Παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι μόνο αισθητικής τάξης αλλά και πνευματικής, η διαφορά των δύο εκδοχών του μπαλέτου   ο "Χορός των αγρίων" από την όπερα του Ζαν Φιλίπ Ραμό «Οι ευγενείς Ινδοί», όπως φαίνεται σ'αυτά τα δυο βίντεο. Μια διαφορά που μας σερβίρει και την άποψη ότι και στα παλιά μπορούμε να δώσουμε μια νέα κι επίκαιρη λάμψη. Πράμα που σημαίνει ότι μπορούμε να εξελίσσουμε τα πράματα και τη ζωή, ακόμα και με το να δίνουμε νέα σημασία σε ότι υπάρχει. 

Στο πρώτο βίντεο του "Χορού των Αγρίων", έχουμε μία ευφάνταστη και καλόγουστη εκτέλεση κοντά στα κλασσικά πρότυπα 

Les Indes Galantes - danse des 'sauvages'   

Στο δεύτερο, σε σκηνοθεσία του Clément Cogitore, με το street dance να εισβάλλει στο άβατο της όπερας και να εκδημοκρατίζει την έννοια του χορού, συνδέοντας τα βήματα μιας κλασικής χορογραφίας με το ύφος του krump street dance.