Δευτέρα, 01 Αυγούστου 2022 19:16
Σκόρπιες σκέψεις για βιβλία και δημόσιες βιβλιοθήκες πρόχειρα στο χαρτί λόγω έλλειψης χρόνου, του Αριστοτέλη Σαϊνη, από το fb
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης-
μέγεθος γραμματοσειράς
μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς
αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Εκτύπωση
- Comments (1)
Με αφορμή μια φωτογραφία που πέρασε πρόσφατα από το τάιμ λάιν μου: στον καθαρό πάγκο μιας δανειστικής βιβλιοθήκης μικρής επαρχιακής πόλης δέκα μεγάλες ντάνες βιβλία, η ετήσια δωρεά μιας κυρίας, η οποία χαρίζει κάθε χρόνο τα διαβασμένα βιβλία της. Στην αρχή χάρηκα με την είδηση και από περιέργεια ή και επαγγελματική διαστροφή μεγέθυνα τη φωτογραφία και προσπάθησα να διαβάσω τους τίτλους. Από τα 140 περίπου βιβλία της φετινής σοδειάς (προφανώς πρόκειται για δεινή αναγνώστρια) τα 135 ήταν αυτό που λέμε όχι ακριβώς ή μόνο ευπώλητα βιβλία, αλλά κυρίως βιβλία παρα-αστυνομικής ή παρα-αισθηματικής λογοτεχνίας. Δεν μιλώ με καμία διάθεση σνομπισμού για τα είδη αυτά και πολύ περισσότερο για τις αναγνωστικές ανάγκες των ανθρώπων που τα διαβάζουν. Απλώς αναρωτιέμαι αν τα βιβλία αυτά θα έπρεπε να φτάνουν στα ράφια μιας βιβλιοθήκης; Και αν φτάνουν τελικά, στο πλαίσιο ίσως ενός αναγνωστικού πλουραλισμού που τον δέχομαι, θα ήθελα να ήξερα το βάθος κατάλογου αυτής της βιβλιοθήκης και τι είδους βιβλία αγοράζει, αν έχει αυτή τη δυνατότητα, για να εμπλουτίσει τη συλλογή της; Υπάρχει ένα αντίβαρο λογοτεχνικότητας, ό,τι και να σημαίνει αυτό, και πάνω κάτω όλοι ξέρουμε ότι κάτι σημαίνει.
Την ίδια σκέψη κάνω κάθε φορά που επισκέπτομαι μια σχολική βιβλιοθήκη… τρανταχτές, αδιανόητες ελλείψεις και απίθανες συμπεριλήψεις! Η μαγιά συνήθως είναι βιβλία που κάποιοι ξεφορτώθηκαν από τα σπίτια τους…
Έχω το ίδιο άγχος όταν θέλω να ξεφορτωθώ λόγω χώρου βιβλία… αν θέλεις να τα ξεφορτωθείς ίσως δεν είναι κατάλληλα για μια βιβλιοθήκη. Οι δημόσιες δανειστικές βιβλιοθήκες έχουν ανάγκη από τα βιβλία που έχουμε και εμείς ακόμα στις βιβλιοθήκες μας…
Θυμάμαι, τώρα, μια έρευνα πριν χρόνια για τις αγορές από τις δημόσιες δανειστικές βιβλιοθήκες και τις προτιμήσεις του κοινού. Δημοσιεύτηκε στον "Αναγνώστη". Δεν διέφεραν από αυτό που φανταζόμαστε όλοι.
Μια άλλη χρήσιμη έρευνα θα μπορούσε να κάνει το υπουργείο Πολιτισμού… λέμε τώρα. Για παράδειγμα (υπάρχουν αναλυτικές καταστάσεις από τα βιβλιοπωλεία) θα μπορούσε να μας πει τι είδους βιβλία και ποιοι τίτλοι αγοράστηκαν πέρυσι από τους δικαιούχους των προγραμμάτων δωρεάν διάθεσης βιβλίων του ΟΠΕΚΑ (συνεχίζεται και φέτος) και του ΟΑΕΔ (σταμάτησε;)… αυτό που ξέρω σίγουρα, είναι ότι το πρόγραμμα δωρεάν διάθεσης στους νέους δεν κάλυψε ποτέ το πλαφόν του.. οι νέοι άνεργοι μέχρι 20 ετών δεν πάτησαν καν (μπορεί και να μην το έμαθαν) για να χρησιμοποιήσουν το κουπόνι των 20 ευρώ…
Λεπτομέρειες; Μπορεί. Αλλά ίσως χρήσιμες όταν συζητάμε γιατί δεν μας διαβάζουν έξω… ας δούμε και ποιοι μας διαβάζουν μέσα… Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι είμαστε εμείς; και ποιοι ανάμεσά μας;
Κατηγορία
Και διάφορα άλλα
Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης
- Ο Νίκος Μπελαβίλας αναλύει λέξη προς λέξη τη δήλωση Βουράκη στην ΕΡΤ για την κατάρρευση τμήματος της σκηνής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά
- Πώς τα λευκά χαρτιά έγιναν σύμβολο ανυπακοής στις μαζικές διαδηλώσεις στην Κίνα
- Η υπεύθυνη προγραμμάτων για την κλιματική αλλαγή της ελληνικής Greenpeace σχολιάζει τις δεσμεύσεις και τις αποφάσεις που πάρθηκαν πριν λίγες μέρες στην Διάσκεψη για το Κλίμα στην Αίγυπτο
- Μία και μοναδική λύση για το «Σινέ Φαντάζιο»: να περάσει στον Δήμο Πειραιά, να αποκατασταθεί και να λειτουργήσει ως χώρος πολιτισμού
- "φο μπιζού", η 8η μικρού μήκους ταινία της κινηματογραφικής ομάδας του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου είναι ένα άλμα
Σχόλια
Ποια η διαφορά "αισθηματικής" λογοτεχνίας από την "παρα-αισθηματική";
Τι θα πει "ευπώλητα" αν όχι "φτηνά";
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.