Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2013 00:50

Ένας είναι ένας μαζί με τους άλλους, μόνος του είναι κανένας.Είσοδος ελεύθερη και μία προσφορά.

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Αυτή η φράση του τίτλου, είναι του Αντόνιο Πόρτσια ( 1885, Καλαβρία Ιταλίας - 1968, Μπουένος Άιρες). "Φωνές", ήταν ο τίτλος του μοναδικού βιβλίου που έγραψε. Αυτό το βιβλιαράκι, που κυκλοφόρησε το 1943, ήταν γεμάτο από παρόμοιες φράσεις που μοιάζουν με αφορισμούς και είναι σαν να αποπνέουν κάτι από την μυστική δύναμη που συνέχει ακόμα τον κόσμο.

 

 Άργησε να αναγνωριστεί η αξία του και ήταν οι επαρχιώτες Αργεντίνοι, αυτοί που πρώτοι το διέδωσαν και το έκαναν γνωστό. Μετά, τη σκυτάλη την πήρε το Μπουένος Άιρες, αλλά αυτοί που το έκαναν παγκοσμίως γνωστό ήταν Γάλλοι κριτικοί και συγγραφείς όπως ο Μπρετόν, ο Κενώ, αλλά και ο Χ.Μίλλερ. Η φράση του τίτλου είναι το μότο ενός δικού μας δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης και ψυχολογικής υποστήριξης με το όνομα "συν Ύπαρξη". Περισσότερες πληροφορίες γι'αυτό το δίκτυο μπορείτε να βρείτε  εδώ.

Η αναφορά στην συνΎπαρξη γίνεται εξ αιτίας ενός καλλιτεχνικού φεστιβάλ που διοργανώνει με τίτλο "Ομορφιά κι εσωτερικός ψυχισμός". Κατ'αρχήν η είσοδος είναι ελεύθερη. Κατά δεύτερον, αυτό θα γίνει το Σάββατο, 2/11 από τις 6μ.μ έως τις 10μ.μ και την Κυριακή 3/11, από τις 12μ.μ έως τις 8μ.μ. Το Φεστιβάλ όμως έχει και δεύτερο μέρος, που θα γίνει το επόμενο σαββατοκύριακο ( 9-10/11). Για να το παρακολουθήσετε θα πρέπει να πάτε στο 71 της Πατησίων και ν'ανεβείτε στον 6ο όροφο. Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα αυτού του φεστιβάλ; Έκθεση, προβολές, μουσικές, χοροθεραπεία με την Κωνσταντίνα Σταύρου, ένα ανοιχτό μουσικό εργαστήρι με τη Νένη Ζάππα και μια θεατρική perfomance. Αναλυτικές πληροφορίες  εδώ .

Όσους σας πιάσει μια περιέργεια και πάρετε την απόφαση να συμμετέχετε σ'αυτό το φεστιβάλ, αν μετά σας προκύψει η διάθεση να γράψετε ένα άρθρο γι'αυτήν την εμπειρία σας, που έχει να κάνει με την πολύ ενδιαφέρουσα σχέση ομορφιάς και εσωτερικού ψυχισμού, ευχαρίστως να το αναρτήσουμε, αν φυσικά μας το στείλετε.

 

 
Δύο από τα ιδρυτικά μέλη της συν Ύπαρξης μας λένε δυο τρία πράγματα γι'αυτήν. 
 
«Απευθυνόμαστε σε άνεργους, ανθρώπους δίχως εισοδήματα, ανασφάλιστους ή άστεγους, Ελληνες ή μετανάστες και γενικά σε οποιονδήποτε θεωρεί πως χρειάζεται βοήθεια, όμως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει», λέει η κυρία Λίντα Καραλή, ψυχοθεραπεύτρια - ιατρός και εκ των ιδρυτών της Συν - ύπαρξης, όπως λέγεται η ομάδα, που έχει τη νομική μορφή μη κερδοσκοπικής εταιρίας.

«Αυτοί που πρωτοστατήσαμε προερχόμαστε από το χώρο της ψυχικής υγείας, περίπου 35 άτομα. Ομως δεν μένουμε εκεί. Ηδη στην ομάδα έχουν ενταχθεί άτομα και από άλλους χώρους, όπως δικηγόροι, καλλιτέχνες δάσκαλοι κλπ., που ο καθένας μπορεί να είναι χρήσιμος στον τομέα του. Στόχος μας είναι το δίκτυο να προσφέρει ένα "πλήρες πακέτο" υποστήριξης σε όποιον το έχει ανάγκη. Σε πρώτη φάση θα λαμβάνει ατομική ψυχολογική υποστήριξη, εν συνεχεία να μπορεί να μετάσχει σε ομαδική ψυχοθεραπεία. Επίσης στόχος μας κάποια στιγμή είναι να οργανώσουμε και καλλιτεχνικές δραστηριότητες» λέει η κυρία Καραλή. «Και βέβαια θα προσφέρουμε και νομικές υπηρεσίες ή κάθε είδους βοήθεια μας ζητηθεί».

 
«Στην πλειονότητά τους είναι άνθρωποι 25 έως 35 ετών που έμειναν άνεργοι ή βρίσκονται πολύ καιρό χωρίς δουλειά. Παρουσιάζουν χαρακτηριστικά απόγνωσης, βαθιάς κατάθλιψης ακόμα και αυτοκτονικού ιδεασμού» λέει η κυρία Χριστίνα Γιαννοπούλου, ψυχολόγος.

Μάλιστα οι περισσότεροι που αναζήτησαν βοήθεια στη «Συνύπαρξη» μέχρι τώρα είναι γυναίκες. «Αυτό δεν έχει να κάνει με την συγκεκριμένη οικονομική κρίση, όσο με την στάση των δύο φύλων απέναντι στην βοήθεια από ειδικούς στην ψυχική υγεία. Οι άντρες παραδέχονται πιο δύσκολα και ότι έχουν πρόβλημα, και ότι δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν μόνοι τους», επισημαίνει η κυρία Καραλή.

Ενα γεγονός όπως η απόλυση είναι σημαντικό και δραματικό. Όμως, σύμφωνα με την κυρία Καραλή, δεν αρκεί από μόνο του για να δημιουργήσει τόσα προβλήματα στον ψυχικό τομέα.

Συνήθως, «είναι η αφορμή για να βγουν στην επιφάνεια προβλήματα που υπήρχαν και που ως τότε "θάβονταν". Το θέμα είναι πως πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να απευθυνθούν στο οικογενειακό ή φιλικό τους περιβάλλον και να μοιραστούν όσα τους απασχολούν».

Άλλωστε η ανησυχία και η κατήφεια, δεν είναι φαινόμενο που περιορίζεται στους άστεγους ή στους ανθρώπους με πολύ χαμηλά εισοδήματα. «Το βλέπω και στους υπόλοιπους που με επισκέπτονται. Αλλά και στον κοινωνικό μου περίγυρο. Η ανασφάλεια υπάρχει παντού», λέει η κυρία Γιαννοπούλου.

 

Και η προσφορά μας για τους αναγνώστες αυτής της παρουσίασης, είναι δεκατρείς αφορισμοί από τις "Φωνές" ( Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ, 2004).

1ος) Θα σε βοηθήσω να έρθεις αν έρχεσαι // και να μην έρθεις αν δεν έρχεσαι.

2ος) Το ανήμερο του ανθρώπου, // δεν είναι το κακό που υπάρχει σ'αυτόν: είναι το καλό.

3ος) Έχουμε έναν κόσμο για τον καθένα, // μα δεν έχουμε έναν κόσμο για όλους.

4ος) Το παιδί δείχνει το παιχνίδι του // ο άντρας το κρύβει.

5ος) Μπορεί να υπάρχει μια έρημος όπου υπάρχει φως // όπου υπάρχει νύχτα, όχι.

6ος) Όποιος αγαπάει ξέροντας τι αγαπάει, // δεν αγαπάει.

7ος) Το καλό που κάνουμε σ'αυτόν που δεν χρωστάμε καλό, // το χρωστάμε σ'αυτόν που μας το κάνει.

8ος) Η ψυχή μου έχει όλες τις ηλικίες, εκτός από μία // αυτή του κορμιού μου.

9ο) Ξέρω πως το ψέμα είναι πλάνη και η αλήθεια όχι. // Αλλά εμένα με έχουν ξεγελάσει και τα δύο.

10ος) Το σώμα μου σχεδόν αγνοεί ότι είναι πόνος, η ψυχή μου, // απ'την άλλη, σχεδόν αγνοεί ότι δεν είναι πόνος.

11ος) Ο έρωτας, όταν χωράει σ'ένα μόνο άνθος, είναι άπειρος

12ος) Να φοβάσαι δεν εξευτελίζει τόσο // όσο το να είσαι φοβισμένος.

13ος)  Και κινούνται, όχι για να ζουν. // Κινούνται για να πιστέψουν ότι ζουν.

 

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου 2013 23:57
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση