Κι έπειτα, με τους ανθρώπους που αγαπάς, έχεις την αίσθηση ότι έχεις χάσει χρόνο και ίσως δεν είπες πράγματα που ήθελες να πεις. Η αίσθηση ότι χάνουμε χρόνο είναι πιο έντονη αν δεν τον περνάμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε και δεν τους το λέμε ότι τους αγαπάμε». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Ερικ Καντονά, που έδωσε συνέντευξη στο “Big Issue” το περιοδικό των αστέγων, την οποία αναδημοσίευσε η “Σχεδία” που κυκλοφορεί στους δρόμους της Αθήνας.
Μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, ο Καντονά, έκανε μια ανάρτηση στο Instagram: «Με το να υπερασπίζεται κανείς τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων δεν σημαίνει ότι είναι υπέρ της Χαμάς. Το να λες “Ελεύθερη Παλαιστίνη” δεν σημαίνει ότι είσαι αντισημίτης ή ότι θέλεις να φύγουν όλοι οι Εβραίοι» Στη συνέντευξη ανέφερε: «Αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου είναι φυσικά φρικτό, όλοι συμφωνούν. Αλλά φαίνεται ότι για πολύ κόσμο όλα ξεκίνησαν στις 7 Οκτωβρίου. Είναι θέμα δεκαετιών.
Το χειρότερο πράγμα στον κόσμο δεν είναι τα χρήματα, είναι η επικοινωνία. Με την επικοινωνία μπορείς να χειραγωγήσεις τους πάντες. Νιώθω κοντά στους ανθρώπους που υποφέρουν από πολέμους. Έγραψα ένα τραγούδι –θα κυκλοφορήσει σύντομα– στο οποίο λέω, “η πύλη προς τους αθώους/η δύναμη να πεθαίνεις/δώστε μας ένα εισιτήριο για περισσότερη δικαιοσύνη/δώστε μας ένα εισιτήριο για δύο κράτη ειρήνης”».
Σε ερώτηση για την κοινωνική του ευαισθησία ο Γάλλος άσος είπε: «Η τρέλα έχει να κάνει με τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Και η τρέλα είναι το όριο.Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι έξω από αυτό το όριο που τους λέμε τρελούς, παράφρονες. Και, ταυτόχρονα, έχουμε πολλούς ανθρώπους μέσα από αυτό το όριο, όπως ο Τζορτζ Μπους, ο Νετανιάχου, τέτοια άτομα, που σκοτώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κι όμως παραμένουν ελεύθεροι. Έχω διαλέξει με ποιον θα είμαι. Νομίζω ότι είμαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Προτιμώ να ζω με ανθρώπους που θεωρούνται ακόμα και εκτός κοινωνίας, δεν με νοιάζει. Προσπάθησα όσο το δυνατόν περισσότερο να δημιουργήσω τα δικά μου όρια. Όχι μόνο επειδή ο πατέρας μου ήταν νοσοκόμος σε ψυχιατρείο, αλλά για πολλούς λόγους.
Λατρεύω τους καλλιτέχνες που είναι έξω από τα όρια. Που τους χαρακτηρίζουν τρελούς, όπως τον Βαν Γκογκ, τον Αντονέν Αρτώ, τον Αρθούρο Ρεμπώ, τέτοιους ανθρώπους. Η οικογένεια του Βαν Γκογκ τον έβαλε σε ψυχιατρείο, η οικογένεια του Αρτώ το ίδιο, για μένα είναι απλώς ιδιοφυίες. Μπορεί οι άνθρωποι να αποκαλούσαν τον Βαν Γκογκ τρελό, αυτός όμως ήταν μια διάνοια που παρατηρούσε τον κόσμο. Το ίδιο γινόταν και με τον Αρτώ. Τώρα πια, αναγνωρίζονται ως ιδιοφυίες. Με γοητεύουν τέτοιοι άνθρωποι. Με συναρπάζει αυτό που λέμε τρέλα και ταυτόχρονα το φοβάμαι, γιατί όλοι βαδίζουμε πάνω στη μικρή λεπτή γραμμή. Και μπορεί όλοι να ξεφύγουμε. Έχουμε κληρονομήσει αντιλήψεις χιλιάδων ετών για το τι είναι καλό και τι είναι κακό. Και ακόμα κι όταν τις αντιπαλεύουμε, νιώθουμε ένοχοι όταν κάνουμε κάτι λίγο έξω από τα όρια. Γιατί νιώθουμε ένοχοι; Φταίνε η παιδεία μας, οι γονείς, οι θρησκείες, τα πάντα».
Στο ερώτημα αν θα πήγαινε ποτέ στη Σαουδική Αραβία ο Καντονά είναι κατηγορηματικός: «Με τίποτα. Όταν τελείωσα την καριέρα μου, ήμουν μόλις 30 χρονών. Όταν έχασα το πάθος, αποφάσισα να αποσυρθώ. Θα μπορούσα να είχα παίξει άλλα πέντε ή επτά χρόνια. Ποτέ δεν έπαιξα ποδόσφαιρο για τα λεφτά. Όταν πηγαίνει κάποιος στη Σαουδική Αραβία, δεν μπορούμε να μιλάμε για πάθος για το ποδόσφαιρο. Μόνο για πάθος να βγάλεις χρήματα».
Πηγή: epohi.gr
Σ.Δ. Βικιπαίδεια: Ο Ερικ Καντονά ( Μασσαλία, 1966 ) είναι Γάλλος ηθοποιός και πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο Καντονά έχει αγωνιστεί με τις ΑΖ Οσέρ, Μαρτίγκ, Μαρσέιγ, Μπορντό, Μονπελιέ, Νιμ και Λιντς Γιουνάιτεντ, προτού ολοκληρώσει την καριέρα του, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την οποία κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα Αγγλίας σε πέντε σεζόν και δύο νταμπλ. Στον Καντονά χρεώνεται αρκετές φορές, η αναγέννηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως ποδοσφαιρική δύναμη, στην οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και αποτέλεσε το είδωλο των οπαδών της. Φορούσε το νούμερο 7, το οποίο πριν από εκείνον είχαν φορέσει παίκτες τεράστιας κλάσης στον σύλλογο, όπως ο Τζορτζ Μπεστ και ο Μπράιαν Ρόμπσον. Μεταγενέστερα φορέθηκε και από τους Ντέιβιντ Μπέκαμ και Κριστιάνο Ρονάλντο.
Εκτός των επιτευγμάτων του όμως, είχε ένα άσχημο χαρακτηριστικό και αυτό ήταν ο ευέξαπτος χαρακτήρας του, που τον οδηγούσε σε αρκετές κάρτες και αποβολές. Αρκετά χαρακτηριστική ήταν, το 1995, η επίθεσή με κλωτσιά ύστερα από αποβολή του, σε οπαδό της Κρίσταλ Πάλας ο οποίος επιτέθηκε με ρατσιστικά σχόλια στον Καντονά κατά την διάρκεια της αποχώρησής του από το γήπεδο.
Ξεκίνησε την διεθνή του καριέρα το 1987 και αγωνίστηκε στην εθνική ανδρών ως το 1995. Το 2011, ασχολήθηκε από άλλο ρόλο με το ποδόσφαιρο, αυτόν του Ποδοσφαιρικού Διευθυντή στο αθλητικό σωματείο της Νέας Υόρκης, Κόσμος.