Ακολουθεί η παρουσίαση της 4ης διαδρομής από την Λασκαρίνα Λιακάκου και μία δική μας πρόταση: Από τον Πειραιά στα Λιπάσματα Δραπετσώνας .
ΕΙΣΑΙ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ, ΣΤΗΝ ΠΑΣΑΡΕΛΑ. Παίρνεις ευθεία τη Σωτήρος και βγαίνεις Δημοτικό Θέατρο. Προσπερνάς τους σκεϊτεράδες και βγαίνεις Ακτή Μουτσοπούλου. Κατευθύνεσαι προς Ποσειδώνος. Προσπαθείς να μη σκοτωθείς στα φανάρια. Στα δεξιά μπορείς να χαζέψεις το κακοβαλμένο αρχιτεκτονικό συναπάντημα παρελθόντος και παρόντος. Θρύψαλα αρχαίων οδών και νέον πινακίδες εταιρειών ναυτιλίας. Όλα μυρίζουν ψαρίλα λόγω της αγοράς, που είναι δυο βήματα πιο πέρα. Το λιμάνι είναι στα πόδια σου. Αρκεί. Παρ' το ευθεία. Περνάς σταθμό, πιάτσα ταξί, 24ωρους φούρνους.
Αριστερά είναι το ρολόι του Πειραιά και αν είσαι στη σωστή ώρα –άγνωστο ποια είναι αυτή, αλλά συνήθως λίγο μετά το σούρουπο–, θα το ακούσεις να παίζει τη μελωδία των «Παιδιών του Πειραιά». Μπροστά του θα δεις κόσμο να ψαρεύει με πετονιά δίπλα στην πιτσιρικαρία που κάνει κόντρες με τ' αμάξια. Προχωράς ευθεία και είσαι ανάμεσα στα πλοία που φεύγουν για Κρήτη, την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου και τις παλιές ράγες του τρένου.
Για όλα όσα βλέπεις έχουν γραφτεί πάνω από 180 ρεμπέτικα, μετρημένα μέχρι τη δεκαετία του 1960. Περιοχή πολυτραγουδισμένη, απ' το λιμάνι μέχρι τα σοκάκια της. Στρίβεις αριστερά. Αρχίζει το δύσκολο. Περπατάς στο μικρό πεζοδρόμιο της Ακτής Ηετώνειας, του περιφερειακού που ενώνει τη Δραπετσώνα με το Κερατσίνι και το λιμάνι. Περπατάς δίπλα στ' αμάξια, γνωρίζοντας ότι μισό βήμα παραπάνω τραυματίστηκε ο Αγγελόπουλος, στα γυρίσματα της ταινίας H άλλη θάλασσα.
Φτάσαμε. Το εργοστάσιο,σκέτο ρημάδι, χρήσιμο μόνο για να ξέρεις πού είσαι και για να βγάζουν φωτογραφίες οι χαϊμπιστεράδες της περιοχής. Λίγα βήματα ακόμη και μπαίνουμε «Λιπάσματα». Το πάρκο είναι ολοκαίνουριο και παράξενα καθαρό. Ίσως παρατηρήσετε το μνημείο Θεμιστοκλή στα δεξιά σας, αλλά μάλλον όχι, γιατί μοιάζει με οικοδομική αβλεψία. Άραγμα στο κυλικείο για έναν νες σκέτο δίπλα στη θάλασσα, ανάσα και ήρθε η ώρα της επιστροφής.
Σ.Δ. Μια άλλη πρόταση: Μπαίνεις μέσα στο λιμάνι από την πύλη 6 ή 7 ή 8 ή 9 και προχωράς μέχρι να δεις την πύλη Ε3 (εκεί που αράζουν τα κρητικά). Πίσω από την 3 και έξω από το λιμάνι φαίνεται ο σταθμός Λαρίσης - Πειραιά, που τα τελευταία χρόνια είναι ανενεργός. Το κτίσμα αυτό και το μέρος, είναι η ιδανική λύση όπως έχουμε υποστηρίξει πολλές φορές για να γίνει το μουσείο των ρεμπέτικης μουσικής, όμως μέχρι τώρα κανείς αξιωματούχος δεν έχει το ιστορικό βάθος για να προχωρήσει αυτήν την φόρο τιμής επιλογή. Συνεχίζεις εντός του λιμανιού και προχωράς για να συναντήσεις την πύλη Ε2. Λίγο πριν την έξοδο στρίβεις αριστερά, στα 30 μέτρα ξαναστρίβεις δεξιά και ακολουθείς την κούρμπα που κάνει ο δρόμος. Αριστερά σου βλέπεις στο βάθος το σιλό με τα ωραία γκράφιτι, αυτό που ίσως γίνει κάποτε, cosco και υπουργείων θέλοντος, μουσείο εναλίων αρχαιοτήτων και μπροστά τη μεγάλη πέτρινη δεξαμενή, ίσως τη μοναδική που υπάρχει στην Ελλάδα. Προχωρώντας και στα 500 περίπου μέτρα βλέπεις αριστερά σου το όμορφο υπουργείο Ναυτιλίας ( φωτό), πράμα που σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο. Προχωράς λίγο ακόμα και τα πλοία που βλέπεις αραγμένα αριστερά είναι είναι αυτά που πάνε στα Δωδεκάνησα (κάνε όρεξη). Συνεχίζεις λίγο ακόμα μέχρι να φτάσεις στην πύλη Ε1. Από τις δύο εξόδους διαλέγεις την αριστερή και στα 50 μέτρα λίγο μετά που τελειώνουν τα κίτρινα κάγκελα στρίβεις ανάστροφα αριστερά. Κατηφορίζεις λίγο ακόμα και δεξιά σου θα
συναντήσεις μία παλιά πύλη. Την διαβαίνεις. Δίχως να το έχεις καταλάβει έχεις φτάσει στη παραλία των Λιπασμάτων, στο μέρος που ονομάζεται Κράκαρη, από το όνομα του τύπου που στις αρχές του 20ου αιώνα είχε εκεί την ταβέρνα του. Μετά ακολουθείς το πλήθος σε μια διαδρομή που αριστερά σου έχεις τη θάλασσα (φωτό) και δεξιά ένα καφέ του δήμου που τις κανονικές εποχές βγάζει και τραπεζάκια έξω. Τις καλές μέρες στην πεζοπορία γίνεται συνωστισμός με τα όλα του που τις κανονικές μέρες δεν είναι επικίνδυνος.
Πατώντας lifo.gr θα εμφανιστεί ολόκληρο το άρθρο των Α. ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ, Γ. ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, M. HULOT, Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ που παρουσιάζουν και τις εξής 4 πεζοπορικές διαδρομές: Ο λόφος Λεβίδη και η «στοιχειωμένη» έπαυλη, Από τον λόφο Σικελίας στο ιστορικό Δουργούτι, Από τη Νεάπολη στα Τουρκοβούνια και Η μεγάλη φουρκέτα.