Την Ειρήνη Παππά ( Χιλιομόδι Κορινθίας 1926- Αθήνα, 14.9. 2022), πέρα από τις ταινίες που πάντα εξέπεμπε μία σκοτεινή ανοιξιάτικη λάμψη, την είχα δει δυο φορές από κοντά ως θεατής σε ένα σινεμά και στα μάρμαρα της Επιδαύρου και μου είχε κοπεί η ανάσα...
Ο Δημήτρης Παντερμαλής ( Θεσ/νίκη 1940, Αθήνα, 14.9.2022) έχαιρε εκτίμησης σε ένα ευρύτατο κύκλο για το σπουδαίο έργο που έφερε εις πέρας στο μουσείο της Ακρόπολης.
Και ο Κώστας Καζάκος ( Πύργος Ηλείας, 1935 - Αθήνα, 13.9.22) κατάφερε να φτιάξει ένα αγωνιστικό και καλλιτεχνικό στίγμα αναγνωρίσιμο και σεβαστό από πολλούς.
Πιστεύω ότι και οι τρεις έχουν σπουδαία στοιχεία απ'αυτά που μπορούν να εμπνεύσουν τους νεότερους για να ανεβάσουν τη στάθμη του πολιτισμού στην χώρα μας μοχθώντας για ένα καλύτερο έργο.
Ο βίος και το έργο της της Ειρήνης Παππά ΕΔΩ
Ο βίος και το έργο του Δημήτρη Παντερμαλή ΕΔΩ
Ο βίος και το έργο του Κώστα Καζάκου ΕΔΩ
Κι ΕΔΩ μιά συνέντευξη της Παππά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο που δημοσιεύτηκε στις 13.9.18.
Στη φωτό δεξιά, Κακογιάννης, Παππά, Παπαμόσχου και Καζάκος στις Κάννες το ΄77.
Κι αυτό από το fb
Κάποτε πήγαμε με συμμαθητές μου να δούμε τα Κανόνια του Ναβαρόνε. "Πώς ήταν η Ειρήνη Παππά;", με ρώτησε η μάνα μου. "Μα δεν έπαιζε", της απάντησα. "Και δεν μου άρεσε και η ταινία, δεν κατάλαβα τίποτα".Ήταν μιά από αυτές τις αποβλακωτικές ανοησίες της Χούντας. Οι λογοκριτές είχαν επιτρέψει την προβολή της παλιάς ταινίας με κομμένες όλες τις σκηνές που εμφανιζόταν η Ειρήνη Παππά. Έλειπε δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της πλοκής και η ταινία ήταν ακατανόητη.
Έτσι, την Ειρήνη Παππά την είδα μετά το 1974 σε όλες τις εντυπωσιακές ταινίες της ακμής της, ιδίως την Ιφιγένεια και τον Ζορμπά του Κακογιάννη, όπου η σκηνή που η χήρα ψάχνει με αγωνία την αίγα της νομίζω πως δεν την ξεχνάει κανείς, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Όχι μόνο γιά την αντίστασή της στην Χούντα (που στην εποχή της τρυφερής εφηβικής μου συνείδησης ήταν το απόλυτο μέτρο της αξιοπρέπειας - και ακόμα είναι), ούτε μόνο γιά την προσφορά της στο θέατρο και τον κινηματογράφο, αλλά γιά την εν γένει λεβεντιά της και την έκπαγλο ελληνική ομορφιά της είναι που θάθελα τόσο πολύ να κηδευτεί αυτή η γυναίκα δημοσία δαπάνη.
