Ο Μάργαρης πέθανε από καρκίνο χθες Τρίτη, 27/8/13, σε ηλικία 70 ετών. Μάθαμε αρκετά σημαντικά πράγματα από τον Μάργαρη για τη σχέση μας με τη φύση και το περιβάλλον γενικότερα. Με κείμενα, άρθρα και ομιλίες, με περιοδικά και εκπομπές, με ντοκιμαντέρ και με σοβαρή έρευνα από την πανεπιστημιακή του θέση, για χρόνια προσπαθούσε να πείσει συζητώντας με το πολυπληθές ακροατήριό του, για την ανάγκη μιας φιλικής στάσης απέναντι στο περιβάλλον, τόσο για το καλό του ανθρώπου και της κοινωνίας, όσο και της φύσης.
Μάργαρης στην οικολογική πιάτσα σήμαινε, ομιλίες νηφάλιες και απολαυστικές κι επεξεργασμένα επιχειρήματα, ως αποτέλεσμα μιας εντατικής δουλειάς εις βάθος. Έτσι κατάφερε ο άνθρωπος αυτός να γίνει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες του οικολογικού χώρου και όχι μόνο. Με το ίδιο πάθος που αγωνίστηκε για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αγωνίστηκε και για την προστασία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ήταν ένας επικοινωνιακός τύπος, πολύ καλός και στον προφορικό λόγο, εργατικός, ήρεμος, συνεπής και άνθρωπος, που απ’ότι λένε οι συνεργάτες του, τους ενέπνεε ακόμα και όταν διαφωνούσαν μεταξύ τους έντονα.
Δίδαξε σε διάφορα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Στα 35 χρόνια, αυτός ο Βολιώτης, εξελέγη καθηγητής Α’ και διευθυντής του Τομέα Οικολογίας στο ΑΠ Θεσσαλονίκης. Όμως η πιο μεγάλη ακαδημαϊκή επιτυχία του ήταν όταν κατάφερε να δημιουργήσει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου Τμήμα Περιβάλλοντος, του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια Πρόεδρος. 
Εκεί μύησε γενιές φοιτητών στην Οικολογία και πιο ειδικά στη μελέτη της Μεσογειακής Οικολογίας Φυτών, της οποίας υπήρξε ο πρωτοπόρος δημιουργός της. Για 14 χρόνια κατείχε τη θέση του γενικού διευθυντή στο περιοδικό "National Geographic/ελληνική έκδοση". Έχει τιμηθεί με το βραβείο Global 500 των Ηνωμένων Εθνών. Το 2001 κυκλοφόρησε ένα από τα πιο διαβασμένα βιβλία του το «Οικολογία και Περιβάλλον στην Ελλάδα του 2000». Πιστεύω πως και να θέλω να τον ξεχάσω δεν θα μπορέσω, γιατί κάποιες αξιόλογες αντιλήψεις έγιναν δικές μου εξ αιτίας του.
Πατώντας εδώ θα σας εμφανιστεί μία ενδιαφέρουσα συνέντευξή του, όπου δεν είναι απίθανο να σας βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε σε ποιο οικολογικό θεό πιστεύετε. Την παρεχώρησε στον M.Hulot και δημοσιεύτηκε το 2009 στη lifo.
