Σήμερα οι μάσκες είναι της μόδας. Ναι, ναι αυτές τις μάσκες που τις φοράμε είτε αναγκαστικά, για να μην πληρώσουμε το απαγορευτικό πρόστιμο, είτε επειδή θεωρούμε πως μας προστατεύουν. 

Σ΄ ένα λεωφορείο, ας πούμε, στους πενήντα τόσους επιβάτες ένας, δύο, φορούσαν μάσκες.  Περιχαρακωμένοι και ασφαλείς, τάχα μου. Eσυ που δεν φόραγες μάσκα, φάνταζες στα μάτια τους (δυστυχώς μόνο αυτά έβλεπες ) σαν μελλοθάνατος. Ενίοτε και σαν μίασμα.

Λες κι αν γλύτωναν δυο απ' τους πενήντα κι όλοι οι άλλοι ψόφαγαν, θα κατάφερναν  να διαιωνίσουν το είδος.

Τώρα πλέον πρωτοτυπία είναι να μην φοράς μάσκα, να μην πασαλείβεσαι μ' απολυμαντικά, να μην κρατάς την χειρολαβή με υγρό μαντηλάκι αντιβακτίριαλ. 

Τώρα πλέον η κανονικότητα στη ζωή μας (πέραν απ' την κανονικότητα της Νέας Δημοκρατίας ) είναι να είμαστε πρόβατα που περιμένουν την σφαγή τους το Πάσχα.

Άφωνοι και παθητικοί. Η σιωπή των αμνών

Στις τράπεζες,  που ούτως ή άλλως ποτέ δεν σε ήθελαν στα καταστήματά τους ούτε ζωγραφιστό, τώρα έχουν βρει την ησυχία τους. Μέσα οι τσογλαναραίοι με τις γραβάτες και έξω η πλέμπα. Μέσα δυο - τρεις εργαζόμενοι και έξω ένα κοπάδι να ξεροσταλιάζει στον καύσωνα και να παθαίνει κρυοπαγήματα στην παγωνιά.

Στα Τελωνεία το ίδιο. Μέσα να αχνίζουν οι καφέδες των υπαλλήλων και έξω να αχνίζουν τα χνώτα των ταλαίπωρων συναλλασσόμενων.

Στις εφορίες, έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν σε γούσταραν. Εδώ δυο πράγματα βοήθησαν στον εξοστρακισμό των φορολογούμενων το Taxisnet κι ο Κορωνοϊός. Μην καμαρώνετε οι λογιστές θα 'ρθει κι η σειρά σας.

Στα Υπουργεία, στα Δημόσια Χημεία, στα Ασφαλιστικά Ταμεία, οι συναλλασσόμενοι εξυπηρετούνται με ραντεβού. Όποτε καυλώσει της υπηρεσίας.

O tempora o mores!

Στα ιατρεία, στα φαρμακεία, στα Σούπερ Μάρκετ τα ίδια και χειρότερα.

Είναι τέτοια η αγανάκτηση που περιμένει, πως και πως, ο ένας τον άλλον. Να βρεθείς στον χώρο του για να σου ανταποδώσει τα ίσα.

Ο φαρμακοποιός περιμένει τον εφοριακό που χρειάζεται σιρόπι,  να του δώσει καθαρτικό και να τον πιάσει σούρδηση . Ο υπάλληλος του Σούπερ Μάρκετ κάνει αμάν να πετύχει τον Τελωνειακό για να του δώσει το ληγμένο γιαούρτι με 2% λιπαρά. Ο γιατρός ψοφάει να πετύχει τον Υπουργό που πήγε για ένα κρυωματάκι να τον βάλει κάτω και να του αφαιρέσει τον σπλήνα.

"Βόηθα καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας" εκλιπαρεί ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Κανείς μας δεν είναι σίγουρος.

Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν είναι το δημοφιλέστερο μότο.

Μέχρι να 'ρθει κι η σειρά σου. Που δεν είναι πολύ μακριά.

Από τον Κορωνοϊό το περιμένεις, απ' αλλού θα σου' ρθει!

Από την πείνα, την εξαθλίωση, την αναξιοπρέπεια, την ανασφάλεια, την κατάθλιψη.

Δεν υπάρχουν μάσκες γι' αυτά. Ούτε αντισηπτικά φιαλίδια.

Ωστόσο, η κυβέρνηση και ο κύριος Μητσοτάκης προσωπικά, οι έχοντες  την κύρια ευθύνη για το μπάχαλο στις τράπεζες, στον δημόσιο τομέα, στα λεωφορεία, στα νοσοκομεία, στις καθημερινές εκατόμβες θυμάτων, νίπτουν τας χείρας τους.

Πολύ προσεκτικά. 

Αποκαμωμένοι, απογυμνωμένοι και ανίκανοι περί άλλων τυρβάζουν.

Μέχρι να μας ξεκάνουν όλους.

  Live And Let Die το τραγουδάκι μας επί του θέματος.

Αριστουργηματικό!

Δηλωτικό του ταλέντου του McCartney!

Μουσική για ταινία James Bond θέλεις κύριε; Ορίστε!