Εκτός από τον Νέλσον Μαντέλα, ο άλλος από τους γνωστούς ξεχωριστούς μαύρους Νοτιοαφρικανούς που μου μίλησε όλα αυτά τα χρόνια, πριν αλλά και μετά την πτώση του άθλιου απαρτχάιντ, ήταν ο Ντέσμοντ Τούτου ( ΚλέρκσντορπΗ Λαμπρινή Θωμά παρουσίασε κάποιες χαρακτηριστικές φάσεις της ζωής αυτού του επισκόπου που ανάρτησε στην ιστοσελίδα pressproject με τον τίτλο "Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί: αποχαιρετώντας τον Ντέσμοντ Τούτου" και αρχίζει ως εξής: Οπαδός της μη- βίας, θεραπευτής των λαϊκών τραυμάτων στην μετά-απαρτχάιντ εποχή, στρατευμένος - ως χριστιανός, πάντα - στα δικαιώματα των καταπιεσμένων λαών και των καταπιεσμένων ομάδων, από την Παλαιστίνη ως τους ομοφυλόφιλους. Πρόσωπο αμφιλεγόμενο με τα όλα του: οι αριστεροί τον έβρισκαν χλιαρό και αντικομμουνιστή, οι συστημικοί και οι δεξιοί τον χαρακτήριζαν ακραίο και φανατικό. Δεν ήταν τίποτε από αυτά. Μίλησε στη λαϊκή πίστη, ερμηνεύοντας τη χριστιανική στάση σε τέτοιες εποχές, με λόγια και με πράξεις, ξεπερνώντας τις πολιτικές αντιθέσεις και μιλώντας κατ' ευθείαν στις καρδιές των απλών ανθρώπων. Όλο το άρθρο εδώ .
