Επειδή και για τον Bonnard ζωγραφική είναι ένα μυστήριο που διεκπεραιώνεται με φως και με ήττα της σκιάς ενώ οι μορφές υφίστανται μόνο και μόνο για να  λιώνουν αργά ανάμεσα στην φωταύγεια και τις σκιές όπως το μέλι μέσα στο τσάι. Οι φιγούρες του αποδίδονται σαν αιχμάλωτες μέσα στη σαγήνη και την πυκνότητα του χώρου παραδομένες στην ενδοσκόπηση χωρίς να φοράνε τα εφήμερα πρόσωπα τους. Απαξιώνοντας την όποια ταυτότητα εν ονόματι της ανθρώπινης τους ιδιότητας. Το γένος αντί του είδους. Ποιό όμως είναι το πραγματικό θέμα των πινάκων του; 

Μα τι άλλο;  Η ένταση, η σιωπή, η ακινησία. Ο χρόνος που εκμηδενίζεται και ο χώρος που χαίρεται την αιωνιότητα του. 

Όλα τα τρομερά συμβαίνουν εντός. Μέσα σε κλειστά δωμάτια, στα λουτρά που η υγρασία λάμπει στα πλακόστρωτα σαν νεφέλωμα του γαλαξία και που το δέρμα γίνεται πέπλο της μέρας και φόρεμα της νύχτας. Τίποτε σπουδαίο δεν συμβαίνει εξωτερικά πλην της ληθαργικής αδράνειας. Τα πάντα εξελίσσονται ένδον. Εκεί μέσα, βαθιά. Όπως συμβαίνει εξάλλου και σε όλα τα μεγάλα έργα τέχνης. Μπονάρ λοιπόν, σκάβοντας το φως.

* Ο Gauguin σκάβει την ύλη για να βρει το φως, ο Van Gogh το "κατασκευάζει" μέσα απ' την ύλη. 

ΥΓ.

 "Δεν ξέρω εσείς τι κοιτάτε ή τι λέτε αλλά εγώ εξηγώ τον πίνακα του Παύλου Σάμιου στη νεαρή φιλότεχνη που πέρασε σήμερα από την έκθεση μας στην Αίγινα. Την ρωτώ αν βλέπει την κίνηση μέσα στο έργο, την ανθρώπινη παρουσία αλλά και αυτόχρημα την απουσία. Σοβαρά μιλάω: Το πλοίο που φεύγει μέσα από το υποβλητικό, κινηματογραφικό κάδρο του παραθύρου είναι η κίνηση, το ταξίδι. Το αφημένο ρούχο στην καρέκλα η απουσία, το μπουκάλι με το κρασί στο τραπέζι του ζωγράφου η θλίψη, το ατελείωτο γράμμα η επικοινωνία κ.ο.κ. Τί γελάτε ρε;"

Παύλος Σάμιος (1946 - 2021).

Σ.Δ. Ο βίος και το έργο του Πιέρ Μπονάρ (1867- 1947) στη Βικιπαίδεια  wikipedia.org  

youtube.com, βίντεο με 736 έργα του Μπονάρ.

youtube.com, βίντεο "Πιέρ Μπονάρ, ο ζωγράφος των χρωμάτων και των συναισθημάτων

youtube, βίντεο "Πιέρ Μπονάρ", ο παίκτης του φωτός