Ο Οιδίπους κάλεσε κάποια στιγμή τον μάντη Τειρεσία και του ζήτησε να μάθει ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά τα κακά στην πόλη του. Ο Τειρεσίας του απάντησε “Είναι πολύ βαρύ, καλά να ξέρεις το αληθινό, που είναι ανήμπορο να σε βοηθήσει. Θες αλήθεια να μάθεις για κάτι που δεν μπορείς να το αλλάξεις; “ Το ίδιο ερώτημα τίθεται στον καθένα μας τώρα που είμαστε στην μεταγονιδιωματική εποχή. Τα γονίδια μας καθορίζουν κατά κάποιο τρόπο το πεπρωμένο μας. Αξίζει το κόπο να γνωρίζουμε π.χ. τις μελλοντικές ασθένειες και τα δεινά που μας περιμένουν; ( Ερώτημα της βιοηθικής ). Εκτός και αν ο άνθρωπος αποκτήσει την δυνατότητα να επέμβει στο γονιδίωμα με την γενετική μηχανική.Μέχρι τώρα, γνωρίζουμε αρκετά για την σύσταση του γονιδιώματος μας. Τι είδους ποικιλομορφία το χαρακτηρίζει. Πώς διαμορφώνεται κάθε άνθρωπος βάσει της μοριακής ιδιαιτερότητας του γονιδιώματος του. Πόσο σημαντικές είναι οι γονιδιωματικές παραλλαγές για την εμφάνιση γενετικών ασθενειών και την εκδήλωση προδιάθεσης σε κλινικές καταστάσεις και χαρακτηριστικά. Ποιο είναι το γενετικό υπόβαθρο των ασθενειών.
Στο βίντεο αυτό ο καθηγητής Ιατρικής Γενετικής Στυλιανός Ε. Αντωναράκης, συγγραφέας του βιβλίου "Το γνώθι σαυτόν στη μεταγονιδιωματική εποχή" των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, συζητάει με την μοριακή βιολόγο Μαριλένα Παπαϊωάννου που μετέφρασε το βιβλίο, για τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα αυτό.
Ο Στέλιος Αντωναράκης γεννήθηκε στην Αθήνα, από γονείς που τους σημάδεψε η Μικρασιατική Καταστροφή και ο μεταπολεμικός μόχθος για την ανασυγκρότηση της ζωής, το 1969 εισήχθη πρώτος στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στη Βαλτιμόρη, στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, όπου μαθήτευσε πλάι στον πατέρα της Γενετικής, Victor McKusick, και το 1990, λίγο προτού κλείσει τα 40, έγινε τακτικός καθηγητής Γενετικής, Παιδιατρικής και Βιολογίας. Τότε, αποφασισμένος να δημιουργήσει τη δική του ακαδημαϊκή σχολή και παράδοση, μετακινήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου ανέλαβε διευθυντής του τμήματος Γενετικής. Εκεί δημιούργησε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα Γενετικής στην Ευρώπη, με πλήθος φοιτητών και ερευνητικών προγραμμάτων. Το 2019 τιμήθηκε με το Allan Award, το μεγαλύτερο διεθνές βραβείο Γενετικής, ενώ ο μεταπτυχιακός του συνεργάτης, Gregg Semenza, έλαβε το Βραβείο Νομπέλ για έρευνα που μεγάλο μέρος της είχε εκπονήσει στο εργαστήριό του.
