Mπήκα στη δεκάδα των βραβείων του public. Κι είναι τόσο περίεργο. Γιατί δεν έχω κερδίσει ποτέ τίποτα. Δεν υπήρξα ποτέ σημαιοφόρος, απουσιολόγος, δεν κέρδιζα το φλουρί, δεν άνοιγα δώρα συχνά κάτω από το δέντρο, μου είναι σπάνιες τέτοιες στιγμές όσο κι αν φαίνεται περίεργο για κάποιους. Tελικά από τις 3 Οκτώβρη που κυκλοφόρησε έχει φτάσει κοντά στις 15.000, το έχω παρουσιάσει σε μικρά και μεγάλα βιβλιοπωλεία, σε μικρές και μεγάλες αγκαλιές και τώρα έφτασε υποψήφιο στα 10 καλύτερα του 2022 στα βραβεία του public. Δεν πιστεύω σε καλύτερα βιβλία έτσι κι αλλιώς. Πιστεύω σε βιβλία που ίσως συνδέθηκαν περισσότεροι ή λιγότεροι άνθρωποι. εγώ νιώθω ήδη νικητής. Σήμερα πήγα στους μαθητές μου και τους είπα «ο γεροδάσκαλός σας είναι υποψήφιος για πρώτη φορά στη ζωή του για ένα βραβείο. Aν το κερδίσω, θα χαρώ γιατί κόπιασα πολύ για να φτάσω εδώ και θέλω να το ξέρετε, ότι αξίζει να κουβαλάς τους κόπους σου κι αυτοί κάτι να γίνονται. Αν το χάσω, θα μάθω άλλη μια φορά πως η ζωή συνεχίζεται ακόμα κι αν νομίζουμε ότι χάνουμε. Όλα είναι νίκη.»
Στο διάλειμμα ήρθαν πολλά και με αγκάλιασαν, ένα αγόρι ήρθε και μου είπε «Κύριε, είμαι περήφανος για σας», μόνο που δε με πήραν τα ζουμιά. Kαταλαβαίνετε ότι έχω ήδη νικήσει, έτσι δεν είναι; Αν θέλετε πάντως να ψηφίσετε, αν το διαβάσατε και σας άρεσε, ο σύνδεσμος στην κατηγορία παιδική λογοτεχνία είναι αυτός
Μάριος Μάζαρης.
