Δευτέρα, 12 Ιουνίου 2023 19:33

Πότε θα αποφασίσουν (ποτέ;) οι δημ.αρχές να πρασινίσουν τις πόλεις μας όπως το αποφάσισαν πρόσφατα εις Παρισίους;

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

dendra3Κλεμάνς Ζαβιτσάνου, από το fb

Στην Γαλλία περιβαλλοντολόγοι κατέγραψαν αυτόν τον μήνα στο Παρίσι θερμοκρασία 56°C στην περιοχή κοντά στην όπερα Palais Garnier, όπου η δεντροφύτευση είναι ελάχιστη.
 
Την ίδια μέρα, στην κοντινή, αλλά κατάφυτη Boulevard des Italiens το θερμόμετρο ήταν στους 28°C υπό σκιά.
Αυτή η τεράστια απόκλιση θερμοκρασίας μέσα στην ίδια πόλη, είναι γνωστή ως το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας
 Η δημοτική αρχή στο Παρίσι σχεδιάζει να φυτέψει 170.000 νέα δέντρα μέχρι το 2026.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα συνολικά στις δυο μεγαλύτερες πόλεις της Αθήνα-Θεσσαλονίκη ο πόλεμος εναντίον των δένδρων συνεχίζεται αμείλικτος!
 
Σ.Δ. Να προσθέσω κι εγώ.... και στους περισσότερους δήμους της χώρας, όπου η πολιτική τοποθέτηση των δημ.αρχών δεν παίζει κανένα ρόλο σ'αυτό το θέμα. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων λοιπόν, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, αντί να πολλαπλασιάζουν τα δένδρα τους αυξάνουν τα κομμένα, κι αυτό είναι το αποτέλεσμα της μάχης που δίνουν με ζήλο κατά του πρασίνου.
Και υπάρχουν χειρότερα, να όπως λόγου χάρη δήμοι που επιτρέπουν να οικοδομούν μέσα σε Εθνικά Πάρκα της περιοχής τους, κάτι που περιβαλλοντικές οργανώσεις κατάγγειλαν ότι έκανε πρόσφατα ο εφοπλιστής Αντώνης Λαιμός. Οι δραστήριες αυτές οργανώσεις της περιοχής του Πάπιγκου υποστηρίζουν ότι χτίζει δύο βίλες μέσα στον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου της Βόρειας Πίνδου, με τις πλάτες του δήμου Ζαγορίου, της περιφέρειας Ιωαννίνων και την ανοχή και τις «διευκολύνσεις» του υπουργείου Περιβάλλοντος. Μία υπόθεση για την οποία περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής προσέφυγαν στο ΣτΕ για να αποφασίσει αυτό για τη νομιμότητα των ενεργειών του εφοπλιστή.
 
Κέρασμα η ανάρτηση του Γιάννη Κεφαλά στο Cut it Right 
Τα δέντρα που φύονται γύρω από την κατοικία σας μπορούν να προσφέρουν μια αφοσιωμένη προστατευτική ενέργεια στο σπίτι σας.
Κατά τους αρχαίους χρόνους θεωρούσαν ότι τα δέντρα είχαν ψυχή.
Συμπεριφέρονταν σ’ αυτά σαν σε έμψυχες υπάρξεις και τα τιμούσαν ως θεϊκές πηγές σοφίας και προστασίας.
Η αρχαία νορβηγική παράδοση δεχόταν πως ο Πατέρας των Πάντων είχε δημιουργήσει το δέντρο του σύμπαντος που ονομαζόταν Ιγκντρασίλ, το οποίο συμβόλιζε όλη τη ζωή.
Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν τα δέντρα, γιατί περιείχαν τη μαντική ύπαρξη των θεών. Τα δέντρα ήταν πηγές προφητείας, εξ ου και οι «ομιλούσες βελανιδιές» στο ιερό δασάκι του μαντείου της Δωδώνης.
Πίστευαν ότι όταν οι ιερείς εισέρχονταν στο δασάκι, τα δέντρα τους μιλούσαν με ανθρώπινες φωνές. Ένας μύθος λέει πως ο Δίας κατοίκησε σε μια συγκεκριμένη βελανιδιά, που έμεινε γνωστή ως η «μαντική βελανιδιά».
Οι Τσερόκι, καθώς και πολλές άλλες αμερικανικές ινδιάνικες φυλές, θεωρούσαν τα δέντρα ιερά και σεβαστά. Συνήθως χρησιμοποιούσαν δέντρα που είχαν πέσει στο έδαφος λόγω φυσικών αιτιών, και δεν έκοβαν ποτέ ένα ζωντανό δέντρο. Αν έπρεπε να αφαιρέσουν τη ζωή από ένα δέντρο, τότε ζητούσαν την άδειά του και του προσέφεραν δώρα ως αντάλλαγμα για την προσφορά της ζωής του ως δώρο στη φυλή.
Οι Μαορί στη Νέα Ζηλανδία, όπως οι άνθρωποι των περισσότερων από τις φυλές, θεωρούν ότι κάθε δέντρο έχει ψυχή. Απελπίζονται γιατί κάθε φορά που κόβεται ένα δέντρο, οι ψυχές δεν έχουν πού να πάνε κι έτσι επιστρέφουν στ’ αστέρια κι εμείς στη γη γινόμαστε πιο φτωχοί απ’ αυτή την απώλεια.
Ίσως οι άνθρωποι που φημίζονται περισσότερο απ’ όλους για την απόδοση σεβασμού στα δέντρα είναι οι Κέλτες. Τα δέντρα, προπάντων η βελανιδιά, ήταν ιερά για τους αρχαίους Κέλτες. Οι πνευματικοί σύμβουλοι των αρχηγών των κελτικών φυλών ονομάζονταν δρυΐδες.
Η λέξη «δρυΐδης» σημαίνει «άνθρωπος της βελανιδιάς». Οι δρυΐδες επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας ένα μυστικό αλφάβητο που αποτελούνταν από 25 γράμματα. Τα δεκατέσσερα από αυτά τα γράμματα είχαν ονομασίες δέντρων. Κάθε δέντρο αντιπροσώπευε μια ιδιαίτερη πνευματική ιδιότητα που αποδίδονταν από το γράμμα της αλφαβήτου στο οποίο αντιστοιχούσε το δέντρο.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες για τις δρυάδες (τα πνεύματα των δέντρων) που εγκατέλειπαν τα δέντρα-σπίτια τους για να βοηθήσουν τους Κέλτες κατά τη μάχη.
Το Πνεύμα ενός Δέντρου άφηνε το δέντρο του για σύντομες χρονικές περιόδους, και δεν απομακρυνόταν από κει, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, αυτό σήμαινε το θάνατό του. Συχνά κατά τη διάρκεια μαχών των Κελτών τα Πνεύματα των Δέντρων έλειπαν από τα δέντρα για πολύ καιρό και πέθαιναν στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τους φίλους τους.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ντενίς Λιν "Ιερός Χώρος"
Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 16 Ιουνίου 2023 19:34
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση