Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου  Γιάννης Πανταζόπουλος. Η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών εκπαιδευτικός μιλά για την εμπειρία της ως δασκάλα στο δημοτικό σχολείο της Θύμαινας, και περιγράφει τις δυσκολίες και τις πολύτιμες στιγμές της ζωής στην παραμεθόριο.

Η Θύμαινα είναι ένα ακριτικό νησί του ανατολικού Αιγαίου. Ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων, το οποίο βρίσκεται στο τρίγωνο μεταξύ Σάμου, Ικαρίας και Πάτμου. Η έκταση της είναι μόλις 10,07 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα, η Θύμαινα μετρά περίπου 135 μόνιμους κατοίκους με κύρια ασχολία την αλιεία. Διαθέτει δύο παραδοσιακά καφενεία, ένα εστιατόριο, δύο παντοπωλεία και μια καντίνα. Στο νησί λειτουργεί και ένα μικρό σχολείο, νηπιαγωγείο και δημοτικό, στο οποίο πηγαίνουν πέντε παιδιά. 

Θεοδώρα Τζήμου: «Δεν τη φοβάμαι τη μοναξιά πια»  Αργυρώ Μποζώνη. Από τις πιο συνεπείς και ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της, η Θεοδώρα Τζήμου καταφέρνει μέσα από τις ερμηνείες της να επαναφευρίσκει συνεχώς τον εαυτό της, όπως έκανε και φέτος στους «Πέρσες» και στον «Θείο Βάνια».

Γονατιστή επάνω στο πελώριο τραπέζι που καταλαμβάνει τη σκηνή στον Θείο Βάνια στο θέατρο Προσκήνιο, η Ελένα Αντρέγεβνα παλεύει σαν πληγωμένο πουλί που ξέρει ότι δεν υπάρχει διαφυγή. Το σώμα της κινείται με απόγνωση, παγιδευμένο στα στερεότυπα της μοιραίας γυναίκας και της ταυτότητας που οι άλλοι τής έδωσαν, τρέμει. Η Θεοδώρα Τζήμου δίνει ζωή στην ηρωίδα της με έναν τρόπο αυθεντικά ατίθασο, με ντροπαλοσύνη, απέραντη μοναξιά, και το ευθύβολο, γεμάτο νόημα βλέμμα της που γέμιζε τη μεγάλη οθόνη στις ταινίες του Κωνσταντίνου Γιάνναρη δείχνει ένα πρόσωπο που δίνει όλο του το είναι στη δουλειά του.

Δημήτρης Καραντζάς: Το δικαίωμα της ερμηνείας είναι αναφαίρετο  Ναταλί Χατζηαντωνίου. Μόλις στα 35 του κι όμως ήδη με πολλές κορυφαίες θεατρικές δουλειές στο ενεργητικό του, με κριτικές έντασης αλλά ποτέ αδιάφορες, με την καλλιτεχνική διεύθυνση του νέου θεάτρου «Προσκήνιο», με Τσέχοφ, Σέξπιρ και Ο’Νιλ στο φετινό του «παλμαρέ», συν την όπερα του Χ. Γωγιού «Ο θάνατος του Αντονυ», αυτός ο σκηνοθέτης έχει πολλά να μας πει. Παράδειγμα; «Αν τώρα είμαι “το κωλόπαιδο”, πριν χρόνια ήμουν “ο συστημικός που έχει περίεργες σχέσεις με διευθυντές”».

Τεύκρος Μιχαηλίδης: «Με γοητεύει πάντα η συλλογικότητα, κι ας μ' έχει απογοητεύσει σ' όλη μου τη ζωή»  Δημήτρης Λαμπράκης. Ο γνωστός μαθηματικός και πολυγραφότατος συγγραφέας μιλά στη LiFO για την πορεία του, για τα μαθηματικά, τη λογοτεχνία και για τις άδολες συλλογικότητες στις οποίες θα ήθελε να συμμετέχει. 

Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης είναι μαθηματικός και ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες συγγραφείς που ασχολούνται με τη μαθηματική μυθοπλασία. Γεννήθηκε στην Αθήνα από Κύπριους γονείς. Ο πατέρας του ήταν συγγραφέας και δημοσιογράφος και η μητέρα του μαθηματικός. Στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται αισίως 7 λογοτεχνικά βιβλία, 3 βιβλία εκλαΐκευσης της επιστήμης, 10 διδακτικά βιβλία και 48 μεταφρασμένα από τα γαλλικά και τα αγγλικά. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε οκτώ ξένες γλώσσες. Η ταινία «Έτερος εγώ», στην οποία έκανε κι ο ίδιος μια σύντομη εμφάνιση ως ηθοποιός, βασίστηκε σε διήγημά του. Κατά καιρούς έχει αρθρογραφήσει στον Τύπο και στο διαδίκτυο. Έχει βραβευτεί από την Κυπριακή και τη Γαλλική Δημοκρατία. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Θαλής + Φίλοι» και της «Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας». Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο του βιβλίο με τίτλο «Εικασία 3ν+1». 

 Μιχάλης Γκανάς: «Μου λείπουν οι στιγμές που οι άνθρωποι χαίρονταν με τα μικρά και τα λίγα»  Γιάννης Πανταζόπουλος. Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και στιχουργούς, τιμήθηκε φέτος για το σύνολο του έργου του με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής και εξηγεί στη LiFO γιατί η ποίηση είναι τα πάντα και το τίποτα. Η τρισχιλιόχρονη ελληνική ποίηση συνεχίζεται αδιάκοπη μέχρι τις μέρες μας, το νήμα της δεν κόπηκε ποτέ. Ζωντανή απόδειξη αποτελεί και ο Μιχάλης Γκανάς, με μια ποίηση απλή και αθόλωτη, με γλώσσα απέριττη, με συγκίνηση, με δεκάδες στίχους που λάμπουν και αρκετά ολοκληρωμένα ποιήματα. Υπάρχουν ποιήματά του, όπως, επί παραδείγματι, η “Χριστουγεννιάτικη ιστορία” από τα Γυάλινα Γιάννενα, που θα είχαν τη θέση τους σε κάθε ανθολογία της ελληνικής ποίησης από τον Όμηρο μέχρι σήμερα, όσο ευσύνοπτη και αν θα ήταν. Ο Γκανάς έχει τη σπάνια ευλογία να αναγνωρίζεται από τους νομοθέτες στων ιδεών την πόλι (Καβάφης) αλλά και από το πλατύ αναγνωστικό κοινό, και μάλιστα όχι μόνο για τους στίχους των τραγουδιών του αλλά και για τα ποιήματα των συλλογών του».

 Αλεξάνδρος Κεσσόπουλος: «Βρισκόμαστε μπροστά στην αποχαλίνωση της εξουσίας»  Ιωάννα Δρόσου-Παύλος Κλαυδιανός. Συζητάμε με τον συνταγματολόγο και επίκουρο καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αλέξανδρο Κεσσόπουλο, για τη λειτουργία της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, τις διαρκείς παραβιάσεις δικαιωμάτων και την υπερσυγκέντρωση εξουσιών. Είναι επιτακτικό, όπως επισημαίνει, να υπάρξει διαφάνεια στη δημόσια ζωή, αποκατάσταση της νομιμότητας και τήρηση του Συντάγματος και των νόμων από όποια επόμενη κυβέρνηση.

 - Από το καλοκαίρι έως σήμερα οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις είναι χειμαρρώδεις. Η κυβέρνηση επιχειρεί να τις χαρακτηρίσει «θεωρίες συνωμοσίας», ενώ ταυτόχρονα επικαλείται λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως και το απόρρητο για να προστατευθεί. Μπορεί η κυβέρνηση να επιβάλλει την αποσιώπηση, την αποποίηση ευθυνών και επομένως τη συγκάλυψη;