Ύστερα, δίκαια κι ωραία, πήρα, αποφασισμένος,

Τον άλλο δρόμο, κι ίσως να ήτανε και τυχερό

Μια κι ήτανε απάτητος, χορταριασμένος·

Αν και εκεί μπροστά μου ήτανε φθαρμένος·

Στην αρχή τους ήταν όμοιοι και οι δυό.

Όμοιοι απλώνονταν μπροστά μου εκείνο το πρωί

Στα φύλλα επάνω ούτε βήμα δε φαινόταν να’ χει κάνει πίσω.

Ώ ! άφησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα ! Επειδή

Όμως ήξερα πως ο ένας δρόμος σε άλλον οδηγεί

Αμφέβαλλα αν ποτέ μου θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.

Σε κάποιο τόπο θα το λέω μετά από καιρό

Αναστενάζοντας χρόνια και χρόνια μετά:

Πως σ’ ένα δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, κι εγώ –

Πήρα τον δρόμο τον λιγότερο πεπατημένο, κι αυτό

Έκανε όλη τη διαφορά.

Μετάφραση: Δάφνη Χρονοπούλου 

Για το συγκεκριμένο ποίημα ο Φροστ προειδοποιούσε τους ακροατές του:

«Πρέπει να είστε προσεκτικοί. Είναι ένα ζόρικο ποίημα, πολύ ζόρικο». 

Το ποίημα αυτό δημοσιεύθηκε το 1916 ως το πρώτο της συλλογής Mountain Interval.

Ο Ρόμπερτ Φροστ (Σαν Φρανσίσκο, 1874 - Βοστώνη, 1963) τιμήθηκε 4 φορές με το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1961, ο 86χρονος αλλά θαλερότατος "πρύτανης των Αμερικανών ποιητών" επισκέφτηκε την Αθήνα, δηλώνοντας ότι "ήθελε να γνωρίσει την πατρίδα ενός παλιού του φίλου που τον συντροφεύει στις μοναχικές του σκέψεις: του Σωκράτη"

The road not taken