Άλλος ένας προϋπολογισμός ψηφίστηκε στο δημοτικό μας συμβούλιο, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Πολλά ειπώθηκαν και αρκετά θα γραφούν για το περιεχόμενο του και την «φιλοσοφία» του. Σ'αυτό το άρθρο θα σταθώ σε μια παράμετρο, όπως την διατύπωσε ο δήμαρχος μας. Πνίγομαι όταν ακούω τέτοιες διατυπώσεις. Κι όσο προλαβαίνω να παίρνω ανάσες, να πω πως τα βλέπω.
Τα παλιά καλά χρόνια που «δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα» και αναπολεί ο δήμαρχος μας, οι προϋπολογισμοί των δήμων δεν ήταν ισοσκελισμένοι. Τι θα πει αυτό; Οι προϋπολογισμοί ήταν έκθεση ιδεών, που ο κάθε δήμαρχος έγραφε τι θα ήθελε να κάνει στην πόλη του αν είχε λεφτά. Και μετά την ψήφιση τους, αναλόγως πόσο καπάτσος ή κυβερνητικός ήταν ο καθένας, άρχιζε το γυρολόι στα υπουργεία «δώστε λεφτά, αυτό θέλω να κάνω, να το έχω στον προϋπολογισμό μου» Του έδιναν λεφτά, το έκανε. Δεν του έδιναν, δεν το έκανε. Το έβαζε ξανά στον επόμενο προϋπολογισμό. Ώσπου μια μέρα ήρθε ένας νέος νόμος και λέει ισοσκελισμένος προϋπολογισμός. Δηλαδή τα έξοδα που προϋπολογίζεις να είναι ίσα με τα έσοδα που προϋπολογίζεις. Λίγα έσοδα, λίγα έξοδα. Πολλά έσοδα, πολλά έξοδα.
Αυτό το βάσανο ονομάζεται «μνημονιακός προϋπολογισμός» κατά τον δήμαρχο μας. Δηλαδή επιβεβλημένος από την τρόικα από το ΔΝΤ από την πλουτοκρατία και άλλες αντιλαϊκές δυνάμεις.
Είναι πραγματικά στην κακιά άκρη του άξονα «πρόοδος-συντήρηση»; Γιατί η πολιτική προσφέρει κι άλλους άξονες. Όπως «ρεαλισμός-λαϊκισμός» ή ακόμη καλύτερα «ορθολογισμός-παραλογισμός»
Δεν έχω αμφιβολίες για το ιδεολογικό στίγμα της τοποθέτησης.
Ο δήμαρχος μας στέκει στην άκρη του άξονα «ορθολογισμός-παραλογισμός», θα ήθελε πάρα πολύ να μας παρουσιάσει μια έκθεση ιδεών για την πόλη των ονείρων του χωρίς άγχος που θα βρεθούν τα κεφάλαια. Ξέρει τι θέλει και κάποιος πρέπει να το χρηματοδοτήσει. Αν δεν το κάνει, μαύρο φίδι που τον έφαγε.
Δεν είναι κακό. Αν γινόταν. Είναι κακό ότι κανένα μαύρο φίδι δεν θα φάει αυτόν που δεν θα του δώσει τα κεφάλαια και άλλη μια χρονιά θα περάσει με τον δήμο βουτηγμένο στα χρέη να κυνηγά την ουρά του. Γιατί όταν πιστεύεις ότι η αναβίωση του μαύρου παρελθόντος των δήμων είναι η σωστή λύση, κουτσά στραβά θα το περάσεις στον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό σου. Κάπου θα γράφεις στα έσοδα ποσά που δεν πρόκειται να εισπράξεις ποτέ για να ισοσκελίσεις έργα που δεν θα κάνεις ποτέ.
Και έχει αρκετά τέτοια ο νέος προϋπολογισμός μας.
Καλά να ‘μαστε να τα πούμε του χρόνου σε άλλον έναν απολογισμό που θα οδηγήσει σε έναν νέο μνημονιακό προϋπολογισμό. Γιατί τα μνημόνια τέλειωσαν, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί θα μείνουν να καταγράφουν το ιδεολογικό έλλειμμα των συγγραφέων.
Σχόλια
Δεν έχουμε ιδιαίτερη απόκλιση στην κριτική μας.
Να συμπληρώσω ότι υπάρχει μια "ειδική" κατηγορία πολιτευομένων που χαρακτηρίζει μνημονιακό οτιδήποτε αποκαλύπτει την αδυναμία ή και ανικανότητα να κάνουν αυτό που πρέπει και χρειάζονται μαύρο πρόβατο. (Η έκθεση ιδεών κατά το παρελθόν που περιγράφω φυσικά είναι αλήθεια)
Σωστά όσα γράφεις, αλλά, πρέπει να γνωρίζεις ότι είναι ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό "μνημομιακος" για τον προϋπολογισμό. Γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ οι προϋπολογισμοί ήταν ισοσκελισμένοι. Επαναλαμβάνω παντού και πάντα, σε όλους τους δήμους, τις κοινότητες, τους συλλόγους, τις πολυκατοικίες παντού.
Άκουσα κι εγώ τον νεολογισμό "μνημονιακός άρα ισοσκελισμένος" κι είπα να το αναφέρω στην ομιλία μου αλλά δεν το έκανα τελικά. Επί της ουσίας μίλησα, αλλά, όχι για τον παράδοξο χαρακτηρισμό. Μια και το επαναφέρεις λοιπόν, απαντώ από εδώ.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΊ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΙΣΟΣΚΕΛΙΣΜΈΝΟΙ. Τέλεια και παύλα.
Αυτό που εννοούν όσοι χρησιμοποιούν αυτή την παραδοξολογία προκύπτει από τους κρατικούς προϋπολογισμούς που έγραφαν και γράφουν για πλεόνασμα ή έλλειμμα και ισοσκελίζουν τον προϋπολογισμό με αυτή την εγγραφή. Τέτοιες εγγραφές έχει και ο δήμος και λέγεται Αποθεματικό και Χρηματικό υπόλοιπο. Με αυτά ισοσκελίζουν οι δήμοι τους προϋπολογισμούς τους.
Το ουσιαστικό που ήθελαν να κάνουν τα "μνημόνια" και δεν το καταφεραν ήταν να εξορθολογισουν τις εγγραφές κονδυλίων εσόδων και εξόδων ώστε να είναι κοντά στην πραγματικότητα. Αυτό το επιδίωξε κυρίως ο Καλλικράτης του 2010 πριν την επιβολή του πρώτου μνημονίου. Δεν το κατάφερε όμως ούτε εκείνη η προσπάθεια. Είναι χαρακτηριστικά αυτά που είπα στη συνεδρίαση ότι μόνο το 42% του περσινού προϋπολογισμού εκτελέστηκε και το ίδιο θα γίνει και με τον φετινό. Παλιά εκτελείτο το 30-40% δηλαδή περίπου το ίδιο.
Όσοι λένε την έκφραση "μνημονιακός" προϋπολογισμός, απλά δυσφημίζουν χωρίς να το καταλαβαίνουν τον αντιμνημονιακό αγώνα που δόθηκε. Αν ήταν έτσι τα μνημόνια κανείς δεν θα είχε αντίρρηση για αυτά. Μόνο που το μνημόνιο εκείνο που έκανε ήταν κάτι άλλο. Έκλεψε από τους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης πολλά δισεκατομμύρια για να σώσει (και με αυτά μεταξύ άλλων) τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Αυτό ήταν το νόημα κι ο σκοπός του δανεισμού και των μνημονίων που τον συνόδευσαν κι όχι να χτυπηθούν οι ανύπαρκτοι ανισοσκελείς προϋπολογισμοί των δήμων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Δεν είναι μνημονιακοι, λοιπόν, οι προϋπολογισμοί των δήμων. Είναι πιο σφιχτοί λόγω Καλλικράτη, ρύθμιση που έγινε πριν από τα μνημόνια, αλλά και πάλι έχουν περιθώρια (και στρεβλώσεις) ώστε να εξακολουθούν να είναι μακριά από την πραγματικότητα και να εκτελούνται σε ποσοστά μικρότερα από το 50%.
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.