Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2022 10:02

Με τα χρόνια έφτασα στο σημείο λέγοντας Πατρίδα να εννοώ όλους εκείνους τους ανθρώπους, ζωντανούς και νεκρούς..

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

spitiπου έστω και μια φορά στη ζωή τους μπόρεσαν να χαρίσουν κάτι σε έναν άλλο συνάνθρωπό τους που βρισκόταν σε πιο αδύναμη θέση από αυτούς ή με λίγα λόγια, να τον βοηθήσουν. Κάτι με τις πράξεις τους, με τα άυλα και υλικά έργα τους ακόμα και με μια καλή κουβέντα ενθάρρυνσης, με ένα πανσέληνο χαμόγελο βρε πατριώτη.

Σήμερα που και καλά κοιμήθηκα και μετά τις προηγούμενες κρύες και συννεφιασμένες μέρες, ξημέρωσε η 25η Μαρτίου ντυμένη στα ηλιόλουστα γιορτινά της, ένιωσα το ποτήρι της πατρίδας μισογεμάτο. Μέσα μου αυτό σημαίνει πως έστω και στιγμιαία πιστεύω ότι όλοι εν δυνάμει μπορούμε σε κάποια φάση της ζωής μας να έλθουμε πηγαία στη θέση του άλλου που βρίσκεται σε δύσκολη θέση και να κάνουμε κάτι γι'αυτόν δίχως υπολογισμούς και δεύτερες σκέψεις και προσταγές παντός τύπου, μόνο γι'αυτόν κι όχι από σπόντα και για μας.

 Κι αυτό το Τσάμικο, από το μακρινό '83, με το που ξύπνησα ένιωσα ότι θέλω να το τραγουδήσω μαζί με φίλους, γνωστούς κι αγνώστους, έξω στη φύση, δίπλα σε θάλασσα και σε βουνό. Είναι ένα από αυτά τα τραγούδια που πιστεύω ότι εκφράζουν το πνεύμα της εθνικής μας επετείου, ναι με ένα λοξό τρόπο που όμως κινητοποιεί μέσα μου κάποια από τα ας πούμε καλά πατριωτικά μου στοιχειά, αυτά που, με λύπη το λέω, νιώθω ότι χρήζουν προστασίας μιας και είναι είδος υπό εξαφάνιση τώρα που σαρώνουν κάποια άλλα άλλων με μεγάλη ανταλλακτική αξία και την βαρβαρότητα πρώτο τραπέζι πίστα.

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2022 16:05
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση