Τα δύο αυτά μικρά ποιήματα
του Τίτου Πατρίκιου ( Αθήνα, 1928),
μου χτύπησαν την πόρτα πριν το χάραμα μονάχος και τους άνοιξα.
Είχα ένα προαίσθημα ότι θα με ανέβαζαν και θα με καταλάγιαζαν.
Κι ευτυχώς για μένα έτσι έγινε.
Ο πίνακας είναι του Γιάννη Ψυχοπαίδη ( Αθήνα, 1945)
ΤΟ ΦΤΑΙΞΙΜΟ
Μια βέβαιη λύση η σάρκα
ένας εκβιασμός συγχώρεσης
για το φταίξιμο που δεν σώνεται
το φταίξιμο που θα ξανάρθει
Κάτω από τα σκοτεινά αγκαλιάσματα
η άβυσσος των καθημερινών πραγμάτων.
Από τη συλλογή "Λυσιμελής πόθος", 2014
Η σάρκα μου , απαγγέλει ο ποιητής. Από τη συλλογή Αντιδικίες, 1981