώνονταν, να φώναζαν αυτό που δεν είχαν τόσον καιρό αρθρώσει. Ήταν σαφές πια ότι οι άνθρωποι δεν θα έκαναν θυσίες. Οι άνθρωποι ήταν οι θυσίες. Το μήνυμα ήταν «νοικοκυραίοι της Ελλάδας, πανικοβληθείτε». Το εξέλαβα όλο αυτό ως φυσική συνέχεια της έκπτωσης, του αποπροσανατολισμού και της σύγχυσης που επικρατούσε. Με την υπόθεση των οροθετικών γυναικών, η κρίση έφτασε σε μια αναπόφευκτη κορύφωση βαρβαρότητας. Ήταν μια σημαδιακή στιγμή και ήθελα πάσει θυσία να την αποτυπώσω".
"Όσον αφορά τους πολιτικούς, αρνήθηκαν να μας δώσουν συνέντευξη όλοι όσοι τους ζητήσαμε. Ανάμεσα σ'αυτούς ήταν και οι αναίσχυντοι υπουργοί Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης. Αλλά κανείς δεν δέχτηκε να μας απαντήσει και από την ηγεσία του ΚΕΕΛΠΝΟ ( Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) που όπως και να το δει κανείς ήταν συνένοχοι α' βαθμού".
