4) Πιστεύεται ότι θα αποβεί καλό για την Ελλάδα αν δεν έχει και καταφέρει να δημιουργήσει ένα τέτοιο κράτος;
5)Αν η κυβέρνηση που έχουμε είναι κατά την γνώμη σας πελατειακή, αυτό στο δια ταύτα δουλεύει κατά την γνώμη σας προς το καλό του κόσμου και της χώρας ή μήπως όχι;
6) Τι λέτε, μπορούμε να ονομάσουμε πελατειακή μία κυβέρνηση που τα τελευταία χρόνια σκάρωσε νομοσχέδια που εκχωρούν αιγιαλούς, δάση και εκτάσεις natura, αποφάσισε ότι απαγορεύεται να γκρεμιστούν τα αυθαίρετα σε αιγιαλούς και δάση κι ότι «πρέπει» να χαριστεί ο ΕΝΦΙΑ 2023 για τα ακίνητα που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές το… 2018;
7)Ποια είναι η γνώμη σας για την άποψη ότι "η κυβέρνησή μας αντί να στηρίζει τους ευάλωτους, μοιράζει οριζόντια τους περιορισμένους πόρους – ως εκλογικά επιδόματα";
8)Τελευταία έχετε αντιληφθεί ότι οι πολιτικοί που πρόσκεινται στην κυβέρνηση όταν λένε ανάπτυξη επί της ουσίας εννοούν την ανάκτηση απωλειών στο ΑΕΠ λόγω της πανδημίας και των παρενεργειών της, ανάκτηση που έγινε με άφθονη κρατική χρηματοδότηση;
9) Για σας τι σημαίνει ανάπτυξη; Πιστεύεται ότι ως χώρα την έχουμε ανάγκη και γιατί;
10) Κατά πόσο νομίζετε ότι συνεισέφεραν στην ανάπτυξη, όπως την έχετε στο μυαλό σας, τα 65 δισ. με τον τρόπο που μοιράστηκαν τα τελευταία τρία χρόνια;
11) Έχετε κάποια ιδέα για το πως θα μπορούσαν να δαπανηθούν αυτά τα 65 δισ. ώστε να είχαμε καλύτερα αποτελέσματα για τα αδύναμα και τα μεσαία στρώματα;
12) Έχετε διαμορφώσει μία γνώμη για το αν η δικαιοσύνη εκτός από την απόδοση του δίκαιου συνεισφέρει και στην ανάπτυξη, ότι η ταχεία απόδοσή της είναι δυνατόν να είναι κριτήριο για επενδύσεις;
13) Νοιώθετε την ανάγκη στην ζωή σας για μια ικανοποιητική διαφάνεια στο δημόσιο βίο ή είσαστε ικανοποιημένος/η με αυτή που υπάρχει;
14) Εκτιμάτε ότι η παροχή ασφάλειας είναι καλή στην καθημερινή ζωή σας ή υπάρχει επιτακτική ανάγκη για μια πιο αποτελεσματική ασφάλεια;
15) Το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος της χώρας μας έφτασε στα τέλη του 2022 τα 400 δισ. και το ιδιωτικό χρέος τα 250 δισ. σας ανησυχεί ή έχετε τη γνώμη ότι μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια δίχως να τσακιστούμε πάνω στα βράχια τους;
Κάποιες απαντήσεις πως κατάφερε και τις έδωσε πριν τις ερωτήσεις ο αρθρογράφος Κώστας Καλλίτσης στο άρθρο που αναρτήθηκε με τον τίτλο Πελατειακό κράτος είναι μυστήριο.
Για όσους θέλουν μια θεωρητική προσέγγιση στο ζήτημα του Πελατειακού χαρακτήρα των κομμάτων και την εκποίηση του κράτους ένα άρθρο -απόσπασμα από τη εισαγωγή του βιβλίου Η παρακμή του αστικού πολιτισμού. Το πέρασμα από τη μοντέρνα στη μεταμοντέρνα εποχή κι από τον φιλελευθερισμό στη μαζική δημοκρατία, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα 1995, του Παναγιώτη Κονδύλη, μπορεί και να τους βοηθήσει ΕΔΩ
Ο Παναγιώτης Κονδύλης (Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας, 1943 – Αθήνα, 1998) υπήρξε Έλληνας φιλόσοφος, συγγραφέας και μεταφραστής. Γεννήθηκε το 1943 στο Δρούβα Ηλείας, κοντά στην Αρχαία Ολυμπία. Έγραψε κυρίως στα γερμανικά και μετέφραζε ο ίδιος τα βιβλία του στα ελληνικά. Το έργο του τον τοποθετεί στη συνέχεια της παράδοσης των Θουκυδίδη, Νικολό Μακιαβέλι και Μαξ Βέμπερ. Σπούδασε κλασική φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και φιλοσοφία της μεσαιωνικής και σύγχρονης και νεότερης ιστορίας και πολιτικής επιστήμης στα Πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης και της Χαϊδελβέργης.Το 1977 του απονεμήθηκε ο τίτλος του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Στις 21 Μαρτίου 1991 του απονεμήθηκε το «Μετάλλιο Γκαίτε» (Goethe-Medaille), καθώς και το βραβείο του «Ιδρύματος Χούμπολτ» (Humboldt-Stiftung) την ίδια χρονιά. Από το Σεπτέμβριο του 1994 μέχρι τα τέλη Ιουλίου του 1995 υπήρξε Wissenschaftskollege στο Βερολίνο, υπότροφος και εταίρος του Ιδρύματος Ανωτάτων Σπουδών.