Για πιο λόγο δεν με αγνόησε, δεν με είπε μαλάκα ή δεν γούρλωσε τα μάτια του, αλλά μου απάντησε δίχως δισταγμό, η Αμερική, δεν ξέρω. Ότι κι αν πω θα σας γελάσω.

Το γνωρίζατε, τον ρώτησα; Όχι, το υπέθεσα.

Ωραία, μήπως ξέρετε και που υπάρχουν περισσότεροι πλούσιοι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στις ΗΠΑ, τον ξαναρώτησα,

Μα φυσικά, στις ΗΠΑ.

Μήπως προτιμάτε να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου φίλου;

Τι, στην Ε.Ε; Δεν το πιστεύω.

Ούτε εγώ, του απάντησα.

Και τι σημασία έχει;

Δεν ξέρω, καλέ μου κύριε, γεια σας.

Μια άλλη μέρα, απόγευμα ήταν, καθόμουνα σ’ένα παγκάκι στην Κοραή. Αποφάσισα να σταματήσω να κοιτάζω τους βιαστικούς, γιατί μου δημιουργούσαν άγχος. Και επικεντρώθηκα, όχι όπως περιμένατε στις περαστικές που οι μισές φορούσανε κοντό παντελονάκι, αλλά στα μικρά παιδιά που έπαιζαν. Κάποια στιγμή μια μπάλα ήρθε προς το μέρος μου κι ένα πιτσιρίκι, λιγνό και χιονάτο, ήρθε τρέχοντας να τη μαζέψει. Μόλις όμως με είδε από κοντά, μυστήριο πράγμα, κοκάλωσε με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε. Παππούλη, εσάς ποια είναι η γνώμη σας; Για ποιο θέμα; Καλέ, να γίνει ή να μη γίνει και γρήγορα μάλιστα, δημοσιονομική προσαρμογή για την προστασία των μεσαίων και των χαμηλών εισοδημάτων; Πριν απαντήσετε να λάβετε υπόψη σας και μένα. Η μαμά μου μού λέει πως αν δεν γίνει, δεν θα υπάρχει εδώ δουλειά για μένα μετά από 15 χρόνια. Βεβαίως αγόρι μου, να γίνει, του απάντησα, διότι αν δεν υπάρξει δικαιότερη ανακατανομή του εισοδήματος, την έχουμε βάψει, όχι μόνο εσύ, αλλά όλοι. Ευχαριστώ κύριε, καλά τα λέτε. Και πήρε την μπάλα κι όλο χαρά έφυγε τρέχοντας.

Ένα πρωινό που ήμουνα στα Βοτσαλάκια και κολυμπούσα με πλησίασε μια ξανθιά με γαλανά μάτια, γεμάτη και γλυκιά. Να σου πω καλέ κύριος, πόσοι Βρωπαίοι έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από το 1 εκ. βρώ, ξέρει; Και τι σας νοιάζει εσάς, της απάντησα κι εγώ, με μια φυσικότητα λες και με είχε ρωτήσει τι ώρα είναι. Με τη φίλη μου έχουμε άλλη γνώμη. Αυτή λέει πως ιμείς στη Ρωσία έχουμε πιο πολλούς πλούσιους από την Ευρώπη. Όχι της απαντώ. Η φίλη σου έχει άδικο, στην Ε.Ε οι εκατομμυριούχοι είναι το 2,5% του πληθυσμού της, ενώ στη Ρωσία είναι το 2,1%. Σπασίμπα κύριος, γκεια σας και η ξανθιά σιγά σιγά με απλωτές απομακρύνθηκε ευχαριστημένη που αυτή ήταν η σωστή. Δεν θυμάμαι, μου φαίνεται ότι αναρωτήθηκε μεγαλόφωνα, μα τι τα κάνουν όλα αυτά τα λεφτά;

Πες ότι φορολογούμε αυτούς τους πλούσιους της Ε.Ε με πρόσθετο φόρο 1%, πόσα θα μαζέψουμε, αναρωτήθηκα από μέσα μου ένα βράδυ που βαριόμουνα. Η αλήθεια είναι πως τρόμαξα μόλις άκουσα μια βροντώδη φωνή από το πουθενά να μου απαντάει, 340 δις. ηλίθιε. Μπράβο, είπα, είστε ξεφτέρι στα Μαθηματικά. Και αν επιπλέον φορολογήσουμε, εμείς οι Ευρωπαίοι, όσους έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 5 εκ. ευρώ, με 2%, πόσα θα μαζέψουμε, ρώτησα, αυτή τη φορά δυνατά. Απάντηση καμία. Πάνε οι φωνές, πάνε και οι απαντήσεις. Αλλά μετά από λίγο έγινε το εξής κουφό. Ένα νούμερο άρχισε να τρεμοπαίζει αναβοσβήνοντας στο μυαλό μου. 261δις, ευρώ, πανηλίθιε, 261δις, ευρώ, βρε άσχετε.  Α, σας ευχαριστώ πολύ καλή μου φωνή. Και σύνολο είπα εγώ, 601δις. ευρώ το χρόνο. Καλά είναι για αρχή, έτσι δεν είναι;

Ήταν ένα ζεστό σαββατόβραδο και οδηγούσα στην παραλιακή. Κάποια στιγμή βλέπω μια ομάδα αστυνομικών να μου κάνουν σήμα να σταματήσω δίπλα τους. Σταματάω κι εγώ, τι να κάνω, δεν μ'έτρωγε ο κώλος μου καλοκαιριάτικα για φασαρίες. Με πλησιάζει μια τύπισσα με στολή, μετενσάρκωση της πριγκίπισσας Νταϊάνας. Παρακαλώ, τα χαρτιά σας κύριε. Της τα δίνω, τα κοιτάει, με κοιτάει με βλέμμα ερευνητικό αλλά καλοσυνάτο, χαμογελάει στη συνοδηγό μου, ρίχνει μια ματιά σε όλο το αμάξι και μου τα επιστρέφει. Όλα καλά, μου λέει, τέλεια. Μπορείτε να μας ανοίξετε και το πορτ μπαγκάζ; Της το ανοίγω, πάει ψάχνει με ένα φακό, και γυρίζοντας μου λέει. Πάντως να γνωρίζετε αγαπητέ μου, πως για να πιάσει αυτό το μέτρο με την επιπρόσθετη φορολογία του μεγάλου πλούτου, θα πρέπει οι πολιτικοί να είναι αποφασισμένοι και να μην εξαγοραστούν από τους πλούσιους. Να τους πείσουν ότι αυτό το μέτρο μακροπρόθεσμα είναι και για το δικό τους συμφέρον. Επίσης πρέπει γρήγορα να γίνει μία σαφής κι ακριβής καταγραφή των στοιχείων των πραγματικά πλουσίων πολιτών και το πιο σημαντικό, μια ειλικρινής συνεργασία όλων των κρατών της Ε.Ε για την παροχή εκείνων των στοιχείων που θα εξασφαλίζουν ότι το υψηλό εισόδημα θα φορολογείται όπου κι αν εμφανίζεται ότι «παράγεται». Και τέλος θα πρέπει να λειτουργήσει ένας αποτελεσματικός μηχανισμός είεπραξης αυτών των φόρων.Καλό σας βράδυ κύριε μού είπε η πριγκίπισσα και να προσέχετε. Κόκαλο εγώ.

Ρε συ, με ρωτάει ένας τύπος που καθόμασταν δίπλα δίπλα στο σινεμά. Ένας τύπος που έμοιαζε πολύ με τον Κωνσταντίνο Τζούμα, άσε που μπορεί να ήταν κι αυτός. Ρε συ λοιπόν, άλλα σενάρια έχουν σκεφτεί οι παράγοντες για να αυξήσουν τα έσοδά τους τα κράτη μέλη της Ε.Ε; Τι να σου πω; Έχω ακούσει πως θα μπορούσαν να φορολογήσουν τις συναλλαγές στα χρηματιστήρια κι όπου αλλού κινείται το πολύ χρήμα. Συζητάνε σοβαρά για ένα επιπλέον φόρο 10% στα επιχειρηματικά κέρδη. Ακούγεται επίσης για ένα συμπληρωματικό φόρο 20% για όσους έχουν εισοδήματα πάνω από 100 χιλ.ευρώ. Αλλά όλα αυτά δεν αποφέρουν το ποσόν των 601δις. που είπαμε πριν. Κι εσένα τι σε νοιάζει ρε ψηλέ; Α, έτσι ρωτάω για να περάσει η ώρα του διαλλείματος, και μου σκάει ένα γλυκό χαμόγελο με μια πινελιά ειρωνείας. Ε, μ’εριξε ο μπαγάσας. Το έργο καλό ψηλέ; Ε, τώρα τι συζητάμε, ο Μπονιουέλ δεν είναι κασμιρολινάτσα, ούτε μας βγάζει την ψυχή για να μας πει με ζωγραφιές τα αυτονόητα. Είναι φυσιογνωμία ο άνθρωπος, ζούσε με πάθος τη ζωή του και έτσι του έβγαιναν έργα σαν την Ωραία της ημέρας ή την Τριστάνα, ή τη Βιριδιάνα.

Και γιατί, αφού θέλουν πάση θυσία να μειώσουν τα δημόσιο χρέος, τότε γιατί να μην κάνουν ότι έκαναν μέχρι τώρα. Γιατί να μην αυξήσουν κι άλλο τη φορολογία σε όλους, γιατί να μην αυξήσουν κι άλλο τον ΦΠΑ; Ποιος με ρώτησε; Ο περιπτεράς, από τον οποίο αγοράζω την εφημερίδα μου. Εσύ, του λέω με ποιον είσαι τώρα , με μας ή μ’αυτούς; Ρε συ το λέω, γιατί μετά η συνέχεια θα είναι πολύ σκληρή γι’αυτούς τους μεγάλους. Θα ψάχνουν να βρουν άλλον λαό, άκουμε που σου λέω, και στις μέρες μας δεν είναι εύκολο αυτό. Καλά, πάσο, μου δίνεις και μία σόδα.

Αγαπητοί φίλοι, είναι φανερό σε όλους μας κι ας μην γνωρίζουμε πολλά, πως το ορθότερο είναι η επιβολή φόρου στο μεγάλο πλούτο. Εξ άλλου όπως διαδίδουν και οι ειδικοί αυτός ο τρόπος ήταν και παραμένει η καλύτερη επιλογή για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα, χωρίς να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στις οικονομικές δραστηριότητες. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Έλα όμως που η πρόταση της φορολόγησης των πλουσίων της Ε.Ε είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης που έκανε η αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με θέμα τη λειτουργία των φορολογικών συστημάτων σε περιόδους έντονης δημοσιονομικής προσαρμογής. Η φορολογία αυτή, τονίζει η μελέτη, θα είναι σαφώς αποδοτική στην Ευρώπη και απομένει στα κοινωνικά κινήματα να πιέσουν τα κόμματα και τις πολιτικές ελίτ για να εφαρμόσουν την πρόταση αυτή. Μη νομίζετε πως κάνουμε πλάκα, σοβαρά μιλάμε. Είναι πρόταση με βούλα και υπογραφές της επιτροπής αυτής. Εντάξει, με τα λεφτά αυτά δεν θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας, αλλά θα είναι μια καλή ανάσα. Οι δικοί μας να δούμε τι θα κάνουνε, που το μόνο που ξέρουν είναι να παίζουν τα καλά και υπάκουα παιδιά στους Γερμανούς και Σια. Σα δεν ντρέπονται λιγάκι.   

Ο πίνακας στην αρχή του άρθρου είναι του Άγγλου Ρίτσαρντ Χάμιλτον.