Γεννημένος το 1946 στη Νήσο Μαν, ο Killip εγκατέλειψε το σχολείο στα 16 του και, βαθιά εντυπωσιασμένος από το έργου του Henri Cartier-Bresson, ξεκίνησε μια καριέρα στην εμπορική φωτογραφία. Αφού έζησε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, επέστρεψε στη γενέτειρά του με σκοπό να φωτογραφίσει τους ντόπιους και τις παρακμάζουσες βιομηχανίες τους.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Killip συνέχισε να φωτογραφίζει το μεταβαλλόμενο πρόσωπο της εργατικής τάξης. Απαθανάτισε εντυπωσιακά στιγμιότυπα, πλούσια σε υφή, που εστιάζουν στην αξιοπρέπεια και στους αγώνες της εργατικής τάξης του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το έργο του παραμένει εξαιρετικά διαχρονικό και καθόλου επιδερμικό, αν αναλογιστεί κανείς την παραμέληση που βιώνουν ακόμη και σήμερα οι κοινότητες αυτές, εξαιτίας της βάναυσης λιτότητας και της κατάρρευσης που επικρατούν στη Βρετανία.

Όπως σημειώνει η Lynsey Hanley στον κατάλογο της αναδρομικής έκθεσης που παρουσιάστηκε  στη Photographers' του Λονδίνου, η δύναμη του κληροδοτήματος του Killip έγκειται στη δέσμευσή του να μαρτυρήσει – «νοιαζόταν αρκετά για να παρατηρήσει». Ο Killip δίνει ρόλο στις κοινότητες της εργατικής τάξης, στις οποίες, σύμφωνα με τα λόγια του, η ιστορία «τους ξέκανε», αλλά οι οποίες, όπως και ο ίδιος, αρνήθηκαν να παραδοθούν ή να κοιτάξουν αλλού.

Πατώντας  ΕΔΩ  θα εμφανιστεί ολόκληρο το άρθρο που περιέχει 12 χαρακτηριστικές φωτογραφίες του Killip. 

Κι  ΕΔΩ  για περισσότερες.