Ποιότητες. Τα άρθρα αυτά κάλυψαν μια ευρεία γκάμα θεμάτων, που πολλά από αυτά παρουσίαζαν χώρους και ανθρώπους όχι και τόσο τυπικούς και συνηθισμένους, τουλάχιστον στα τοπικά μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. Με άλλα λόγια, κρατώντας ανοιχτά τα παλιά παράθυρα προς την κοινωνία ανοίξαμε κι αρκετά νέα, εστιάζοντας σε φάσεις και ανθρώπους που μέσα από τις  αναζητήσεις τους εκφράζουν τις νέες δυναμικές. Ανάμεσα σ'αυτές δώσαμε έμφαση στον οικολογικό προβληματισμό με αφορμή την κλιματική κατάρρευση, στην επιστημονική γνώση που προχωράει με βήμα όχι τόσο προσεκτικό σε συντονισμό με την τεχνολογία που καλπάζει απτόητη, στις τέχνες που ανθίζοντας μας βοηθούν να ανθίσουμε κι εμείς, σε όσα αφορούν την πίστη στη δημοκρατία και στην μάχη ενάντια στο πνεύμα του ολοκληρωτισμού /αυταρχισμού που συνεχώς κερδίζει έδαφος στην κοινωνία και σε όλους τους πολιτικούς χώρους, στις προσπάθειες που γίνονται από γυναίκες και ανθρώπους που κινούνται στον χώρο της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ+ και τους αγώνες που δίνουν για τα δικαιώματά τους και στους πάγιους αγώνες ενάντια στον ρατσισμό τον φασισμό και τις ανισότητες κάθε είδους που θεριεύουν και ιδιαίτερα αυτήν την εποχή που η ακρίβεια παντού έχει σπάσει όλα τα κοντέρ και τίποτα δεν φαίνεται να τη σταματά.

Υποστηρίξαμε επίσης μια μεταναστευτική πολιτική που θα τηρεί τους νόμους, μα πιο πολύ θα λαμβάνει σοβαρότατα υπόψη της ότι οι μετανάστες είναι άνθρωποι και όπως φαντάζομαι κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση όπως αυτοί. Όπως δώσαμε χώρο και στις προσπάθειες των ανθρώπων για να ψάχνουν τις προσωπικές τους σχέσεις ιδιαίτερα όταν πληθαίνουν οι κόμποι και πέφτει η θερμοκρασία της αμοιβαίας τρυφερότητας. Και παράλληλα είχαμε την έννοια να μην είναι αυτά τα άρθρα τυποποιημένα και κλειστά σε νέες προσεγγίσεις. Ναι, θέλαμε κάτι νέο και ζωντανό να μεταδίδουν, ένα αναστοχαστικό πνεύμα να αναδίδουν και με το περιεχόμενο και με τον τρόπο παρουσίασής τους.  

Όσο για τα δικά μας, πιστεύω ότι καταφέραμε να έχουν ένα προσωπικό στίγμα ως συνδυασμό της θεματολογίας τους και του ύφους τους. Άρθρα που τα περισσότερα νομίζω ότι κρατούσαν ένα ισχυρό δεσμό με τις εμπειρίες μας και τις αλήθειες μας. Προσέχαμε να μην μιλάμε επί παντός επιστητού, αλλά για όσα είχαμε κάτι να πούμε, κάτι που το είχαμε ψάξει και ως ένα βαθμό το κατείχαμε. Προσπαθήσαμε επίσης να τηρούμε τους βασικούς όρους της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές τα καταφέραμε.

Τέλος, όσοι μας διαβάζουν ελπίζω να σχημάτισαν την γνώμη πως είμασταν ανεξάρτητοι από διάφορα κέντρα εξουσίας, από τα πολιτικά κόμματα και τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις, αλλά και από ένα διάχυτο πνεύμα του συρμού που έχει στο κέντρο του μια καταναλωτική διάθεση προϊόντων και ανθρώπων, μια διάθεση που αγιάζει τα μέσα που χρησιμοποιεί. Παράξενα όμως πως συμβαίνει αυτό όταν ο στόχος δεν κρύβει τίποτα υψηλό. 

Πάντως συστηματικά προβάλλαμε τις δράσεις και τις επιλογές των δημοτικών παρατάξεων και των κομμάτων στην περιοχή μας, ασκώντας παράλληλα ευθαρσώς και επωνύμως κριτική σε όσα δεν μας εύρισκαν σύμφωνους. Και σε όσα θέματα διαμορφώναμε θέσεις και προτάσεις τις αναρτούσαμε προς συζήτηση. 

Τι δεν καταφέραμε; Να σκάψουμε με έρευνες και ρεπορτάζ πιο βαθιά και πλατιά το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, την ιστορία τους, τις σημερινές  αγωνίες των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται σ'αυτές τις περιοχές και να φέρουμε στο φως τις προσδοκίες τους και τα έργα τους. Να σκαλίσουμε με ζωντανές επαφές αυτά που τους προβληματίζουν, τα εμπόδια που συναντούν και τους καθηλώνουν, και όλα εκείνα τα στοιχεία, εκείνες τις σχέσεις που τους γεννούν ελπίδες, αυτές που εξ αιτίας τους κυριεύει μια διάθεση να ξεφεύγουν από την αφλογιστία δίνοντας ότι έχουν και δεν έχουν, κάνοντας τα αδύνατα δυνατά, ώστε να γίνεται η ζωή άξια να τη ζούμε όλοι ως άνθρωποι. Μάλλον δεν το προσπαθήσαμε όσο χρειαζόταν, εμείς οι ερασιτέχνες της δημοσιογραφίας, και εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι δεν είχαμε εκείνες τις δυνάμεις για να ανεβάσουμε τον πήχη στο ύψος των δημοσιογραφικών ονείρων μας. 

Τι άλλο δεν καταφέραμε, παρόλο που το προσπαθήσαμε; Να ενταχθούν στο δυναμικό της σταγόνας νέοι άνθρωποι από την περιοχή μας. Είχαμε στο μυαλό μας να συνευρεθούμε και να συγκατοικήσουμε στη σταγόνα με άλλους ανθρώπους που νοιάζονται για όσα συμβαίνουν γύρω τους και θέλουν να μιλήσουν δημόσια, ως πολίτες, γι'αυτά. Ανθρώπους με ανεξάρτητη στάση και πνεύμα, με προσωπική γνώμη και κρίση, ικανούς να  εμπλουτίσουν το δημόσιο βίο με όλα εκείνα τα στοιχεία που ανάβουν τις φωτιές της γιορτινής χαράς σε συνδυασμό με την ανιδιοτελή προσφορά και που με σκληρή δουλειά δίνουν ρεύμα στην κοινότητα για δημιουργική διάθεση. Φυσικά όλα αυτά, ως μία ακόμα σταγόνα στο ωκεανό των δράσεων και των παρεμβάσεων χιλιάδων ανθρώπων με αντιπαλότητες που γεννούν τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντά τους και ο διαφορετικός τρόπος ζωής, έχοντας όμως ως προτεραιότητα την καλλιέργεια εκείνης της δυναμικής που φέρνει κοντά τους ανθρώπους με στόχο το καλό όλων. Που μακάρι να κρατά όταν προκύπτει για όσο γίνεται πιο πολύ και να συμβαίνει όσο πιο συχνά μπορεί να το πετυχαίνουν.  

Στο δια ταύτα. Πιστεύω (αφελώς;) ότι τέτοιοι νέοι άνθρωποι θα ζουν και θα ονειρεύονται κάπου στα σπλάχνα της πόλης μας και ελπίζω ότι κάποια μέρα, κάποιοι, που μακάρι να μην είναι απελπιστικά λίγοι, θα βρουν τη δύναμη να βγουν στο φως, να συναντηθούν και να εκφράσουν την αγωνία τους για μια καλύτερη από κάθε άποψη ζωή για όλους, για ένα βίο που δε θα αποκαρδιώνει αλλά θα αναπτερώνει το ηθικό των πολιτών για να κυνηγήσουν με τις πράξεις τους, ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί και για όσες φορές χρειάζονται, τις δικές τους κορυφές.