Σάββατο, 09 Απριλίου 2022 05:52

Ακάθιστος ύμνος, πλησιάζει η Λαμπρή. Tου Χρήστου Μποκόρου, στο fb

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
fb59"Οὕτω γὰρ ἔχει τῇ ἀληθείᾳ, οὗ ἄν τις ἑαυτὸν τάξῃ ἡγησάμενος βέλτιστον εἶναι ἢ ὑπ᾽ ἄρχοντος ταχθῇ, ἐνταῦθα δεῖ μένοντα κινδυνεύειν, μηδὲν ὑπολογιζόμενον μήτε θάνατον μήτε ἄλλο μηδὲν πρὸ τοῦ αἰσχροῦ.
...τὸ γάρ τοι θάνατον δεδιέναι, οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα... καίτοι πῶς οὐκ ἀμαθία ἐστὶν αὕτη ἡ ἐπονείδιστος, ἡ τοῦ οἴεσθαι εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν;"
[ Έτσι είναι στ’αλήθεια, αν κάποιος τάξει τον εαυτό του ή ταχθεί από άρχοντα να υπηρετεί κάτι που θεωρεί σπουδαίο, εκεί οφείλει να μείνει, διακινδυνεύοντας, δίχως να υπολογίζει ούτε θάνατο ούτε άλλο τίποτε προ του αισχρού.
…γιατί το να φοβάσαι τον θάνατο δεν είναι άλλο παρά να πιστεύεις ότι είσαι σοφός δίχως πράγματι να ‘σαι… κι υπάρχει άραγε χειρότερη αμάθεια απ’ το να νομίζεις ότι ξέρεις αυτά που αγνοείς; ]
 Ξαναδιάβαζα χθες την Απολογία του Σωκράτη. Τι σπουδαίο παρελθόν, τι σοφία επ' αγαθώ πραγματωμένη! Θηρίο όμως λυσσασμένο η βαρβαρότητα, απέθαντη μας κατατρέχει ακόμη, ο αρχέκακος όφις οργιάζει μισαλλόδοξος μέσα μας κι άμυαλοι εμείς, μικροί και ολίγοι, αλληλοδαρμένοι κι αμετανόητοι, δίχως μέλλον κοινό σπαραζόμαστε άδοξα, τυφλωμένοι και ανάξιοι πανηγυρίζουμε με άκοπα λόγια εφευρίσκοντας προσχήματα για ν’ αποφύγουμε τ' αλωνάκι, κόλπα φτηνά και τεχνάσματα πρόστυχα στων γκεμνών μπροστά τα χαλάσματα με τα άταφα πτώματα των σκοτωμένων. Οι ιδεολογίες μας μάραναν!
Αλλά τι ωραίος καιρός! Ήρεμη νύχτα ανοιξιάτικη απόψε, ευωδιάζουν νερατζιές ανθισμένες απ' έξω, Ακάθιστος ύμνος, πλησιάζει Λαμπρή. Ανάστα ψυχή! Τι καθεύδεις;
Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 09 Απριλίου 2022 11:12
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση