Τον Κωνσταντινουπολίτη Στέλιο Ελληνιάδη τον γνώρισα ως εκδότη του περιοδικού ΝΤΕΦΙ. Πρόκειται για ένα περιοδικό που κυκλοφόρησε το 1982 και είχε στον πυρήνα του το ελληνικό τραγούδι. Θυμάμαι ότι πάντα με χαρά αγόραζα όλα τα τεύχη του που κυκλοφόρησαν τα επόμενα χρόνια, χρόνια που το ελληνικό τραγούδι σε όλα τα είδη κτυπούσε νέες κορυφές. Και φανερή πηγή αυτής της χαράς ήταν τα περισσότερα άρθρα των συνεργατών του. Με ένα πολύ ωραίο τρόπο και με δυνατά επιχειρήματα εκδήλωναν την τρέλα τους για το τραγούδι μας και αναδείκνυαν πλευρές του που ακόμα κι αν τις είχα αισθανθεί και είχαν περάσει από το μυαλό μου δεν τις είχα συνειδητοποιήσει. Τα τελευταία χρόνια κάθε Σαββατοκύριακο παρουσιάζει την εκπομπή "Ένα ντέφι που πάει παντού" στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5.
Το Σαββατοκύριακο αυτό έμαθα ότι παρουσίασε πλευρές της ζωής στην Ουκρανία και μιας και γενικώς τον έχω σε εκτίμηση, τις βρήκα και τις άκουσα. Ο επιπλέον λόγος που το έκανα αυτό ήταν πως πριν χρόνια τον είχα ακούσει να λέει για το κόλλημα που έχει με την Ουκρανία και τους Ελληνικής καταγωγής Ουκρανούς που ζουν σ'αυτή την χώρα και πως γι'αυτό το λόγο την είχε επισκεφτεί πολλές φορές με αποτέλεσμα να δεθεί μαζί τους.
Οι δύο εκπομπές του εστίασαν βασικά στα πολλά κόλπα των Αμερικανών από το '91 και μετά με στόχο να σπρώξουν την Ουκρανία μακρυά από τη Ρωσία στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ, κάτι που για να λέμε την μαύρη αλήθεια το ήθελαν και οι τελευταίες Ουκρανικές κυβερνήσεις που έγιναν πάνω κάτω με τα μέτρα που γίνονται και στη Δύση.
Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενα του Ελληνιάδη και τους ισχυρισμούς του. Διαφωνώ όμως τελείως, σε κάτι άλλο. Κι αυτό είναι το να επιλέγεται ως λύση των όποιων προβλημάτων ανάμεσα σε χώρες η βία και μάλιστα αυτή του ισχυρότερου απέναντι σε έναν πιο αδύναμο, η με άλλα λόγια βία του αληθινού πολέμου.
Αυτό που θα βοηθήσει είναι αν επειγόντως επιδιωχθεί η ειρήνη από όσους περισσότερους ανθρώπους που ζουν μέσα κι έξω από την Ουκρανία, μέσα κι έξω από την Ρωσία. Να επιδιωχθεί από όλους τους ανθρώπους που θεωρούν ότι ο πόλεμος είναι η επί της γης κόλαση. Και στην τελική ας έχουμε υπόψη μας ότι σε κάθε πόλεμο και ο νικητής δεν μπορεί παρά να είναι κατά βάθος ένας ηττημένος άνθρωπος.
Ειρήνη λοιπόν, εννοώντας το αυτονόητο, που είναι η ειρήνη ενάντια στον τρισάθλιο πόλεμο που κήρυξε η ηγετική ομάδα του Πούτιν και που στα μάτια μου καμία δικαιολογία της δεν στέκει. Η μόνη δικαιολογημένη κατ'εμέ στάση είναι η αντίσταση των Ουκρανών που υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Και η μόνη ελπιδοφόρα είδηση μέσα σ'αυτόν τον κακό χαμό όπου το άκρως επικίνδυνο είναι ο πυρηνικός συναγερμός που διέταξε ο Πούτιν, είναι αυτό που ανακοίνωσε πριν λίγες ώρες ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας Εβγκένι Γενίν που δήλωσε ότι οι συνομιλίες μεταξύ ρωσικών και ουκρανικών αντιπροσωπειών θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα το πρωί χωρίς προϋποθέσεις στα σύνορα Ουκρανίας-Λευκορωσίας, κοντά στον ποταμό Πρίπιατ.
Πατώντας εδώ θα εμφανιστεί η σελίδα ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. Πηγαίνοντας στο θέμα "Αρχεία της εβδομάδας" και επιλέγοντας ανάλογα Σάββατο 26.2 ή Κυριακή 27.2 θα εμφανιστεί η εκπομπή του Ελληνιάδη από τις 12 έως στις 1μ.μ.
