ΦωτεινόΣέπιαΣκοτεινόΜεγέθυνση (+)Σμίκρυνση (-)Χωρίς σχόλιαΜε σχόλιαΠιο στενόΠιο φαρδύ
Δευτέρα, 10 Ιουλίου 2023 10:04

Όλια και Χρήστος, δυο γάργαρα ρυάκια που σμίξανε μέσα μου κι ένιωσα όμορφα

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
bokoros19Χρήστος Μποκόρος. Τίποτα ιδιαίτερο, λίγο γαυράκι, βλήτα, ψωμάκι ζυμωτό, πανσέληνος Ιουλίου πάνω απ’ το Μικρολίμανο, αργός περίπατος νυχτερινός, όλα τριγύρω λουσμένα φως, τα βοτσαλάκια, η μικρή Σταλίδα και τα νερά, ο Προφητηλίας κι η Αγιαματρώνα μικροχτισμένα στην αμμουδιά, παιχνίδια, τάματα, ανθρωποτέχνη, μια σημαιούλα στα σκοτεινά, τίποτα ιδιαίτερο, όλα κοινά, συνηθισμένα κι ωστόσο υπάρχουνε βεβαιωμένα μοναδικά, είναι τεκμήρια, στοιχεία ζωής, σταθμοί ενός βλέμματος, μνήμη βιωμένη, στιγμή ακριβής, σημάδια αδιάψευστα μιας ζωντανής διαδρομής.
Στη φωτό η Αγιαματρώνα στα Βοτσαλάκια (Παρασκευά
 
Όλια Λαζαρίδου. Η ζωή προελαύνει -και μέσα απο απώλειες , φθορές και άλλα ψυχωφελή και οδυνηρά μαθήματα
- μας κάνει σοφότερους .
Παρατηρώ και την αλαζονεία μου πώς θρυμματίζεται σιγά σιγά και διαλύεται ως άχρηστη.
Μεγάλη ηδονή .
Ναι λιώσε με ζωή, δώσε μου όμως πίσω το χαμένο κέντρο μου.
Διαβάστηκε 1321 φορές Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 11 Ιουλίου 2023 15:47
Κατηγορία Δοκίμιο - στοχασμοί
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Στο Βιβλιοβούλιο για το βιβλίο του Νίκου Σιδέρη " Πώς το παιδί μαθαί­νει να ζητά λαβαίνοντας υπόψη και τον άλλον" 9 Ιουλίου 2013. Δέκα χρόνια! »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

επιστροφή στην κορυφή