Στα πάνω πάνω ράφια των αγαπημένων μου μουσικών ποτέ δεν είχα τοποθετήσει την κλασσική μουσική και τις όπερες. Και πως να το κάνω όταν κανείς γύρω μου τότε που ήμουν μικρός δεν άκουγε τέτοιες ξένες μουσικές και στην εφηβεία μου, Οι όπερες, που τις έχω στη β' κατηγορία μου, πατάνε σε ένα συγκεκριμένο μύθο, ή σε ένα ιστορικό γεγονός και που αν έχεις μία ιδέα του ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνεις τι λένε τα "τραγούδια", εν τούτοις, εξ αιτίας της μουσικής τους, μπορεί και να σε κερδίσουν. Κι αυτό ακριβώς μου συνέβη με την όπερα δωματίου «Διδώ και Αινείας»* του Χένρι Πέρσελ ( Γουεστμίνστερ, 1659-Λονδίνο, 1695) με λιμπρέτο του Nahum Tate ( Δουβλίνο,1652- Λονδίνο,1715) , που από τους φίλους της όπερας θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου λυρικού ρεπερτoρίου.
Μια βιντεοσκοπημένη εκτέλεση αυτής της όπερας από την μουσικοθεατρική ομάδα L'Arpeggiata υπό την διεύθυνση της Christina Pluhar μου τη σύστησε ο φίλος μου Νίκος Μαυρογιάννης. Την πρώτη φορά την άκουσα κάνοντας άλλες δουλειές στον υπολογιστή. Επειδή μου άρεσαν οι ωραίες μελωδίες της σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό μοτίβο με το τσέλο, αποφάσισα να τη δω/ακούσω και από το βίντεο και η ευχαρίστηση πολλαπλασιάστηκε. Αυτό που έπαιξε το βασικό ρόλο του πολλαπλασιαστή ήταν η εμπνευσμένη θεατράλε εκπομπή των νεαρών εκτελεστών και προπάντων το όμορφο και δεμένο για τ'αυτιά μου παίξιμο των οργάνων τους που συμπεριλαμβάνω σ'αυτά και τις φωνές. Τελικά κατάφερε και κέρδισε με το σπαθί του την προσοχή μου αυτό το έργο έτσι όπως παρουσιάστηκε το 2015 στην Ουτρέχτη, φτιάχνοντάς μου μια καλή διάθεση την μιάμιση ώρα που το παρακολούθησα. Με άλλα λόγια, η παρουσίαση αυτής της όπερας είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μια δοκιμή επιβάλλεται για όσο σας πάει.
*Ο Βιργίλιος (PubliusVergilius Maro, 70-19 π.Χ.), ο μεγαλύτερος Ρωμαίος επικός ποιητής, αφηγείται στην «Αινειάδα» του με πολλή ευαισθησία την ιστορία της Διδώς και του Αινεία. Ο κεντρικός ήρωας του έπους, ο Αινείας, αυτοεξόριστος μετά την άλωση της πατρίδας του της Τροίας από τους Έλληνες, βρίσκεται κάποια στιγμή καραβοτσακισμένος στις ακτές της Β. Αφρικής, όπου συναντάει τη Διδώ. Εξόριστη κι αυτή από τη Φοινίκη, γυναίκα δυναμική και αποφασιστική, χτίζει για το λαό της μια νέα πόλη, την Καρχηδόνα. Η Διδώ και ο Αινείας στηριγμένοι σε ψευδαισθήσεις χτίζουν μαζί ένα ανύπαρκτο μέλλον.Κάποτε ο Αινείας, ακολουθώντας τις οδηγίες των θεών, φεύγει με βαριά καρδιά για την Ιταλία για να θεμελιώσει τη Ρώμη και η Διδώ δίνει ένα τέλος στη ζωή της πέφτοντας στη φωτιά.
