Λίγα λεπτά περπάτημα πιο κάτω οι βυθισμένοι νεώσοικοι της Ζέας, το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος και τα τείχη που θωράκιζαν την Πειραϊκή από τη θάλασσα τον 5ο π.Χ αιώνα. Αυτή η διαδρομή φθάνει έως το αποκλεισμένο από την Cosco ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή στην είσοδο του λιμανιού. Ο μακρύς θαλασσινός αρχαιολογικός περίπατος, με κάγκελα, μπάζα και μποτιλιάρισμα. Ακριβώς αντίκρυ, στις Ε1 και Ε2 προβλήτες, βρίσκεται ένα σύμπλεγμα ασύλληπτης ομορφιάς και αξίας. Οι δύο εποχές του Πειραιά η μία επάνω στην άλλη: Η αρχαιότητα με το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων που ελπίζουμε να αρχίσει να διαμορφώνεται μέσα στο Σιλό Σιτηρών του 1936. Η Ηετιώνεια Πύλη αναστηλωμένη με τους πύργους της και στη βάση της, το θρυλικό πλωτό μουσείο Liberty/Hellas του Β’ ΠΠ και οι λιθόκτιστες ναυπηγικές δεξάμενες του 1898. Λίγο πιο πέρα, ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Αγίου Διονυσίου του 1904 που ίσως κάποτε γίνει Μουσείο του Ρεμπέτικου και η «Πέτρινη Αποθήκη» του ΟΛΠ Μουσείο Μετανάστευσης. Και στο τέλος ο κατεστραμμένος και σκανδαλωδώς εγκαταλειμμένος Ταινιόδρομος Κράκαρη επάνω στον βόρειο μώλο. 

Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα είχε στήσει ως τώρα ένα συνεκτικό σενάριο, ένα μονοπάτι μουσείων και αρχαιολογικών περιπάτων, ένα layer της διεθνώς πασίγνωστης - σχεδόν μυθικής - ιστορίας του Πειραιά του Θεμιστοκλή και του Ιππόδαμου, της επίσης συγκλονιστικής ιστορίας του μεγάλου λιμανιού της καθ’ημάς Βιομηχανικής Επανάστασης; 

Παίζουμε με το real-estate, λες και παίζουμε Monopoly, ελπίζουμε ότι ο τουρισμός θα ρίξει αυτομάτως άγκυρα στον Πειραιά, σε μία πόλη υποβαθμισμένη με 1,5 τ.μ πρασίνου ανά κάτοικο, χιλιάδες άμορφες πολυκατοικίες και ερείπια νεοκλασικών μνημείων, νέφος καυσαερίων και κυκλοφοριακή ασφυξία. Αυτοσχεδιάζουμε αντί να στήσουμε το σχέδιο για το μονοπάτι των Μουσείων του Πειραιά, για Έλληνες επισκέπτες, κατοίκους, μαθητές, για τουρίστες της ακτοπλοΐας ή της κρουαζιέρας. Πρώτα απ’όλα για την αυτογνωσία των γενεών και την καθημερινή ανθρώπινη βόλτα των Πειραιωτών. 

Ο πλούτος αυτός είναι το μέλλον του Πειραιά, είναι ο τοπικός με παγκόσμια αναγνώριση πολιτισμός απλωμένος παντού, δίπλα στις εστίες της σύγχρονης τέχνης, στο Δημοτικό Θέατρο και στη Δημοτική Πινακοθήκη. 

Είναι Πολιτισμός με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Τα υπόλοιπα αντιστοιχούν σε μία χωρίς ιστορία κωμόπολη, όχι στο μεγαλύτερο ναυτικό κέντρο τόσο της αρχαίας όσο και της σύγχρονης Ελλάδας. To σχέδιο είναι απλό, υλοποιήσιμο, αρκεί να το προκρίνουμε ως προτεραιότητα για την πόλη. Μήπως ήρθε η ώρα να το ξεκινήσουμε;  

#Πειραιάς

Πηγή: https://www.facebook.com/nikos.belavilas