Παρασκευή, 07 Απριλίου 2023 08:40

Το αλάτι του Bad Ischl, είναι ένα δυνατό βιβλίο του Κώστα Μαυρουδή, δύσκολο όμως ρε φίλε

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

badischlΑν το βιβλίο αυτό ήταν βουνό, ποιο θα'ταν; Το Πήλιο, με τις ωραίες παραλίες του. Αν ήταν ζώο; Χαμελαίων σε ολλανδικό βοτανικό κήπο. Φαΐ; Μουσακάς με πολλά μπαχαρικά, μμμ... θα μπορούσε να'ταν και τουρλού. Αν ήταν σημαία; Των ΛΟΑΤ να ανεμίζει με ήλιο και βροχή, να παντρεύονται οι φτωχοί. Ταινία; Του Γκοντάρ με αρχή, μέση και τέλος αλλά όχι πάντα μ'αυτήν τη σειρά, εξού και οι πολλαπλοί συνειρμοί του θεατή που συντονίζεται με τις ταινίες του. Αν ήταν παιχνίδι; Το Κάμα Σούτρα ως αφορμή για αυτοσχεδιασμούς σε ρε μινόρε. Και τέλος, αν ήταν πόλη; Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας βεβαίως, με την Ιστορία αυτοπροσώπως να βοηθάει όποιον της ζητήσει να σκάψει την εφήμερη πραγματικότητα.

Ποιο βιβλίο; "Το αλάτι του Bad Ischl" του Κώστα Μαυρουδή (Τήνος, 1948). Να σημειώσουμε ότι το Μπάντ Ισλ (14χιλ. κάτοικοι) είναι μία λουτρόπολη κτισμένη στις όχθες ενός ποταμού της Αυστρίας, που πρόσφατα βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο για την ποιότητα της ζωής της. Πριν τον Β' Παγκόσμιο ήταν θερινό καταφύγιο για την αριστοκρατία και για συνθέτες και λογοτέχνες διεθνούς φήμης. Ο πλούτος αυτής της όμορφης πόλης βασίστηκε κατά κύριο λόγο στο ορυκτό αλάτι της και τα ξακουστά θεραπευτικά λουτρά της με αλατόνερο, κι αυτό είναι που με έκανε να δω τον τίτλο του βιβλίου ως μία μεταφορά μιας και δεν περιέχει καμία αναφορά σ'αυτήν την πόλη. 

Διάβασα τις 220 σελίδες αυτού του βιβλίου τον τελευταίο ενάμιση μήνα, χρόνος απαραίτητος για να συνομιλώ με τα αετόπουλα που το διασχίζουν. Αυτό πάντως που είναι σίγουρο είναι ότι απόλαυσε το πνεύμα μου, όσο δηλαδή μου έχει απομείνει, τα μαγικά του ευγενέστατου κ. Μαυρουδή, ευγενής βεβαίως δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν έκρινε και να για να κριθεί, καταστάσεις, γεγονότα και ανθρώπους. Όσο για τα μαγικά του, τα έκανε με λέξεις/προτάσεις καταφέρνοντας ότι παρουσιάζει να αποπνέει μία ποιητική αύρα, απ'αυτές που διεγείρουν πρώτα το μυαλό και ενίοτε στη συνέχεια τα συναισθήματα, τις αισθήσεις και τα ένστιχτα. Μ'αυτόν τον ευφάνταστο τρόπο συνδέει την τέχνη που τον άγγιξε με τη ζωή, τη δική του κατ'αρχάς αλλά και όλων όσων πιάνονται στα δίχτυα του σ'αυτήν την περίεργη διαδρομή που κανένα GPS δε θα μπορεί να την βρει.

Το βιβλίο αυτό αποτελείται από πυκνά μικρά, μεσαία και μεγάλα κείμενα, που στην ουσία είναι στοχαστικές συνθέσεις απ'αυτές που πάνε ένα βήμα πιο πέρα από το προφανές και το κοινότοπο ακόμα κι αν εστιάζουν σε ασήμαντα και ευτελή πράματα. Ένα βήμα που πατάει στα βιώματα του συγγραφέα και την παιδεία του, δύο δυνατοί συμπαίκτες που βάζουν το χεράκι τους στην προσπάθειά του να φέρει στο φως στοιχεία της εντός, εκτός και επί τ'αυτά ζωής, φαίνονται δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Στοιχεία/στοιχειά, που στροβιλίζονται μέσα μας κι ανάμεσά μας, σκοτεινά, αδιαφανή κι αόρατα μέχρι να ονοματιστούν και να καταγραφούν και που ο κάθε άνθρωπος τα βιώνει, αλλά άραγε τα ανακαλύπτει ή τα επινοεί, ιδού ένα ερώτημα.

Τι περιλαμβάνει αυτό το υβριδικό βιβλίο; Αυτοβιογραφικά στοιχεία, σημειώσεις του σε ημερολόγιο, αρκετές ταξιδιωτικές εντυπώσεις, θραύσματα της μνήμης του που τα χαίρεται και τους κάνει μαγνητική για να δει τι σαλεύει ακόμα στο βάθος τους που τον επηερεάζει, παρατηρήσεις και διαπιστώσεις, κομμάτια κι αποσπάσματα απ'όλες τις τέχνες, δίχως όμως όλα αυτά να είναι ατάκτως ειρημένα. Αυτό που πετυχαίνει ο συγγραφέας είναι να εντοπίσει και να αναδείξει ότι συνδέει όλα αυτά τα στοιχεία ανοίγοντας μονοπάτια με ένα προσωπικό στυλ και ύψος για να μας το μεταφέρει υπό μορφή δοκιμίου, σχολιασμού, διηγήματος και χρονικού, αφορισμού και αποφθέγματος. Κι είναι αυτά τα Μαυρουδικά που με γοήτευαν από κεφάλαιο σε κεφάλαιο τόσο ώστε στο τέλος για ακόμα μια φορά μου κτύπησε εκ των έσω την πόρτα εκείνη η παλιά επιθυμία του να γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή, που σημαίνει να μην μπαίνω σε κανένα καλούπι. Αχ, ωραία που θα'ταν αν ήταν αλήθεια αυτό με το καλούπι.

manroudisΜε λίγα λόγια, πολλά μέρη αυτού του βιβλίου με ικανοποίησαν, δίχως όμως την αποδοχή του γνωστού μας "τα αγαθά κόποις κτώνται", θα το παρατούσα με τις δυσκολίες που έκαναν πάρτι σε κάθε στροφή. Επέμενα όμως, διότι από σελίδα σε σελίδα κάτι εξαίσιο μου υποσχόταν και που συχνότατα το τηρούσε έχοντας ως υποδόροιο οδηγό τον τρόπο που περνάνε από το μυαλό μας διάφορες φευγαλέες σκέψεις στην τρέχουσα καθημερινότητά μας, δίχως να έχουμε πάντα συνείδηση ποιος μας τις σερβίρει έτσι στο ξεκάρφωτο και δίχως να'ναι πάντα φανερός ο λόγος και ο σκοπός.

Να τελειώσω αναφέροντας ότι ήμουν από καιρό ένας κερδισμένος αναγνώστης του Μαυρουδή, του Κώστα βεβαίως, όχι του δικού μας του Ιορδάνη, μιας και είχα διαβάσει τρία παρόμοια βιβλία του που με είχαν αγγίξει. Τα "Αθανασία των σκύλων" (2016), "Στενογραφία"(2006) και "Η ζωή με εχθρούς" (1998). 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 10 Απριλίου 2023 08:18
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση