Και να σκεφτείτε ότι είμαι απ'αυτούς που βρίσκει υπερβολική την ατάκα "μία εικόνα χίλιες λέξεις", μιας και η προπαίδειά μου σ'αυτό το θέμα έχει πιο έντονη σχέση με τις λέξεις, δίχως βεβαίως να αρνούμαι ότι η συγκεκριμένη φράση εκφράζει στην εποχή μας μία αλήθεια.
Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει είναι πως όταν σε φωτογραφίες δώσουμε το λόγο, τότε ανάμεσα στα τρισεκατομμύρια που μας κατακλύζουν αυτές που μας ευφραίνουν, μας αναστατώνουν, μας συγκινούν, βάζουν ως θέμα για σκέψη πάνω στο τραπέζι μας τα δύσκολα γιατί συμβαίνει αυτό, το πως, όπως και το τι σημαίνουν για τη ζωή μας.
Οι απαντήσεις μας, έχω καταλήξει, συχνά βοηθούν κι άλλους που είναι επιρρεπείς σε τέτοιες προκλήσεις. Και δεν είναι απίθανο να στηθεί τότε ένα παιχνίδι απ'αυτά που υπόσχονται χαρά και αυτογνωσία. Ναι, είναι το κοινό που έχουν αυτές οι χειρονομίες με αυτό που προκύπτει εξ αιτίας εκείνων των έργων τέχνης που γίνονται για μας κάτι σαν τη γνωστή σημαία από την οποία πέρνουμε άδεια για να κυκλοφορούμε έξω στο χαοτικό κόσμο παρόλες τις ανασφάλειές μας.
