Τα προσδοκώμενα αποτελέσματα είναι πιο εύκολο να προκύψουν στις ποσοτικές έρευνες παρά στις ποιοτικές και πιο εύκολο να γίνουν όταν όσοι δέχονται να συμμετάσχουν απαντούν στις ερωτήσεις από το τηλέφωνο ή on line και πιο δύσκολο όταν προκύπτουν οι απαντήσεις δια ζώσης με προφορικές ή γραπτές συνεντεύξεις.

Είναι εντυπωσιακό πάντως πως τα αποτελέσματα ενός πολιτικού γκάλοπ σπανίως δεν κουμπώνουν με την πολιτική στάση του εντολέα και τις επιδιώξεις του. Βγάζει μάτι το πόσο πολύ θέλουμε ως έθνος να είμαστε μακράν από το απόφθεγμα του Σολωμού «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Ποια λοιπόν εμπιστοσύνη είναι δυνατόν να έχουμε προς σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις σε μία χώρα που η πλειονότητα παρουσιάζει μία έμφυτη αλλεργία προς την αλήθεια και κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να πλασσάρουμε μία εικόνα της πραγματικότητας που μας συμφέρει; Γι'αυτό δίχως αιδώ και δίχως ντροπή την πλαστογραφούμε και μέσω των δημοσκοπήσεων. Κι αυτό γίνεται διότι όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί έχουμε αντιληφθεί ότι προπάντων οι πολιτικές δημοσκοπήσεις έχουν ως στόχο να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας στη δημόσια ζωή κομμένης και ραμμένης στις επιδιώξεις του κάθε εντολέα. 

Το κρίσιμο ερώτημα είναι πως οι πολίτες που δε θα χάβουν σαν μύγες τις προπαγανδιστικές δημοσκοπήσεις θα τείνουν να γίνουν η πλειονότητα ωθώντας έτσι και τους δημοσκόπους να κάνουν καλά και τίμια τη δουλειά τους. Αυτό βεβαίως εξαρτάται και από το αν θα πάψουν να αποτελούν την μειονότητα εκείνοι οι εντολείς που θέλουν να μαθαίνουν την αλήθεια για τα θέματα που τους ενδιαφέρουν.

Να κάτι που είναι πολύ δύσκολο να προκύψει στη χώρα μας με ένα σύστημα σαν το δικό μας όπου η κυρίαρχη τάση εξακολουθεί να είναι αυτή που οι εκφραστές της κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε κράτος και πολίτες να μην συνεργάζονται για το κοινό καλό. Που φαίνεται και στην καθημερινή μας ζωή όπου δίνει τα ρέστα του εκείνο το πνεύμα της ασυνεννοησίας ακόμα και στα στοιχειώδη. Ένα πνεύμα που τρέφεται όταν προκρίνουμε ως κόσμο μας έναν κόσμο απλοϊκό, όπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι επιλέγουμε να μην υπάρχει παρά μόνο το απόλυτο κενό. Όμως ας έχουμε υπόψη μας πως και εδώ και αλλού έχουν συνυπάρξει το καλό και το κακό ως συγκοινωνούντα δοχεία με αποτελέσμα κάποιες υπέροχες συνθέσεις.  

Ακολουθεί μία έρευνα που διεξάγεται κάθε μήνα για την "Εφημερίδα των Συντακτών" από την Prorata.  Η έρευνα αυτή είναι ποσοτική με OnLine συμπλήρωση δομημένου ερωτηματολογίου (CAWI). ΔΕΙΓΜΑ: 1.000 άτομα άνω των 17 ετών με πρόσβαση στο διαδίκτυο, στο σύνολο της επικράτειας, στο χρονικό διάστημα 11-14 Μαρτίου 2022. Σταθμισμένα αποτελέσματα με την από κοινού κατανομή φύλου και ηλικίας βάσει της απογραφής της ΕΛΣΤΑΤ (2011) Μέγιστο τυπικό σφάλμα: +/- 3,1%.

Πατώντας  efsyn.gr/politiki  θα εμφανιστεί αυτή η έρευνα, που σε σχέση με τις υπόλοιπες των άλλων εφημερίδων και καναλιών είναι εμφανής μία μικρή διαφορά. Όπως ας πούμε στη διαφορά της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται στις 7 ποσοστιαίες μονάδες και όχι στις 10 περίπου που εμφανίζουν οι υπόλοιπες έρευνες. Με δεδομένο όμως ότι αυτή η δημοσκόπηση παρουσιάζει μέγιστο στατιστικό σφάλμα +/- 3, 1% η διαφορά στην πρόθεση ψήφου ανάμεσα στη Ν.Δ και στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυμανθεί από 1% έως 13%. 

Αναμενόμενο πάντως είναι ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που προέκυψε από αυτήν την έρευνα είναι οι τσουχτερές τιμές από τις ανατιμήσεις και ότι οι συμπολίτες μας που συμμετείχαν δήλωσαν ότι τα δυο κυρίαρχα συναισθήματά τους αυτήν την εποχή είναι η απογοήτευση και ο θυμός.

Αυτό όμως που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι δύο στοιχεία που ενδεχομένως να αποτελέσουν σύντομα πυροδότες αλλαγών του πολιτικού σκηνικού, αξίζοντας υπό αυτή την έννοια την προσοχή μας. Πρώτον, η σημαντική αύξηση της ικανοποίησης από το αντιπολιτευτικό έργο της Ελληνικής Λύσης από το 8% στο 12% και η καταγραφή μιας υποβόσκουσας διάθεσης για στήριξη ακροδεξιών σχηματισμών που ακόμα δεν αποτυπώνεται με τη σαφήνεια της κομματικής προτίμησης και δεύτερον ο αυξανόμενος όγκος της γκρίζας ζώνης ( άκυρο-λευκό-δεν θα ψηφισω- δεν έχω αποφασίσει) που ξεπερνάει μετά από καιρό το 15%. Μια γκρίζα περιοχή ψηφοφόρων εντός της οποίας η ικανοποίηση από το κυβερνητικό έργο φτάνει μόλις το 18%.