Δεν πάει άλλο πια. Φτάνει. Πόσοι και ποιοί μπορούν να σπρώχνουν έναν άνθρωπο ανίκανο να χωρίσει δυο γαϊδάρων άχυρα και να τον παρουσιάζουν σαν υπόδειγμα διάνοιας;

Πέρα όμως από τους image makers, πόσοι και ποιοί ανέχονται έναν αποδεδειγμένα ολίγιστο πολιτικό, να κυβερνάει μια χώρα; Έστω κι αν αυτή η χώρα είναι η μικρή Ελλάδα.

Αλήθεια πόσοι και ποιοί βοήθησαν να αναρριχηθεί στα ύπατα αξιώματα ο Κούλης (δεν τον λέμε  εμείς). Πέρα απ' αυτούς που ευνοήθηκαν από την συγκυρία.

Όπως, κάποιο απολειφάδι του ΠΑ.ΣΟ.Κ, που ψήφισε το μνημόνιο ενώ δεν πρόλαβε να το διαβάσει. Κάποιος πρώην Κ.Κ.Ε, πρώην ΠΑ.ΣΟ.Κ, πρώην Αριστερός, που αλλαξοπίστησε εν μια νυκτί για μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα. Και εσχάτως από την ναφθαλίνη αναδυόμενος, κάποιος πετυχημένος Δήμαρχος και Υπουργός (Αλήθεια είναι αυτό), που επιστρατεύτηκε για να  σώσει την Βόρεια Εύβοια από τις συνέπειες των πυρκαγιών. Στα εβδομήντα πέντε του!

Και μέσα στους τόσους κάποιοι άλλοι, που κάποιοι, κάποτε, τους πίστεψαν γιατί θεώρησαν ότι η σκέψη τους σηματοδοτούσε πρόοδο και ανιδιοτέλεια.

Να, σαν τον Στέλιο Ράμφο, που προεκλογικά είπε ότι: "ο Αλέξης Τσίπρας είναι μόνος του χορός μεταμφιεσμένων" σε στημένη συνέντευξη στον Άρη Πρωτοσάλτε.

Θου Κύριε! Αυτό Το "θου" αφορά και τον Ράμφο και τον Πρωτοσάλτε.

Άλλωστε, η παρουσία του και η ομιλία του στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας δεν άφηνε κανένα περιθώριο να αμφισβητήσουμε την αγάπη του στον Κυριάκο.

Λίγο έλειψε να μας πει ότι ο Μητσοτάκης έχει τέλειους κοιλιακούς και όταν εκλεγεί Πρωθυπουργός θα έχει την άνεση να τους επιδεικνύει με κάθε ευκαιρία. Έτσι, για να δέσει το γλυκό. Κι ας μας πει μετά: "Αυτό το λέω  φιλοσοφικά σκεπτόμενος."

Δεν θα τον παρεξηγήσουμε.

Να, όπως η Ελένη Γλυκαντζή Αρβελέρ. Θου Κύριε! Ετών 95! Ιστορικός βυζαντινολόγος. Γοητευμένη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη απεφάνθη: "Δεν μπορούσαμε ίσως να βρούμε καλύτερο ηγέτη." Και ακόμα: "Ο Μητσοτάκης είναι δώρο για την Ελλάδα."  Ναι έτσι ακριβώς τα είπε! Τι σου είναι αυτοί οι παραμορφωμένοι!

Και κάποιοι άλλοι που στο παρελθόν λατρέψαμε. Είτε με μπλοκ, είτε χωρίς μπλοκ επιταγών. Ναι, για τον Διονύση Σαββόπουλο μιλάμε. Που ζηλέψαμε τα τέλεια, απλά, ντυσίματα του κάθε φορά που τον βλέπαμε στις παραστάσεις. Που πέρα από το ταλέντο του εκτιμούσαμε συνεχώς και αδιαλείπτως το ενδυματολογικό του γούστο.  Ένα ενδυματολογικό γούστο που καμία σχέση δεν έχει, με τα συντηρητικά ντυσίματα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προσπαθώντας λοιπόν από κάπου να πιαστεί για να βγάλει τη χαρά του, διέκρινε και αποφάσισε: "Μου αρέσει ο Μητσοτάκης γιατί ντύνεται καλά!"

Θα λέγαμε: " Πότε ρε καρντάση φόρεσες εσύ αυτά τα ρούχα που τώρα εκθειάζεις και θα μέναμε 'κει".  Έλα όμως που το "καλοντυμένος "  ήταν το πρόσχημα για να συνεχίσει πλειοδοτώντας, από κει που σταμάτησε το 1989. Σαν συνέχεια του "Μητσοτάκ" για τον πατέρα Μητσοτάκη, από το "Κούρεμα". Με τρομακτική άνεση, φαν πλέον της οικογενείας, έφθασε απ' τον πατέρα Μητσοτάκη στον γιο Κυριάκο, για να του πλέξει αηδιαστικά το εγκώμιο: "Οι ελπίδες μου είναι στο Μητσοτάκη γιατί έχει καλύτερη μόρφωση απ' τον Τσίπρα" και μετά, "Η Ελλάδα ψήφισε πέρα από το αριστερά-δεξιά αλλά με την συνειδητοποίηση ότι το καράβι χρειάζεται ένα καπετάνιο που μπορεί να διαβάζει τον χάρτη και όχι το φλιτζανάκι του καφέ." Μην απορείτε, για τον Κυριάκο το είπε αυτό. Το άλλο για το φλυτζανάκι ας μην το σχολιάσουμε.

Ποιός το είπε; Αυτός που έκανε την πάπια σε οτιδήποτε αντιδημοκρατικό, οτιδήποτε αντικοινωνικό συνέβαινε στη χώρα, χωρίς καμία διάθεση να παρέμβει. Έχουμε κι άλλα να του καταμαρτυρήσουμε αλλά: Θου Κύριε φυλακήν τω στόματι μου

Ποιοί και πόσοι από αυτούς τους πεφωτισμένους, στηλίτευσαν τον Πρωθυπουργό για τα κατορθώματα του. Για τις ακροδεξιές επιλογές στους συνεργάτες του. Για τις ανίερες φιλίες του.

Πόσοι; 

Πόσοι ανέδειξαν ότι δίπλα του περιφέρονταν ασελγώντας, ο Δημήτρης  Λιγνάδης, ο Νίκος Γεωργιάδης, ο Μένιος Φουρθιώτης ;

Πόσοι διέκριναν την ανεμελιά του στην Πάρνηθα και στην Ικαρία; Πόσοι προβληματίστηκαν και αναρωτήθηκαν για το πόθεν έσχες του; Ποιοί ταράχθηκαν μέσα στην πανδημία για την κατάσταση στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα λεωφορεία; Πόσοι ταρακουνήθηκαν από την λίστα Πέτσα; Πόσοι απόρησαν για το Σκόιλ Ελικικού και το Μέτζη του Νεούκτη; Πόσοι μέτρησαν τα διαγγέλματα που έμοιαζαν με πολεμικά ανακοινωθέντα; Σε καιρό ειρήνης έτσι! Και πώς όλοι αυτοί βουβάθηκαν;

Πόσο γρήγορα ξεχάστηκαν ο Ινδαρές, οι μάσκες - σώβρακα  της Κεραμέως, η Νέα Σμύρνη;

Ποιός αντέδρασε στο τσιμέντωμα της Ακρόπολης.

Όσοι αναρωτηθήκαν  τι ξέμεινε πίσω απ' τις φωτιές, τις έχουν ήδη ξεχάσει. Θα τις θυμηθούν  ξανά με τις αναπόφευκτες πλημύρες  και θα τις ξανά ξεχάσουν  γρήγορα. Θα βοηθήσουν σ' αυτό και οι επικοινωνιολόγοι  προβάλλοντας το τελευταίο καλοραμμένο πανάκριβο κουστούμι του κυβερνήτη. Τρομάρα του!

Η προπαγάνδα για την μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων του "καλά τι γκόμενος είσαι;" (δεν το λέμε εμείς), καλά κρατεί.

Τελευταία, λέει, πήγε να δει την καινούργια ταινία του James Bond. Τι λέτε καλέ; Πήρε το γιο του για κάλυψη και για άλλοθι, μαζί και τους δημοσιογράφους όλων σχεδόν των Μέσων και ξαμολήθηκε για την δημιουργία εντυπώσεων .

Τα ίδια και χειρότερα είχαμε προεκλογικά. Αυτή τη φορά με τη κόρη του. Πήγαν, λέει, στο Ηρώδειο ν' ακούσουν τους  Jethro Tull. Με μια κουστωδία παπαράτσι για την επικοινωνία. Η κανονικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας θα ήταν να πάει σε καμία συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη. Αλλά πώς. Πώς θα αναδειχθούν τα τεράστια και πολυποίκιλα ενδιαφέροντα του πρωθυπουργού.

Θα μας πείτε. Μα καλά δεν μπορεί να πάει ένας πατέρας με τα παιδιά του να διασκεδάσουν; Πως δε μπορεί. Αλλά τι πιστεύεται αρέσουν στο Μητσοτάκη οι Jethro Tull; Όποιος λέει ναι, να σηκώσει το χέρι του. Αλήθεια τώρα, ξέρει ποιοί είναι;

Δεν θα μας φανεί παράξενο να τον δούμε σε καμία παράσταση του θείου Νώντα! Με τον φόβο πάντα μήπως τον πάρει χαμπάρι ο Δημήτρης Πουλικάκος και μετά από κράξιμο τον απομακρύνει.

Αμ, η υπεροψία, ο ναρκισσισμός, η αλαζονεία. Να πως όλα αυτά, αναδεικνύονται   σαν προτερήματα. Στον Στέλιο Ράμφο πάλι. Τον φιλόσοφο ντέ. Αυτόν καλέ που κοντεύει να γίνει κυβερνητικός εκπρόσωπος. Άλλη στημένη διαδικτυακή συνέντευξη για να εκμαιεύσει από τον γητευτή των αλόγων (δεν τον λέμε εμείς), την διαπίστωση: "Τι θα πει να φοιτούν όλοι στο Πανεπιστήμιο, τι θα πει είμαστε όλοι ίσοι. Όχι δεν είμαστε όλοι ίσοι, ούτε θα γίνουμε ποτέ"! Ποιός τα είπε όλα αυτά; Μα αυτός που φοίτησε σε πληρωτικό αμερικάνικο πανεπιστήμιο κι ήρθε εδώ να μας κάνει τον καμπόσο. Και άφησε σαράντα χιλιάδες υποψήφιους φοιτητές εκτός Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι να βράζουν στο ζουμί τους. Έτσι ακριβώς!

Αμ, το άλλο. Που επιστρατεύτηκε όλη η δύναμη της αστυνομίας για να καταθέσει στεφάνι ο λεγάμενος στο Πολυτεχνείο! Μόνος κι έρημος. Νόμιζες πως δεν υπήρχε κόσμος στην επέτειο. Είχαν απομακρυνθεί όλοι επιμελώς. Μέχρι να τελειώσει η θεατρική επιθεώρηση. Απόλαυσε λοιπόν το ενσταντανέ που αποτυπώθηκε στα Μέσα και αποσύρθηκε. Και αμέσως μετά έλαχε να πλημυρίσει πάλι από τον απλό κόσμο, η Σχολή και όλοι οι γύρω χώροι.

Ποιός θα εγκαλέσει τους υπεύθυνους για τους δεκαπέντε χιλιάδες νεκρούς μες στην πανδημία;  Δεκαπέντε χιλιάδες ψυχές που έφυγαν και δεν άνοιξε μύτη.  Πού είναι οι ευθύνες αυτών που είχαν αναλάβει την προστασία τους;

Όταν η προπαγάνδα σταματήσει, αντιληφθεί το εκλογικό σώμα τι παίζεται και πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, τότε θα φανερωθεί και η γύμνια των κατασκευασμένων αρίστων. Είθε να μην είναι πολύ αργά.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άρπαξε την εξουσία με την βοήθεια και υποστήριξη από δικούς και αλλότριους. Όταν αποσυρθούν τα δεκανίκια (νομοτελειακά θα συμβεί αυτό), θα γυρίσει η κατάσταση στα φυσιολογικά επίπεδα. Έτσι όλοι θα κρίνονται ανάλογα με την ικανότητα, την εντιμότητα, την επάρκεια  και την ηθική τους. Όταν γίνει διακριτό ποιός εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες του Λαού και ποιός των ολίγων και εκλεκτών, τότε και μόνο τότε θα μπορούν οι πολίτες να αποφασίσουν ανεπηρέαστοι ποιος θέλουν να κυβερνήσει. Χωρίς σκιές, χωρίς επικοινωνιακά τερτίπια, χωρίς ανίερους τακτικισμούς, χωρίς ετερόκλητες και ετεροβαρείς συμμαχίες.

Έως τότε θα πίνουμε το πικρό ποτήρι που μας έλαχε (με αποκλειστική ευθύνη μας εννοείται), μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Μέχρι τότε, ο Θεός να βάλει το χέρι του!