ΦωτεινόΣέπιαΣκοτεινόΜεγέθυνση (+)Σμίκρυνση (-)Χωρίς σχόλιαΜε σχόλιαΠιο στενόΠιο φαρδύ
Δευτέρα, 08 Μαΐου 2023 19:55

Αυτά τα πολιτικά του Haris G και Yorgos Κ, κάποιες στιγμές έχουν περάσει σβιιινγκ από το μυαλό μου

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)
politiki1Haris Golemis. Κάποιους από εμάς μάς χωρίζει άβυσσος από το ΚΚΕ, όχι μόνο λόγω της νοσταλγίας του για τα, καταρρεύσαντα εν μια νυκτί, γραφειοκρατικά και αυταρχικά καθεστώτα του υπαρκτού "σοσιαλισμού"- που πρόσφατα έχει και επισήμως πάρει τη μορφή νοσταλγίας του σταλινισμού - αλλά και για την εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τους άλλους αριστερούς πολιτικούς σχηματισμούς.
Όμως,  πέρα από τον σεβασμό που προσωπικά έχω απέναντι στην ανιδιοτέλεια των μελών και των περισσότερων φίλων του, αυτό που εκτιμώ στο κομμουνιστικό κόμμα είναι ο συλλογικός τρόπος διεξαγωγής του προεκλογικού του αγώνα.
 Αντιθέτως, μου προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι στα άλλα-και αριστερά-κόμματα, με εξαίρεση όσους και όσες τοποθετήθηκαν από τους ηγέτες τους στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, οι υποψήφιοί/ες τους ανταγωνίζονται άγρια μεταξύ τους για μια θέση στη βουλή. Σ' αυτόν τον άνισο ανταγωνισμό-που διεξάγεται κατ' εικόνα και ομοίωση του ανταγωνισμού στις καπιταλιστικές κοινωνίες μας- επιστρατεύονται ατομικά φυλλάδια, πληρωμένες αναρτήσεις στα σόσιαλ, δεξιώσεις σε ξενοδοχεία, συναντήσεις σε μπαράκια και σε σπίτια, σχέσεις με καναλάρχες και μεγαλοδημοσιογράφους, αμειβόμενοι σύμβουλοι επικοινωνίας κλπ, κλπ. Άντε μετά να τους/τις εμπιστευτείς ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Θα μου πεις, τους περισσότερους και τις περισσότερες αυτό είναι το τελευταίο που τους απασχολεί
Yorgos Kyriakopoulos. ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ...!
Σε 13 μέρες ψηφίζουμε. Μακάρι να ξέραμε τι και γιατί. Ναι, το εννοώ αυτό που λέω - κι ας σοκάρεστε εσείς που είστε τόσο βέβαιοι. Υπάρχουμε κι εμείς που δεν είμαστε - κι ας έχουμε αποφασίσει πού θα το ρίξουμε (με μισή καρδιά).
Φυσικά μιλάω γιά ορθολογικές επιλογές, όχι γιά ρουσφέτια ή "θρησκευτικές" πολιτικές προδιαθέσεις (βαφτισμένες "ιδεολογικές") ή γιά δήθεν "αντισυστημική" ψήφο, δηλαδή γιά ακροδεξιά παρέκκλιση ή γιά "αγανακτισμένη" θολούρα.  Και, κακά τα ψέμματα, ορθολογικές είναι τρείς κυβερνητικές επιλογές : Ή ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ. Άντε με το ζόρι να προσθέσει κανείς και μερικά μικρότερα κόμματα (με ή χωρίς προτάσεις κυβερνητικές), τα οποία θα είχαν υπό προϋποθέσεις συμμαχική αξία σε συνασπισμούς που θα εξασφάλιζαν κυβερνησιμότητα (που είναι το πραγματικό ζητούμενο όλων των εκλογών). Το πόσο λείπει και πάλι ένα κεντρώο κόμμα είναι αυτονόητο. Αλλά αυτές τις επιλογές έχουμε. Δυστυχώς.
ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ. Τραγωδία. Τρία κόμματα με κυβερνητικό παρελθόν και εμπειρία. Τρία κόμματα με γενικές και αποφατικές αξίες (όχι τι πρέπει να γίνει, αλλά τι δεν πρέπει να κάνει "ο άλλος"), με στελεχιακό δυναμικό άνισο, συχνά διεφθαρμένο σε διάφορους βαθμούς και, συνήθως, χωρίς σημαντικό επαγγελματικό ή κοινωνικό παρελθόν. Τρία κόμματα με ισχυρούς μηχανισμούς που υπερκαλύπτουν τα ελαττώματα της πολυσυλλεκτικότητας (παράγοντας πολιτικούς αχταρμάδες), ενώ ταυτόχρονα μπορούν να μαντρώνουν ιδεοληπτικά (με μεγάλα κρατικά budget ή με αθέμιτη μηντιακή υποστήριξη) τους οπαδούς που όλο και περισσότερο εκβιάζονται να επιλέξουν το μη χείρον. Τρία κόμματα που νομοτελειακά ταυτίζονται με τους ηγέτες τους, τα προτερήματα και ελαττώματά τους, την καταγωγή και το στυλ τους (και άλλα παραπολιτικά), αντί γιά τις πολιτικές τους θέσεις, τα προγράμματά τους (που παραμένουν κρυφά ή αδιάγνωστα ή ασύμφορο να επικοινωνηθούν) και τα θετικά ή αρνητικά πεπραγμένα τους και, τέλος, αντί γιά την ικανότητά τους να κυβερνήσουν. Δηλαδή ούτε κάν επιλογή ανάμεσα σε τρία κόμματα δεν έχουμε στην πραγματικότητα, αλλά επιλογή ανάμεσα σε τρεις "ήρωες" μιάς καρτουνίστικης δημοκρατίας.
Υ.Γ. Μου θύμισε σήμερα το facebook ένα αρθράκι μου στη LIFO πριν 9 χρόνια γιά τους αιγιαλούς (βλ. πρώτο σχόλιο). Το έκτρωμα του νόμου Χατζηδάκη του 2014 -που δεν εφαρμόστηκε. Και σκεφτόμουνα πώς μετά από 5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ και 4 χρόνια ΝΔ ακόμα δεν έχει ρυθμιστεί πολιτικά ούτε αυτό το θέμα, ενώ ήταν τόσο επείγον. Υποχρεωτικά θα αναφερθώ στη Μύκονο που όλοι διαβάζουμε τελευταία. Γιατί καλύτερο παράδειγμα του τι σημαίνει έλλειψη πολιτικής στα μεγάλα κόμματα δεν υπάρχει. Τρανταχτό παράδειγμα έλλειψης πολιτικής. Όπου τα κράτη εν κράτει παράγουν την πολιτική, όχι το Κοινοβούλιο και οι κυβερνήσεις. Και αυτά τα κράτη εν κράτει μη βαυκαλιζόμαστε ότι είναι (μόνο) τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, το κεφάλαιο, οι πολυεθνικές κλπ φαιδρά ή σοβαρά. Γιατί είναι και ο φιλάργυρος πλησίον μας. Ναι, αυτός που θα ψηφίσει σε 13 μέρες, χαιρόμενος που εμείς οι υπόλοιποι δεν απαιτούμε περισσότερη πολιτική από τα υποψήφια κυβερνητικά κόμματα.
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 08 Μαΐου 2023 20:26
Κατηγορία Άρθρα άλλων που μας άρεσαν
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Filothei Varsami, από το fb: " Δεν συνηθίζω να μιλώ δημόσια για υποθέσεις που χειριζόμαστε ως δικηγορικό γραφείο, ή χειρίζομαι προσωπικά" Γιατί δεν βρίσκουν εργαζομένους οι επιχειρήσεις όταν υπάρχουν 500 χιλ. δηλωμένοι άνεργοι; »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

επιστροφή στην κορυφή