Είμαι ένας από τους πολλούς περαστικούς κατοίκους του πλανήτη Γη που έχουν επίγνωση ότι το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο γένος αυτή την εποχή είναι η κλιματική κρίση. Και είναι πεπεισμένοι ότι αν δεν αντιμετωπιστεί από όλα τα κράτη, τους οργανισμούς, τις κοινότητες και τους ανθρώπους η υπερθέρμανση του πλανήτη, αυτό θα έχει σαν συνέπεια απέραντες εκτάσεις της Γης να μείνουν ακατοίκητες, καθώς θα μαστίζονται από ακραία καιρικά φαινόμενα, ξηρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και σιτοδεία. Το αποτέλεσμα θα'ναι πολλοί άνθρωποι θα πεθάνουν και πάρα πολλοί θα γίνουν οικολογικοί πρόσφυγες. Ήδη ένα προήμοιο καταστροφών τα τελευταία 20 χρόνια το έχουμε ήδη πληρώσει πολύ ακριβά, εδώ κι εκεί και παντού.Λύση, τουλάχιστον στα χαρτιά των ψαγμένων επιστημόνων, υπάρχει και έγκειται στην εγκατάλειψη της καύσης ορυκτών καυσίμων και στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο και να αυξηθούν οι ευκαιρίες των εργαζομένων. Προτάσεις για μια τέτοια προοπτική έχουν κατατεθεί τις τελευταίες δεκαετίες από κράτη, οργανισμούς, φορείς και οικολογικά κινήματα, έχουν ψηφιστεί σε Διεθνείς Συμφωνίες, αλλά το θέμα είναι ότι εφαρμόζονται με πολύ αργούς ρυθμούς, ιδιαίτερα από τους ισχυρούς παράγοντες του πλανήτη, τόσο ώστε είναι πολύ δύσκολο να προκύψουν στα επόμενα τριάντα χρόνια εκείνα τα αποτελέσματα που θα αποτρέψουν τις μεγάλες και συνεχείς καταστροφές.
Με αυτά σαν δεδομένα ψηφίζω τη δημιουργία των αναγκαίων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την παραγωγή της αποκαλούμενης πράσινης ενέργειας. Μόνο που στην χώρα μας έχει προκύψει ένα πρόβλημα με μία από αυτές, τις ανεμογεννήτριες, που με έβαλε σε σκέψεις.
Κάποια άρθρα που διάβασα σχετικά με την ανεξέλεγκτη και υπερβολική λειτουργία των ανεμογεννητριών στην χώρα μας με προβλημάτισαν και γιατί είχαν πολλά συγκεκριμένα στοιχεία. Στο δια ταύτα όμως δεν με έπεισαν τόσο ώστε να συμμετέχω και σε κινητοποιήσεις ενάντια στην περαιτέρω κατασκευή τους. Εκτιμώ ότι πρέπει να συνεχιστεί η λειτουργία τους με κάποιες ουσιαστικές διορθωτικές κινήσεις και με την αυστηρή τήρηση των κανόνων. Υπάρχει επίσης και μία άλλη επιλογή, αυτή που σε κάποιες χώρες έχουν ήδη εγκατασταθεί ανεμογεννήτριες στη θάλασσα.
Ακολουθούν δύο άρθρα για όσους τους απασχολεί το θέμα αυτό.
Το πρώτο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα Iskra με τον τίτλο " Ανεμογεννήτριες – H Ελλάδα γίνεται η ενεργειακή χωματερή της Ευρώπης–Κόλαση του τσιμέντου-«Πράσινος» εφιάλτης "
Το δεύτερο είναι του δημοσιογράφου Θόδωρου Αντωνόπουλου και έχει τον τίτλο Πώς και γιατί οι ανεμογεννήτριες έγιναν «αποδιοπομπαίος τράγος»; και προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα "Πώς από ελπίδα για μια πιο καθαρή, πιο φτηνή ενέργεια και υποθήκη για ένα πιο «πράσινο» μέλλον, εν όψει της κλιματικής κρίσης, οι ανεμογεννήτριες έγιναν για πολύ κόσμο όχι μόνο ανεπιθύμητες αλλά και ο νο1 «ύποπτος» για εμπρησμούς δασών;"
