«Ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε στις υποκλοπές σε βάρος του Κουκάκη. Από αυτό εγώ καταλαβαίνω ότι για τον κ. Μητσοτάκη δεν θεωρείται μεμπτό να παρακολουθείται ένας Έλληνας δημοσιογράφος από τις μυστικές υπηρεσίες. Επιπλέον, δεν έκανε καμία αναφορά στο Predator ούτε και στις συναλλαγές που ξεκινούν από τον παραιτηθέντα ΓΓ, Γρηγόρη Δημητριάδη και φτάνουν στον πρώην διαχειριστή της Intelexa Φέλιξ Μπίτζιο».

«Για εμένα το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν έκανε την παραμικρή νύξη, αλλά ούτε επανέλαβε τη θέση της Κυβέρνησης περί παρακολούθησης ιδιωτών, επιδέχεται ερμηνειών. Είναι αποσιώπηση του μισού σκανδάλου. Αυτό που κρατάω επίσης, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης είπε πως ο Δημητριάδης παραιτήθηκε επειδή ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Άρα η παραίτησή του συνδέεται με τις παρακολουθήσεις και διαψεύδονται οι πηγές που έλεγαν περί “τοξικότητας” στην αρχή».

«Από τα δημοσιεύματα στον Τύπο, και όχι μόνο από τη δική μας έρευνα, προκύπτει ότι ο Γ. Δημητριάδης είχε υπό την ευθύνη του την ΕΥΠ. Άρα αυτό δείχνει ότι έφυγε για αυτό τον λόγο. Πρόκειται για μια πολύ ηχηρή παραίτηση, πρόκειται για το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, όπως και για μια πολύ κοντινή σχέση και σε θεσμικό και σε συγγενικό επίπεδο. Αντιστοίχως ηχηρή ήταν και η παραίτηση Κοντολέοντος, αλλά έχουμε δει κι άλλους διοικητές της ΕΥΠ να παραιτούνται στο παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση, οι δύο αυτές πολύ κοντινές χρονικά μεταξύ τους παραιτήσεις, από τον στενό πυρήνα του πρωθυπουργού, αποτυπώνουν το μέγεθος της κρίσης» εκτιμά ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος.

Τέλος, σχετικά με τη φράση του πρωθυπουργού, όσον αφορά τη «νομικά επαρκή» αλλά «πολιτικά μη αποδεκτή» παρακολούθηση Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, ο δημοσιογράφος σημειώνει τα εξής:

«Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι ήταν λάθος η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, ωστόσο νόμιμη. Εμένα με σοκάρει το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός προσπαθεί να πει ότι ήταν νομότυπη η παρακολούθηση ενός Ευρωβουλευτή και υποψηφίου αρχηγού κόμματος. Προσπαθεί να ρίξει ένα πέπλο νομιμότητας και νομιμοφροσύνης στην παρακολούθηση ενός πολιτικού αρχηγού, επειδή μπήκε η υπογραφή της Εισαγγελέως και τηρήθηκαν οι διαδικασίες από την ΕΥΠ».

Από την πλευρά της, η Ελίζα Τριανταφύλλου εντοπίζει πως το πρόβλημα δεν είναι προσωποκεντρικό, αλλά συστημικό, ενώ, σχολιάζοντας τις παραιτήσεις Κοντολέοντος – Δημητριάδη, εκφράζει την άποψη πως ήταν αναπόφευκτες.

«Για εμάς, δημοσιογραφικά μιλώντας, οι δύο παραιτήσεις δεν αλλάζουν κάτι. Δεν θεωρούμε ότι το πρόβλημα είναι προσωποπαγές. Πρόκειται για κάποιου είδους σύστημα που υπάρχει, το οποίο δεν αλλάζει με το να φύγουν κάποιοι άνθρωποι από τις θέσεις τους. Σίγουρα, δεν υπήρχαν περιθώρια στο να μη γίνουν αυτές οι παραιτήσεις, όπως φάνηκε, διότι αν υπήρχαν, δεν θα είχαν γίνει».

Αναφορικά με το μήνυμα του πρωθυπουργού, αυτό που η δημοσιογράφος του Inside Story παραδέχεται ότι της έκανε εντύπωση, ως απλής ακροάτριας, όπως διευκρινίζει, ήταν η «επιμονή του πρωθυπουργού στον εξής συλλογισμό: η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη, αν όμως την γνώριζε, δε θα την επέτρεπε».

«Άρα, τι; Θα πήγαινε κόντρα σε κάτι που είναι νόμιμο, ως πρωθυπουργός;» διερωτάται η δημοσιογράφος, συμπληρώνοντας:

«Εγώ δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητώ ότι τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για να γίνει άρση του απορρήτου του Ανδρουλάκη – προφανώς εισαγγελέας υπέγραψε, προφανώς αυτό κοινοποιήθηκε στον πάροχο και έπειτα στην ΑΔΑΕ. Από τη στιγμή που ήταν νόμιμες οι διαδικασίες και βάσιμοι οι λόγοι κατά την ΕΥΠ, ώστε να γίνει άρση του απορρήτου ενός τότε ευρωβουλευτή και υποψήφιου αρχηγού πολιτικού κόμματος, πώς γίνεται ο εκάστοτε πρωθυπουργός να τραβήξει μια γραμμή και να πει «αυτό δεν θα γίνει» επειδή δεν είναι πολιτικά καλό; Αυτό λίγο με μπέρδεψε από το μήνυμα».

Ταυτόχρονα, η Ελίζα Τριανταφύλλου μίλησε και για όσα παρέλειψε να αναφέρει ο πρωθυπουργός στην παρέμβασή του. «Εκεί που, επί της ουσίας, νομίζω πρέπει να σταθούμε είναι αυτά που δεν είπε ο πρωθυπουργός κι όχι αυτά που είπε. Δεν ανέφερε ποτέ τη λέξη “Predator”. Υπενθυμίζω ότι, πανευρωπαϊκά, η χρήση spyware είναι τεράστιο ζήτημα, με το οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολείται πολύ στενά και δεν το παίρνει αψήφιστα, στη λογική του «παντού συμβαίνει, και τι να κάνουμε;», σαν να είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος».

«Δεν είναι εντάξει, λοιπόν, μια εταιρεία που ξέρουμε ποια είναι, να μην την ελέγχει κανείς έτσι όπως θα έπρεπε, κατά τη δημοσιογραφική γνώμη μου. Ειδικά όταν είναι μια εταιρεία που έχει πελατολόγιο και μπορείς να μάθεις ποιος χρησιμοποιεί τι. Αν δεν ξέρει, δηλαδή, η Κυβέρνηση ποιος χρησιμοποιεί το Predator, σίγουρα το ξέρει η εταιρεία που το εμπορεύεται».

«Δεν είναι ότι κάποιος αγόρασε έναν ιό από το dark web, εδώ πρόκειται για μια εταιρεία με επωνυμία, με έδρα, με άτομα που την τρέχουν, με μετόχους και με συγκεκριμένο πελατολόγιο. Μας κάνει μεγάλη εντύπωση πώς ο πρωθυπουργός δεν έδειξε καθόλου να προβληματίζεται με το γεγονός ότι στη χώρα του χρησιμοποιείται ένα τόσο ισχυρό λογισμικό – αν όχι από την Κυβέρνηση, τότε από ποιον; Περιμέναμε λοιπόν ότι στο μήνυμα του πρωθυπουργού, θα αναφερόταν σε αυτό, έστω διαψεύδοντας ότι το χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση και ότι θα ερευνηθεί μέχρι τέλους ποιος το χρησιμοποιεί εναντίον ελληνικών στόχων».

 Η νομική και ευρωπαϊκή διάσταση 

Το ζήτημα των παράνομων και καταχρηστικών παρακολουθήσεων απασχολεί την Ε.Ε. και τα αρμόδια όργανα και θεσμούς που διαθέτει στο «οπλοστάσιο» της, ενώ η Ελλάδα, φαίνεται ότι συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και απασχολεί όλο και πιο συχνά, αυτούς τους θεσμούς, σύμφωνα με τους δημοσιογράφους.

«Όσον αφορά στις συνακροάσεις τώρα, προφανώς και υπάρχουν έντονες ανησυχίες νομικών ότι γίνεται κατάχρηση της αόριστης νομικής έννοιας της εθνικής ασφάλειας με σκοπό τις άρσεις απορρήτου Ελλήνων πολιτών. Όταν, για παράδειγμα, το 2005 είχαμε 55 άρσεις απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας και τώρα έχουμε 15,000, είναι μια τεράστια αύξηση και είναι λογικό να εκφράζονται έντονες νομικές ανησυχίες για κατάχρηση αυτής της αιτιολογίας», σχολιάζει η Ελίζα Τριανταφύλλου.

«Αυτή η αιτιολογία έχει το εξής “καλό”. Δε χρειάζεται να εξηγήσεις πολλά στον Εισαγγελέα. Αν, για παράδειγμα, είμαι η ΕΥΠ και πάω στον Εισαγγελέα που θα υπογράψει το αίτημα για την άρση απορρήτου ενός στόχου αρκεί να επικαλεστώ λόγους εθνικής ασφάλειας», εξηγεί η δημοσιογράφος και στη συνέχεια σχολιάζει:

«Είναι ένα πολύ ωραίο “χαλί”, κάτω από το οποίο μπορούν να κρυφτούν πολλά πράγματα».

Σε ό,τι αφορά στη στάση της Ε.Ε., η Ελίζα Τριανταφύλλου βλέπει αυξημένο το ενδιαφέρον για τη δράση παράνομων λογισμικών στη χώρα μας, όπως το Pegasus και το Predator, σε αντίθεση με την «υποβάθμιση που επιχειρείται για το εσωτερικό ακροατήριο» στην Ελλάδα.

«Τη Δευτέρα, ο αντιπρόεδρος της επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος ανήκει στο ΑΚΕΛ, ζήτησε να γίνει εκτάκτως αποστολή της επιτροπής στην Ελλάδα για να ζητηθούν απαντήσεις από την ελληνική Κυβέρνηση. Μας έχει πει η εισηγήτρια της επιτροπής αυτής ότι η PEGA παίρνει πολύ σοβαρά τις υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την Ελλάδα».

«Σύμφωνα με την PEGA και την εισηγήτρια, οι χώρες όπου γίνεται κατάχρηση spyware είναι τέσσερις: Πολωνία, Ουγγαρία, Ισπανία και Ελλάδα. Ο κ. Οικονόμου μπορεί να το υποβαθμίζει για το εσωτερικό ακροατήριο, αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν πείθουν τα επιχειρήματα τύπου “κι αλλού γίνεται”», τονίζει η δημοσιογράφος, υπενθυμίζοντας παράλληλα πως επίκειται η ακρόαση του Θανάση Κουκάκη στην PEGA, ενώ αναμένονται να πραγματοποιηθούν σύντομα επιτόπιες έρευνες της επιτροπής στην Ελλάδα.

«Ξέρουμε σίγουρα ότι μετά τις καλοκαιρινές διακοπές θα έρθει κάποια αποστολή από την επιτροπή για επιτόπια έρευνα, συναντήσεις, ερωτήσεις κ.ο.κ. με κυβερνητικούς. Δεν έχει οριστεί ακόμη ημερομηνία, αλλά έχει κινηθεί η διαδικασία για να έρθει το συντομότερο δυνατόν. Ξέρουμε επίσης ότι στις 30 Αυγούστου είναι η ακρόαση του Θανάση Κουκάκη στην επιτροπή PEGA. Ο πρωθυπουργός δεν τον ανέφερε, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να ακούσει τι έχει να πει ο Θανάσης. Επιπλέον, ενδέχεται να κληθεί και ο Νίκος Ανδρουλάκης για ακρόαση, ως δυνάμει θύμα του Predator.

Τη σημασία της ευρωπαϊκής διάστασης του ζητήματος των παρακολουθήσεων εντοπίζει όμως και ο Θ. Χονδρόγιαννος. «Πρώτον, γιατί σε όλες αυτές τις υποθέσεις θα μπει στην εξίσωση το ΕΔΔΑ. Ο Κουκάκης έχει ήδη προσφύγει σε αυτό. Δεύτερον, τα ευρωπαϊκά όργανα μπορούν να ασκήσουν πίεση στην Ελλάδα μέσω των θεσμών της. Ήδη ακούγεται και γράφεται ότι θα μπλοκαριστεί η δόση του Ταμείου Ανάκαμψης, για θέματα Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα, τα οποία δεν αφορούν μόνο στις υποκλοπές αλλά και στα pushbacks. Άρα η ΕΕ μπορεί να ασκήσει μια μορφή πίεσης και βέβαια, μέσω των ειδικών θεσμών διαφάνειας και του know how που διαθέτει, η ΕΕ μπορεί να παίξει ρόλο και στον έλεγχο κινητών τηλεφώνων, και φυσικά να πιέσει πολιτικά την ελληνική Κυβέρνηση να δώσει απαντήσεις. Βλέπουμε Ευρωπαίους πολιτικούς να ζητούν ήδη απαντήσεις για το ποιος έχει το Predator στη χώρα μας».

»Το θέμα είναι πολύ υψηλά στην ατζέντα της ΕΕ, γιατί δυστυχώς, η στοχοποίηση δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Να θυμίσουμε την πρόσφατη παραίτηση της διοικήτριας των μυστικών υπηρεσιών της Ισπανίας, όπου στοχοποιήθηκε ο ίδιος ο Σάντσεθ. Πιστεύω πως η ΕΕ μπορεί να παίξει έναν καταλυτικό ρόλο σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, αν συνδεθούν κονδύλια με θέματα Κράτους Δικαίου, όπως η ελευθερία του Τύπου, οι επαναπροωθήσεις και βέβαια οι παρακολουθήσεις. Φυσικά μπορεί επίσης να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο η πίεση της κοινής γνώμης».

«Παρατηρώ ότι όταν κάναμε το θέμα με τον Θανάση Κουκάκη που ανακαλύψαμε ότι παρακολουθείτο από την ΕΥΠ κι έγινε ερώτηση στην Κομισιόν από τη Ματίνα Στεβή και τον Γιάννη Παλαιολόγο, υπήρχε τρομερή ανταπόκριση από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Θέλω να πω ότι η ελληνική κοινή γνώμη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη ως προς την αντίληψη ότι η ΕΕ είναι ένας θεματοφύλακας των δικαιωμάτων στη χώρα μας και θα ενδιαφερθεί» καταλήγει ο δημοσιογράφος.

 Η έρευνα συνεχίζεται…

To σίγουρο είναι πως η καταγγελία του Νίκου Ανδρουλάκη επίδρασε ως καταλύτης για να αναδειχθεί η υπόθεση των παράνομων υποκλοπών στην Ελλάδα σε κορυφαίο πολιτικό και δημοσιογραφικό θέμα, για το οποίο το Politico θα χρησιμοποιούσε μάλιστα τον όρο «Predatorgate», παραπέμποντας στο  σκάνδαλο του Watergate. Από την ημέρα που ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, τα αλλεπάλληλα σχετικά δημοσιεύματα και οι διαρροές διαμορφώνουν ένα δυναμικό σκηνικό της επικαιρότητας, το οποίο παράγει περιεχόμενο που μοιραία θα επηρεάσει τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Όμως, η μέχρι τώρα δημοσιογραφική κάλυψη του «Predatorgate» ήταν μια «μοναχική» υπόθεση, όπως παραδέχονται αμφότεροι, οι δημοσιογράφοι που πρωτοστάτησαν στη διερεύνηση και ανάδειξη του ζητήματος.

Σε κάθε περίπτωση, τόσο ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος, όσο και η Ελίζα Τριανταφύλλου, ξεκαθαρίζουν ότι θα συνεχίσουν ανεπηρέαστοι να κάνουν τη δουλειά τους, με την ελπίδα ότι από εδώ και πέρα το ερευνητικό «ταξίδι» θα είναι λιγότερο μοναχικό.

«Το γεγονός ότι, μετά από οκτώ μήνες, η δημοσιογραφική έρευνα οδήγησε σήμερα να ασχολείται μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας με το ζήτημα των παρακολουθήσεων, είναι για εμάς μια δικαίωση. Γιατί πολλές φορές στις έρευνες που κάνουμε υπάρχει μια δυστοκία να φτάσουν παντού», αναφέρει ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος.

«Επίσης, συνδυαστικά με το γεγονός ότι κάναμε με την Εφ.Συν. δυο μεγάλα πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ για τον Γ. Δημητριάδη και την ΕΥΠ και μετά παραιτήθηκαν και ο Π. Κοντολέων και ο Γ. Δημητριάδης, είναι κι αυτό μια μικρή δικαίωση στον βαθμό υπό τον οποίο, οι λανθασμένοι χειρισμοί που φέρεται ότι έκαναν οδήγησαν στην απομάκρυνσή τους. Από εκεί και πέρα, το διακύβευμα δεν είναι μια δημοσιογραφική αποκάλυψη του Reporters United, ή οποιουδήποτε άλλου μέσου, αλλά να μάθουμε, με οποιονδήποτε τρόπο – είτε το πει η δημοσιογραφική έρευνα, είτε η Κυβέρνηση, είτε το πει κάποιος άλλος –, ποιος χρησιμοποίησε το Predator στην Ελλάδα, ποιος στοχοποίησε τον Ανδρουλάκη και τον Κουκάκη, ποιοι άλλοι στοχοποιήθηκαν και γιατί έγινε αυτό».

«Το διακύβευμα είναι να μπει ένα τέλος στις παράνομες παρακολουθήσεις και να τεθούν όρια και κανόνες στο θέμα των παρακολουθήσεων που δεν θα οδηγούν σε καταχρήσεις σαν αυτές που είδαμε, γιατί τέτοιες είδαμε». 

Για τις αγωγές που κατέθεσε ο κ. Δημητριάδης, ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος σημειώνει: 

«Από εκεί και πέρα ο κ. Δημητριάδης έκανε αγωγή σε εμάς τους Reporters United, την Εφ.Συν. και στον Θανάση Κουκάκη. Σε εμάς και στην Εφ.Συν. γιατί δημοσιεύσαμε τις έρευνες και στον Κουκάκη γιατί την αναπαρήγαγε στο Twitter, ζητώντας 150.000 από το Reporters United, 250.000 από την Εφ.Συν., 150.000 από τον Κουκάκη. Εγώ με τον Νικόλα Λεοντόπουλο είμαστε και στα δύο, ΕφΣυν και Reporters United, οπότε από εμάς ζητάει 400.000». 

«Εμείς τη δημοσιογραφική μας έρευνα θα τη συνεχίσουμε κανονικά όσες αγωγές ή απειλές κι αν έρθουν. Είναι ζήτημα του καθενός να ερμηνεύσει και να κρίνει τις αγωγές και την παραίτηση του κ. Δημητριάδη, η οποία όπως είπε ο πρωθυπουργός έγινε για ένα θέμα που αφορά τις παρακολουθήσεις. Την έρευνα θα τη συνεχίσουμε γιατί το θέμα μας είναι να πέσει φως στην υπόθεση των υποκλοπών και να σταματήσουν οι καταχρήσεις στην υπόθεση των παρακολουθήσεων». 

«Για εμάς», συνεχίζει ο δημοσιογράφος του Reporters United, «είναι πολύ σημαντικό ότι δημοσιογραφικές οργανώσεις από την Ελλάδα όπως η ΕΣΗΕΑ αλλά και ενώσεις με κύρος από τον κόσμο, όπως οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσιογράφων, το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου, έβγαλαν ανακοινώσεις, χαρακτηρίζοντας πολλοί από αυτούς τις αγωγές SLAPPS, καταχρηστικές δηλαδή, με σκοπό τη φίμωση. Για εμάς είναι και αυτό μια δικαίωση, αλλά το σημαντικότερο είναι να αποκαλυφθεί η αλήθεια».

»Εγώ προσωπικά θα νιώσω μεγαλύτερη δικαίωση και θα χαρώ, αν μια άλλη δημοσιογραφική ομάδα αποκαλύψει τι συμβαίνει με το Predator στην Ελλάδα, γιατί είναι ένα θέμα που αφορά τους πάντες και ελπίζω να δω ΜΜΕ με πολύ μεγαλύτερους πόρους από εμάς να μπουν στην έρευνα, να την πιάσουν από την αρχή ή από εκεί που είμαστε εμείς και να προχωρήσουν σε αποκαλύψεις. Εμείς πάντως θα συνεχίσουμε να γράφουμε τα πράγματα με το όνομά μας. Ρωτήσαμε τον κ. Δημητριάδη πριν τις δημοσιεύσεις για τα πάντα, ενσωματώσαμε τις απόψεις του, σε μια περίπτωση κάναμε follow up για να καταλάβουμε την απάντησή του, αλλά δεν απάντησε και μας έστειλε το εξώδικο σε αυτό που τον ρωτήσαμε. Αλλά είναι δικό του θέμα πως αντιλαμβάνεται την επικοινωνία με τους δημοσιογράφους».

«Η τελική δικαίωση για δημοσιογράφους και πολίτες που τους απασχολεί η διαφάνεια και η δημοκρατία θα είναι να πέσει φως στην υπόθεση, να αποκαλυφθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες και να ακολουθήσουν αλλαγές, που θα αποτρέπουν καταχρήσεις στον σκληρό πυρήνα του δικαιώματος στο απόρρητο» δηλώνει καταληκτικά ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος.

«Στην Ελλάδα, τα SLAPPs γινόντουσαν πάντα. Πάντα είχαμε πρόβλημα, απλώς τώρα του έχουμε δώσει όνομα και έχουμε αποφασίσει ότι δεν πρέπει να γίνεται και το αναδεικνύουμε ως κακό, που είναι», σημειώνει η Ελίζα Τριανταφύλλου, αναφορικά με τις αγωγές Δημητριάδη. 

Για την πορεία της έρευνας και την (μη) κάλυψη της υπόθεσης από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, η δημοσιογράφος του Inside Story τονίζει την ανάγκη και τη σημασία της ενίσχυσης της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας:

«Από τον Ιανουάριο και μέχρι πριν λίγες ημέρες, η μοναξιά που νιώθαμε ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Ήταν ένα “μη-θέμα” για όλα τα καθιερωμένα media της Ελλάδας (τηλεοπτικά κανάλια, μεγάλες εφημερίδες κλπ.). Δεν υπήρχε, ενώ για εμάς ήταν ένα τεράστιο θέμα που είχε κινήσει ακόμη και δημοσιογραφικές οργανώσεις του εξωτερικού να στέλνουν επιστολές στην ελληνική Κυβέρνηση ζητώντας απαντήσεις. Ήταν ένα θέμα που επανερχόταν ξανά και ξανά στα briefings των πολιτικών συντακτών από τον Οικονόμου και μετά δε γραφόταν τίποτα. Ή οι μόνοι που αναπαρήγαγαν την είδηση ήταν αντιπολιτευόμενα μέσα. Από τα συμπολιτευόμενα μέσα, δεν υπήρχε κανείς ή μόνον ελάχιστοι που αναφέρονταν στα απολύτως απαραίτητα. Νιώθαμε μια πολύ μεγάλη μοναξιά, αναντίστοιχη της σημασίας που θεωρούσαμε ότι έχει το θέμα για το οποίο γράφουμε και της έκτασης και του ενδιαφέροντος που τελικά λαμβάνει από άλλα μέσα μεγαλύτερου βεληνεκούς».

«Το θέμα είναι ότι με την ερευνητική δημοσιογραφία υπάρχουν λίγα “μαγαζιά”», αναφέρει η Ελίζα Τριανταφύλλου, τονίζοντας πως χρειάζεται η στήριξη όλων:

«Προφανώς και είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται με την ερευνητική δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αλλά αυτό έχει να κάνει και με το γεγονός ότι είναι λίγα τα μέσα που επενδύουν σε αυτήν. Δεν είμαστε μόνο εμείς οι «φανταστικοί» προφανώς, υπάρχουν παντού συνάδελφοι που κάνουν καλή δουλειά και σε άλλα μέσα, που κανείς δε θα φανταζόταν ότι κάνουν… honest reporting».

«Τώρα είναι μια καλή στιγμή να καταλάβει το αναγνωστικό κοινό ότι χωρίς την ερευνητική δημοσιογραφία όλα αυτά πιθανότατα δεν θα είχαν γίνει. Προφανώς και ήταν επιταχυντής εξελίξεων και καταλύτης η υπόθεση Ανδρουλάκη. Όμως, όταν ο Ανδρουλάκης έμαθε από το Ευρωκοινοβούλιο ότι το κινητό του είχε στοχοποιηθεί με ένα κακόβουλο λογισμικό ονόματι Predator, αν δεν το είχε ξανακούσει ποτέ, αν δεν είχαμε γράψει εμείς για αυτό, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι θα το είχε κάνει θέμα, γιατί θα θεωρούσε κι αυτός, ενδεχομένως, ότι είναι άλλο ένα spyware που κάποιοι άγνωστοι κάπου το χρησιμοποιούν».

«Ο Ανδρουλάκης ήξερε ότι το Predator είναι ένα spyware που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί κατά Έλληνα δημοσιογράφου, ήξερε ότι υπάρχουν διασυνδέσεις που φθάνουν μέχρι το Μαξίμου, άρα κάπου εκεί ενδεχομένως κατάλαβε ότι “μάλλον πρέπει να κάνω κάτι για αυτό που μου είπε το τεχνικό τμήμα του Ευρωκοινοβουλίου”».

«Γι’ αυτό, λοιπόν, καλό είναι να καταλάβει ο κόσμος πως το γεγονός ότι το θέμα αυτό μονοπωλεί τώρα τις ειδήσεις, οφείλεται και στην επιμονή του Inside Story και στην επιμονή του Reporters United να ψάξουμε την υπόθεση όσο καλύτερα μπορούμε, με τα περιορισμένα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας. Αυτός είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε τη στήριξη των αναγνωστών μας, αυτό είναι που μας δίνει την ανεξαρτησία».

Πηγή:  popaganda.gr/interview/